انگلبرت کمپفر: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Mohafezekaar (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohafezekaar (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۰۸:
==نقاشیهای کمپفر==
[[پرونده:Amoenitatum exoticarum. kaepfer 210 061.jpg|left|thumb|
کمپفر هنگام اقامت در ایران و ژاپن نقاشیهای دقیقی کشیده بود تا در انتشار کتب خود از آنها استفاده کند. برای چاپ این نقاشیها ناچار بود آنها رو بر روی لوحههای مسی کلیشه نماید که تهیه آن مستلزم وقت زیادی بود. به همین دلیل یادداشتهای او سالها گوشهای تلنبار شده و رو به نابودی میرفت. او در نامهای که خطاب به یکی از دوستانش به این موضوع اشاره میکند که مدت دو سال است چاپ کتابش به دلیل مشکل تهیه کلیشه به تاخیر افتاده و هنوز نتیجه آن معلوم نیست.<ref>سیاحان آلمانی که در عصر صفویه از ایران دیدن نمودهاند، سیروس شفیعی، مهدی روشنضمیر، ماهنامه هنر و مردم، آبان ۱۳۵۰ - شماره ۱۰۹ </ref>{{سر خط}}
سوای نقاشی هایی که از خود کمپفر به یادگار مانده است، در بعضی موارد او دستنوشتههایش را با نقاشی های دقيقی تکمیل کرده است که نگارگران ایرانی میکشیدند. از آن جمله میتوان به کارهایی که نگارگر ایرانی، جانی پسر بهرام ملقب به فرنگیساز کشیدهاست، اشاره کرد. <ref>[http://www.britishmuseum.org/research/search_the_collection_database/term_details.aspx?bioId=140070 جانی پسر بهرام، ملقب به فرنگیساز، تارنمای موزه بریتانیا]</ref>
===== تصویری از شاه سلیمان =====
انگلبرت کمپفر سه تصویر از شخصیتهای تاریخی ایران به یادگار گذاشتهاست. تصویری از [[امیر تیمور]]، شمایلی اش [[شیخ صفیالدین اردبیلی]] و تصویری از شاه سلیمان صفوی. کمپفر درباره شاه سلیمان مینویسد:
<blockquote>هیکل و رفتار او نجیبانه است، سلیمان دارای قد متوسط، استخوانبندی ظریفی است. در کودکی صورت گردی داشته، اما اکنون چهرهاش باریک و لاغر شدهاست. پوست پریدهرنگ او بسیار ظریف و روشن است. پیشانی بلند او باز به نظر میرسد، سلیمان از مادر چرکسی خود چشمهای درشتی به ارث برده که با آنها با حرارت و دوستانه نگاه میکند. بینیاش ظریف، لبانی پر، ابروانی کم پشت اما صاف و یک ریش رنگکرده نوکتیز دارد. آهسته صحبت میکند اما دارای صدایی مردانه است. او سر را همیشه بالا نگاه داشته و با وقار راه میرود، آهسته اسب میراند و اغلب حین اسبسواری به اطراف نگاه کرده و مردم را از نظر میگذراند.<ref>هشت بهشت اصفهان، لطفالله هنرفر، ماهنامه هنر و مردم، تیر
==نقشههای پیماش شده==
|