شفایی اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی در سال ۹۶۶ هـ. ق در [[اصفهان]] به دنیا آمده و در سال ۱۰۳۷ هـ. ق فوت کرده‌است. وی از عالمان و پزشکان مشهور زمان [[شاه عباس صفوی]] و طبیب خاص و ندیم وی بوده‌است. او علاوه بر مقام شامخ [[طبابت]] دربا [[حکمت]] و [[شعر و ادب]] نیز مقامی عالیآشنایی داشته‌است.

از تالیفات او بیست باب در طب،[[طب]]، مثنوی دیدهٔ بیدار، مثنوی مهر و محبت و نمکدان را می‌توان نام برد. او در انواع نظم از [[قصیده]] و [[غزل]] و [[مثنوی]] طبع‌آزمایی کرده‌است. کلیات آثار وی در حدود پانزده هزار بیت است.