حسین چاه‌کوتاهی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اصلاح ارقام، ابرابزار
خط ۳۰:
شیخ حسین خان فرزند شیخ احمد، متولد [[۱۲۷۳ (قمری)|۱۲۷۳ قمری]] ([[۱۲۳۵]] خورشیدی) در [[چاه‌کوتاه]] حومه [[شهرستان بوشهر]] از خاندان دموخ بود که در تحولات محلی نقش داشتند. پدر بزرگ وی شیخ حسین دموخی در ماجرای نبرد [[قلعه ریشهر]] در برابر تهاجم انگلیسی‌ها در سال [[۱۲۷۳ (قمری)]] شرکت داشت. پدرش حاکم نواحی چاهکوتاه و [[احمدی (بوشهر)|احمدی]] بود و پس از او شیخ حسین خان جای پدر را گرفت.<ref>شیخ حسین‌خان چاه‌کوتاهی در جنگ مجاهدین دشتستان و تنگستان با دولت انگلیس، [[احمد فرامرزی]]، به کوشش: سید قاسم یاحسینی، تهران: موسسه نشر وپژوهش شیرازه (۱۳۷۷)، ص ۱.</ref>
 
=== جنگ با انگلیسیها ===
شیخ حسین خان بدنبال انزجار عمومی از تهاجم انگلیس و اعلان جهاد علمایی چون [[سید مرتضی مجتهد اهرمی|سید مرتضی اهرمی]] و [[شیخ محمدحسین برازجانی]] همراه با [[زایر خضرخان اهرمی]] و دیگر خانهای جنوب برای شرکت در جنگ علیه نیروهای بیگانه هم قسم شد. شیخ حسین خان هدف خانهای جنوب را عزل موقرالدوله (حاکم بوشهر)، خروج نیروهای انگلیسی از بوشهر، بازگشت [[آلمان]]ی‌ها اعلام کرد. شیخ حسین خان در زمان [[جنگ جهانی اول]] و اشغال [[بوشهر]] توسط انگلیس در سال ۱۳۳۳ قمری ضابط چاهکوتاه بود و در صف مبارزان تنگستانی با اشغالگران جنگید. نبرد [[تنگستان]]ی‌ها و [[منطقه دشتی|دشتی‌ها]] پس از کشته شدن رئیسعلی دلواری تا چندی ادامه یافت و با کشته شدن بعضی مجاهدین از جمله عبدالحسین فرزند شیخ حسینخان و اسیر شدن تعدادی از جمله [[خالوحسین]] از دیگر سران مجاهدین به سرانجام رسید.
 
در پی آن افسران ژاندارمری [[شیراز]]، افراد [[کنسول]] انگلستان از جمله «فردیک اکنورد» در آن شهر را به اسارت نزد شیخ حسین‌خان و زایر خضرخان به اهرم فرستادند، انگلیسی هاانگلیسی‌ها درصدد حمله و آزاد سازی افراد خود بودند.
 
بدنبال آن مذاکراتی بین انگلیسی‌ها و سران تنگستان برای آزادی و مبادله اسرا صورت گرفت و قراردادی در تاریخ هفتم اوت ۱۹۱۵. م/ هفتم شوال ۱۳۳۴. ق در محل سر بَسْت چُغادَک به امضای ماژور تریور، قائم مقام کنسول انگلیس در بوشهر، و زایرخضرخان اهرمی (امیر اسلام) و شیخ حسین خان چاه کوتاهی (سالار اسلام) به انجام رسید. از مهمترین مفاد این قرارداد (صلح نامه) مبادله اسرا و استرداد اسرای تنگستانی و دشتی از جمله خالوحسین دشتی، آزادسازی آلمانی‌های در بنادر خلیج فارس، تحویل دادن اموال توقیف شده اهالی تنگستان توسط انگلیسی هاانگلیسی‌ها از جمله پس دادن دو هزار تومان پول شیخ حسین خان چاه کوتاهی که در بوشهر گرفته بودند، افتتاح آزادراه بوشهر توسط انگلیسی هاانگلیسی‌ها و متقابلا مجاهدین تنگستانی، استرداد هشت نفر از اسرای انگلیسی، برقراری امنیت راه شاهی، حفظ خط تلگراف پس از تعمیر آن را متقبل شدند.<ref>اسناد جنگ جهانی اول در جنوب ایران: مرحله اول: 1333۱۳۳۳-1334۱۳۳۴ هجری قمری/1915۱۹۱۵-1916۱۹۱۶ میلادی، نوشته کاوه بیات، نشر همسایه مرکز بوشهر شناسی: بوشهر، چاپ اول 1376۱۳۷۶.</ref> و سرانجام اسرای خارجی در ازای آزادی خالوحسین و اسرای تنگستانی دربند مبادله شدند.
 
=== پس از جنگ جهانی اول ===
پس از جنگ جهانی اول نیز انگلیسی‌ها در قالب [[پلیس جنوب ایران]] به سرکوبی مجاهدان ادامه دادند.
 
در ۱۳۳۶ق در جریان بازگشایی جاده شیراز و طرح احداث [[راه‌آهن]] در منطقه، شیخ حسین‌خان و زایر خضر و شیخ محمد برازجانی، که از اهداف انگلیسیها در کشیدن راه‌آهن اطلاع داشتند، استقلال ایران را در خطر دیدند و در نامه‌ای از کنسولگری انگلیس خواستند تا پاسخ دهد که احداث راه‌آهن طبق معاهده با دولت ایران بوده‌است یا خیر و چون انگلیسیها پاسخی ندادند، مجاهدان به قصد نبرد با آنان در [[چغادک|چُغادک]] مستقر شدند ولی، بر اثر خیانت عده‌ای از همراهان خویش، ناچار به عقب‌نشینی شدند. انگلیسیها پس از تصرف چغادک، چاه‌کوتاه را نیز تصرف کردند و شیخ حسین‌خان را، که به چاه‌کوتاه پناه برده بود، وادار به عقب‌نشینی کردند وی در ربیع الاول ۱۳۳۸ قمری ناچار به [[قلعه فاریاب]] در منطقه [[بوشکان|بلوک بوشکان]] پناهنده شد و جنگ و گریز با انگلیسی هاانگلیسی‌ها مشغول بود. انگلیسی‌ها، پس از تصرف چاه‌کوتاه، ضابطی آن را به شیخ‌عبداللّه چاه‌کوتاهی، برادر شیخ‌حسین، سپردند.<ref>جنبش جنوب ایران با تکیه بر مردم تنگستان و دمکراتهای فارس، ص ۳۷۰.</ref>
 
انگلیسی‌ها چند ماه شیخ‌حسین را تعقیب و با هواپیما مواضعش را بمباران کردند. در آن زمان، به‌جز معدودی تفنگچی کسی با وی نمانده بود.
 
=== نبرد آخر و مرگ ==
شیخ حسینخان در رمضان-شوال ۱۳۳۸ق درصدد تصرف چاه کوتاه برآمد اما در این امر موفق نشد و در دو کیلومتری چاه کوتاه سنگربندی کرده و آماده نبرد با قوای انگلیس شد. در بعضی منابع با تاریخی متفاوت آمده استآمده‌است وی در [[شعبان]] [[۱۳۳۸ (قمری)|۱۳۳۸ قمری]] به اتفاق چند تن از یارانش برای ارسال تلگرام و کسب تکلیف از مرکز، به باغی در نزدیکی چاه‌کوتاه رفت. در آنجا تفنگچیان انگلیسی و پلیس جنوب وی و همراهانش را محاصره و به آنها حمله کردند. قوای انگلیسی‌ها شامل ۱۰۰ پیاده، ۵۰ سوار و یک عراده توپ [[اتریش]]ی شبانه حرکت کرد و در سپیده‌دم به شیخ حسین خان هجوم آوردند. این عملیات به فرماندهی کاپیتان مون انگلیسی و افراد پلیس جنوب انجام گرفت. پس از مدتی مقاومت شیخ‌حسین‌خان با همه همراهان، از جمله پسرش شیخ‌خزعل، (شعبان ۱۳۳۸ق) در این درگیری کشته شدند.<ref>[http://rasekhoon.net/article/show-87923.aspx سال شمار وقایع جنوب ایران(۴)] راسخون</ref> در بعضی منابع دیگر تاریخ کشته شدن آنها ۱۲ شوال ۱۳۳۸ قمری که برابر است با ۸ تیر ۱۲۹۹ش (۲۹ ژوئن ۱۹۲۰م)، نقل شده‌است.<ref>جنبش جنوب ایران با تکیه بر مردم تنگستان و دمکراتهای فارس، ص ۳۷۱.</ref>
 
== بعداز کشته شدن ==
کشته‌شدن شیخ‌حسین، هیجان و اندوه زیادی در میان مردم تهران ایجاد کرد.<ref>[http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=5385 چاه‌کوتاهی] دانشنامهٔ جهان اسلام</ref> شیخ حسین چاه‌کوتاهی، در محله امامزاده [[بوشهر]]، همجوار [[امامزاده عبدالمهیمن]] دفن گردید که امروزه [[آرامگاه شیخ حسین چاهکوتاهی|آرامگاهی]] بر روی آن برپاست.
== اشعار ==
 
[[ملک‌الشعرای بهار]] در یکی از شعرهایش به نام «''خون [[شیخ محمد خیابانی|خیابانی]]''» اشاره‌ای مختصر به شیخ حسین چاه‌کوتاهی داشته‌است و در پاورقی آن شعر از وی با عنوان «مجاهد ملی معروف جنوب» یاد کرده‌است:<ref>دیوان اشعار ملک الشراء بهار، مؤسسه انتشارات نگاه، چاپ دوم ۱۳۸۸، ص ۲۷۱.</ref>
{{آغاز شعر}}
سطر ۵۳ ⟵ ۵۶:
{{ب|گه قتل مهین '''شیخ حسین خان''' را در فارس|تصویب نمودند به صد عذرتراشی...}}
{{پایان شعر}}
== خانواده ==
 
از شیخ حسین‌خان هشت فرزند به جا ماند که دوتای آنها بنام عبدالحسین و شیخ خزعل در جنگ با نیروهای انگلیسی کشته شدند. دیگر فرزندان وی شیخ عبدالرسول خان، محمد خان، منصور خان، صالح، ناصر و دختری بنام خیرالنساء می‌باشد. حسین و سیروس چاهکوتاهی (دو فرزند عبدالرسول خان) از نوه‌های سرشناس او می‌باشند.<ref>فارس و جنگ بین الملل، محمدحسین رُکن زاده آدمیت، صفحه ۴۷۵.</ref>
 
سطر ۶۱ ⟵ ۶۴:
* کتاب دلیران تنگستان: [[محمدحسین رکن زاده آدمیت]].
* کتاب فارس و جنگ بین الملل جلد دوم: محمدحسین رکن زاده آدمیت.
 
{{== پانویس}} ==
{{پانویس}}
 
== جستارهای وابسته ==
سطر ۶۷ ⟵ ۷۳:
* [[آرامگاه شیخ حسین چاهکوتاهی|آرامگاه شیخ حسین خان چاه‌کوتاهی]]
 
== پانویس‌ ==
{{پانویس}}
== منابع ==
* [http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=5385 چاه‌کوتاهی] دانشنامهٔ جهان اسلام
سطر ۸۵ ⟵ ۸۹:
تصویر:ShjREH.jpg| شجره نامه در کتاب فارس و جنگ بین الملل
تصویر:قسم نامه مجاهدین.JPG| قسم نامه مجاهدین
تصویر:نامه محرمانه قنسول انگلیس -مارس 1915۱۹۱۵ به شیخ حسین خان چاه کوتاهی.JPG| نامه محرمانه قنسول انگلیس به چاه‌کوتاهی.
تصویر:متن نامه به دست خط نماینده دوست آلمان به شیخ حسین خان چاه کوتاهی.JPG| نامه قنسول آلمان به چاه‌کوتاهی
تصویر:نامه کیسلر کنسول آلمان به شیخ حسین خان چاه کوتاهی و اشاره به کمک 3000۳۰۰۰ تومان.jpeg| نامه قنسول آلمان و تشکر از کمک شیخ حسین خان
تصویر:نامه قنسول انگلیس به شیخ حسین خان چاه کوتاهی - مارس 1915.JPG| نامه قنسول انگلیس به چاه‌کوتاهی
تصویر:نامه قائم مقام کنسولگری انگلیس به شیخ حسین خان چاه کوتاهی - اوت 1916.JPG| نامه قائم مقام کنسولگری انگلیس
تصویر:Hokm.jpg| حکم سالار معظم از طرف احمد شاه قاجار
تصویر:سنگ قبر شیخ حسین خان چاه کوتاهی.jpg| سنگ قبر شیخ حسینخان