تولباچیک: تفاوت میان نسخه‌ها
صفحه‌ای جدید حاوی «{{ دادان کوه | نام = تولباچیک | نام دیگر = | تصویر = Tolbatschik aus Sü...» ایجاد کرد |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۰۶
تولباچیک (به روسی: Толбачик) آتشفشانی فعال به ارتفاع ۳۶۸۲ متر واقع در شبه‌جزیره کامچاتکا در خاور دور روسیه است.[۲] میدان گدازه‌ای نیز با همین نام در این منطقه قرار دارد.[۳]
| تولباچیک | |
|---|---|
 تولباچیک از نمای جنوب غربی | |
 | |
| مرتفع‌ترین نقطه | |
| ارتفاع | ۳۶۷۲[۱] یا ۳۶۸۲[۲] متر |
| برجستگی | ۲۱۹۰ متر[۱] |
| جغرافیا | |
| موقعیت | کامچاتکا، روسیه |
مشخصات
تولباچیک آتشفشان بازالتی عظیمی است[۲] که همراه با میدان گدازه تولباچیک بخش جنوب غربی مجموعه آتشفشانی کلیوچِوسکوی را تشکیل می‌دهند.[۳] ماسیف تولباچیک از دو آتشفشان روی هم افتادهٔ پلوسکی تولباچیک و اوستری تولباچیک که از نظر ریخت‌شناسی شباهتی به یکدیگر ندارند تشکیل شده است. آتشفشان سپری پلوسکی تولباچیک با کاسه آتشفشانی نوع هاوایی خود که قطرش به ۳ کیلومتر می‌رسد در شرق آتشفشان چینه‌ای اوستری تولباچیک که بلندتر و قدیمی‌تر بوده و قله‌ای نوک‌تیز دارد قرار گرفته است.[۲] در نام‌های این دو آتشفشان پلوسکی به‌معنای تخت و مسطح و اوستری به معنای نوک‌تیز است. اوستری تولباچیک آتشفشانی مرده است و بخشی از آن احتمالاً به دلیل شکل‌گیری کالدرایی بزرگتر در قلهٔ آتشفشان فعال پلوسکی تولباچیک فروریخته است.[۳]
تاریخچه فعالیت‌های آتشفشانی
۱۹۷۵ – ۱۹۷۶
فوران تولباچیک در ۱۹۷۵-۷۶ بزرگترین فوران بازالتی را در کامچاتکا رقم زد[۲][۳] و سبب مشهورشدن این آتشفشان و میدان گدازهٔ آن شد.[۳] دودکش‌های این فوران در امتداد شکافی ۲۸ کیلومتری قرار داشت و فوران آتشفشان پس از چند انفجار ضعیف در دهانهٔ چکادی پلوسکی تولباچیک در ۲۸ ژوئن ۱۹۷۵ آغاز شد. در ۶ ژوئیه مخروط‌های شمالی در ۱۸ کیلومتری جنوب غربی پلوسکی تولباچیک شروع به شکل‌گیری نمود و با گذشت ۷۲ روز، سه مخروط بزرگ و شماری از جریان‌های گدازه شکل گرفته بودند. در طی این فوران ۰٬۷ کیلومتر مکعب تفرا به بیرون پرتاب شد که منطقه‌ای به وسعت تقریبی ۴۰۰ کیلومتر مربع را به بیابانی برهوت بدل ساخت. در ۱۷ سپتامبر، درست یک روز پس از آنکه فعالیت مخروط‌های شمالی متوقف شد فوران دیگری روی داد که این فوران تا ۱۰ دسامبر ۱۹۷۶ ادامه یافت. آتشفشان در طول این مدت چیزی در حدود ۱٬۱۸ کیلومتر مکعب مواد به بیرون پرتاب کرده بود[۳] و شدت فوران آن برپایهٔ نمایه شدت فوران آتشفشان برابر با ۴ ارزیابی شد.[۴]
۲۰۱۲
تولباچیک بار دیگر در نوامبر ۲۰۱۲ فعال شد. در ۲۶ نوامبر شمار زمین‌لرزه‌های سطحی اطراف آتشفشان به ۲۵۰ عدد افزایش یافت و در ۲۷ نوامبر سطح هشدار خطر برای پرواز هواپیماها در منطقه از سبز به زرد تغییر یافت. درهمان روز گزارش‌هایی مبنی بر مشاهدهٔ جریان گدازه و انفجار خاکستر در همان منطقهٔ فوران سال ۱۹۷۵ از دهکده‌های کوزیروسک (واقع در ۴۰ کیلومتری شمال غربی آتشفشان) و لازو (واقع در ۵۰ کیلومتری جنوب غربی آتشفشان) دریافت گردید و سطح هشدار برای پرواز هواپیماها به رنگ نارنجی افزایش یافت. همچنین ریزش باران خاکستر به ضخامت۴ سانتی‌متر در کراسنی یار واقع در ۶۰ کیلومتری شمال شمال غربی آتشفشان گزارش شد.[۵] در ۲۹ نوامبر ارتفاع توده‌های خاکستر به ۳٬۵ کیلومتر رسید و شکاف آتشفشانی در دو نقطه در منطقهٔ مخروط جنوبی، یکی در ۴٬۵ کیلومتری (شامل ۴ یا ۵ دودکش فورانی) و دیگری در ۶٬۵ کیلومتری پایین آتشفشان (شامل ۲ یا ۳ دودکش فورانی) باز شد. همچنین سطح هشدار پرواز هواپیماها به بالاترین سطح یعنی قرمز افزایش یافت.[۶]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «RUSSIA: KAMCHATKA AND THE RUSSIAN PACIFIC ISLANDS». peaklist.org. دریافت‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۲.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ «Tolbachik». Global Volcanism Program - Smithsonian Institution. دریافت‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۲.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ «Plosky Tolbachik volcano and Tolbachik lava field». Institute of Volcanology and Seismology - Kamchatka, Russia. دریافت‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۲.
- ↑ «Tolbachik eruptive history». Global Volcanism Program - Smithsonian Institution. دریافت‌شده در ۱ دسامبر ۲۰۱۲.
- ↑ «Smithsonian / USGS Weekly Volcanic Activity Report: 21 November-27 November 2012». Global Volcanism Program - Smithsonian Institution. دریافت‌شده در ۱ دسامبر ۲۰۱۲.
- ↑ «Tolbachik Update. First photos of the eruption». Volcano Discovery. ۲۹ نوامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱ دسامبر ۲۰۱۲.