کوبو آبه: تفاوت میان نسخه‌ها

او از پیشگامان جریان آوانگارد در ژاپن بود. آشنایی او با ادبیات غرب، اگزیستانسیالیسم، سوررئالیسم و مارکسیسم بر تلقی او از مساپلی همچون از خودبیگانگی و فقدان هویت در ژاپن بعد از جنگ تأثیر گذاشت.آثار وی که به بحران هویت در ژاپن را پس از [[جنگ جهانی دوم]] می‌پرداختند توجه خوانندگان جهان را به خود جلب کردندکرد.آبه در توکیو زاده شد؛ کودکی و نوجوانی را در منچوری تحت اشغال ژاپن، که پدرش در آن‌جا استاد طب بود، گذراند. در ۱۹۴۰ در دبیرستان سیجو در توکیو ثبت نام کرد و در ۱۹۴۳ به خواست پدرش به دانشکده پزشکی دانشگاه توکیو رفت. تحصیلات او به سبب بحران روحی و گذراندن دوره کوتاهی در یک بیمارستان روانی ناتمام ماند. آبه در پایان جنگ از راه دست‌فروشی امرار معاش می کرد، ضمن اینکه شعر می سرود و داستان‌های کوتاه می نوشت. در ۱۹۴۷ نخستین کتاب شعرش را با نام «اشعار یک ناشناس» با هزینه شخصی منتشر کرد. سال بعد اشعار دیگرش با نام تابلوی راهنمایی در انتهای جاده در مجله‌ای انتشار یافت. آبه به گروهی از نویسندگان و هنرمندان سوررئالیسم پیوست و به سینما و تئاتر آوانگارد علاقه‌مند شد. نخستین مجموعه داستان‌های کوتاه او که در ۱۹۵۱ منتشر شد، جایزه آکوتاگاوا را نصیبش کرد که مهمترین جایزه ادبی ژاپن است. منتقدین ادبی او را با [[کافکا]] و [[آلن پو]] مقایسه کرده‌اند. دلایل این قیاس را می‌شود در آثار او به وضوح دید. داستان‌های وی پر از اشارات و نشانه‌های [[متافیزیکی]] است. وی همچنین به عنوان کارگردان [[تئاتر]] و [[عکاس]] نیز شناخته‌شده‌است.