بهائیان به کسانی که از بهائیت خارج شوند '''ناقضین''' گویند. این افراد مورد طرد واقع می‌شوند.<ref>http://en.wikipedia.org/wiki/Covenant-breaker</ref>
[[عباس افندی]] فرزند بزرگ بهاء همه کسانی را که بعد از پدر به او گرویدند ((«ثابت پیمان))» خواند و بردار خود میرزا محمد علی را که به نص لوح وصیت بهاء مقام غصن اکبر داشت چون به طوری که دلخواه او بود پیروی نکرد و حاضر نشد اورا مانند پدر خود یفعل ما یشاء بداند [[ناقض اکبر]] لقب داد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = ترابیان فردوسی| نام =محمد | پیوند نویسنده =محمد ترابیان فردوسی | عنوان = حالات و مقالات استاد شهاب فردوسی| سال =۱۳۸۳| ناشر = صحیفه خرد| مکان =ایران | زبان = پارسی| شابک =۵-۵-۹۵۴۱۴-۹۴۶| صفحه = ۴۴۲| صفحات =۵۰۵}}</ref>
<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = ترابیان فردوسی| نام =محمد | پیوند نویسنده =محمد ترابیان فردوسی | عنوان = حالات و مقالات استاد شهاب فردوسی| سال =1383| ناشر = صحیفه خرد| مکان =ایران | زبان = پارسی| شابک =5-5-95414-946| صفحه = 442| صفحات =505}}</ref>
رفتار این دو برادر با یکدیگر عیناً همان رفتاری بود که بهاءالله با برادرش ،برادرش، میرزا [[یحیی صبح ازل]] که به نص صریح و متعدد سید باب، دارای شئون و مقامات بسیاری بود و ((«صراط حق عظیم))» به گفته یگفتهٔ باب محسوب می شدمی‌شد را رد کرد و دجال خواند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = ترابیان فردوسی| نام =محمد | پیوند نویسنده =محمد ترابیان فردوسی | عنوان = حالات و مقالات استاد شهاب فردوسی| سال =1383۱۳۸۳| ناشر = صحیفه خرد| مکان =ایران | زبان = پارسی| شابک =5۵-5۵-95414۹۵۴۱۴-946۹۴۶| صفحه = 432۴۳۲| صفحات =505۵۰۵}}</ref>
