ترب سفید: تفاوت میان نسخه‌ها

دایکون دارای ویتامین های A、B、C فراوان و همچنین [[آهن]]، [[فسفر]] و [[کلسیم]] است. کالری آن کم است و خوردن آن به تسریع هضم غذا کم می‌کند به همین جهت برای [[رژیم غذایی]] مناسب و مورد توجه است. پس از درآمدن از خاک در صورت باقی ماندن برگ خاصیت آن کاهش می یابدمی‌یابد برای همین بعد از کندندرآوردن آن از خاک، برگ‌ها کنده می‌شود.

دایکون معمولاً بصورت خام در آشپزی به کار می‌رود ولی برای حفظ طولانی‌تر آن را به صورت خشک شده و یا ترشی و شور در می‌آورند. طعم دایکون نزدیک قسمت برگ آن شیرین و پر آب است و هر چه به انتهای آن نزدیک شویم مزهٔ آن رو به تندی می‌گذارد و خشک‌تر است. به همین جهت قسمت سر آن به صورت خام در [[سالاد]] بکار می رودمی‌رود و قسمت انتهایی آن برای پختن [[هشت‌پا]] و [[ماهی مرکب]] یا به ژاپنی [[ایکا]] بکار می‌رود.

* دایکون خام بصورت سالاد، [[دایکون‌اوروشی]] ( با ابزاری ویژه آنرا ریز کرده، بصورت رنده‌شده مانند در می‌آید.) [[برش خلالی]] آن به نام [[تسوما]] است و همراه [[ساشیمی]] ماهی خام مصرف می‌شود.

* در روش [[آب‌پزی ملایم]] دایکون برای تهیهٔ [[اودن]] و [[بوری دایکون]] و [[میسوسوپ]] بکار می‌رود.