ایم-۱۲۰ آمرام: تفاوت میان نسخه‌ها

'''موشک هوابه‌هوای میان برد پیشرفته ایم-۱۲۰''' {{انگلیسی|AIM-120 Advanced Medium-Range Air-to-Air Missile}} با نام اختصاری '''آمرام''' (AMRAM) [[موشک|موشکی]]ی با قابلیت شلیک در تمامی شرایط آب‌و هوایی به اهداف فراتر از میدان دید است. این [[موشک هوابه‌هوا|موشک مافوق صوت هواپایه]] و رهگیر هوایی از [[رادار]] فعال برای پیگیری هدف، و فرکانس‌های رادیویی فعال برای تشخیص هدف استفاده می‌کند و بعد از شلیک به روش‌های ناوبری مستقل خود برای درگیری با هدف متکی است. وجود رادار، سیستم میکروکامپیوتری و واحد اطلاعات اینرسایی باعث می‌شود تا وابستگی این موشک به سیستم کنترل آتش هواپیمای شلیک‌کننده آن به حداقل برسد.<ref>[http://www.fas.org/man/dod-101/sys/missile/aim-120.htm AIM-120 AMRAAM Slammer] FAS</ref>

آمرام برای نیروی هوایی و دریایی آمریکا ساخته شده و جایگزینی برای موشک‌های [[ایم-۷ اسپارو]] است. آمرام در مقایسه با اسپارو سریع‌تر، کوچک‌تر، سبک‌تر است و قابلیت بهتری برای درگیری با اهداف کم‌ارتفاع دارد. هواپیماهای [[اف-۱۵]]، [[اف-۱۶]] و [[اف-۲۲]] نیروی هوایی آمریکا، [[اف-۱۴]] دی، [[اف-۱۸ هورنت]] و [[اف-۱۸ سوپرهورنت]] نیروی دریایی آمریکا، [[اف-۴|اف-۴های]]های نیروی هوایی آلمان و سی هریرهای بریتانیایی قابلیت استفاده از آمرام را دارند. نخستین شلیک این موشک در جنگ واقعی در دسامبر ۱۹۹۲ توسط یک جنگنده اف ۱۶ علیه یک [[میگ-۲۵]] عراقی در جنوب عراق صورت گرفت که به سرنگونی جنگنده عراقی انجامید.

[[رده:موشک‌های هوابه‌‌هوازمین‌به‌هوای ایالات‌متحده]]