عطاملک جوینی: تفاوت میان نسخه‌ها

:''برای دیگر کاربردها، [[جوینی]] را ببینید. ''

او در [[جوین]] شهری در [[خراسان]] در نزدیکی [[نیشابور]] به دنیا آمد. پدر و پدر بزرگ او از جمله صاحب دیوانانی بودند که در قرنهای پنجم، ششم و هفتم هجری قمری همواره متصدی مشاغل بزرگ و دولتی در زمان سلطلان [[جلال الدین منکبرنی]] و [[اوگتای خان]] بودند. عطاملک از جوانی وارد کارهای دیوانی شد و به خدمت [[امیر ارغون]] حکمران [[خراسان]] درآمد و دوبار به همراه وی به پایتخت [[مغولستان]] [[قراقروم]] سفر کرد . در این سفرها با احوال [[مغولان]] آشنایی پیدا کرد و در همین مسافرت هامسافرت‌ها شروع به نوشتن کتابی با موضوع فتوحات مغولان کرد که به [[تاریخ جهانگشا]] شهرت دارد. در سال [[۶۵۴ (قمری)|۶۵۴هـ ق]] که [[هلاکوخان]] [[مغول]] به [[خراسان]] آمد عطاملک به وی پیوست و در جنگهای وی با [[اسماعیلیان]] [[الموت]] و [[خلیفه عباسی]] در [[بغداد]] همراه او بود. و با جلب رضایت هلاکو توانست قسمتی از کتابخانه الموت را از نابودی نجات دهد. او همچنین در [[سقوط بغداد (۱۲۵۸)]] توسط هلاکو او را همراهی میکردمی‌کرد ودر سال بعد به عنوان فرماندار [[بغداد]],جنوب [[بین النهرین]] و [[خوزستان]] منصوب شد.

پس از مرگ [[هلاکوخان]] و به سعایت [[مجدالملک یزدی]] مدتی گرفتار گردید؛ چون آزاد گشت در شب شنبه ۴ ذیحجه [[۶۸۱ (قمری)|۶۸۱ قمری]] ([[۲۲ اسفند]] [[۶۶۱]]) در [[اران]] درگذشت. پیکر او را به [[تبریز]] برده و در مقبره چرنداب به خاک سپردند. صدرالدین علی طوسی در اینباره سروده استسروده‌است:

{{ویکی پدیایویکی‌پدیای انگلیسی}}