''برای دیگر کاربردها به [[باب (ابهام‌زدایی)]] رجوع کنید.''
'''باب''' یا '''باب الله'''، لقب و صفتی است که در برخی [[حدیث|احادیث]] و [[ادعیه]] برای [[ حضرت محمد(ص)]]، پیامبر اسلام و [[اهل بیت|خاندانش]] بکار برده شده است<ref name=autogenerated1>دانشنامه جهان اسلام، زیر نظر سید مصطفی میرسلیم، ج ۱، ص ۱۰</ref><ref>[http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=3 دانشنامه جهان اسلام؛ مدخل باب/باب الله(۱)]</ref> همچنین افرادی از اصحاب برجسته امامان شیعیان نیز به خاطر ویژگی‌هایی به عنوان «باب» خوانده می‌شدند. در طول تاریخ و پس از [[غیبت کبری]] نیز عده‌ای مدعی سمت باب شده‌اند که همه مورد تأیید شیعیان قرار نگرفته‌اند.{{مدرک}}
== باب الله ==
«باب الله» در برخی از احادیث و ادعیه اسلامی به عنوان صفت [[حضرت محمد(ص)]]، پیامبر اسلام و،و دوازده [[امام]] شیعیان به کار گرفته شد. برخی معتقدند که واژه‌های دیگری مانند: [[صراط]]، «سبب»، «طریق» و «سبیل» تعبیرهای دیگری از باب‌الله هسنند که برای ایشان به کار رفته‌اند<ref name=autogenerated1 />.</br>
[[محمد باقر]] در حدیثی به محمد،حضرت پیامبر اسلام،محمد(ص)، لقب «باب‌الله» و «سبیل‌الله» داده‌است<ref>''انّ رسول الله بابُ الله الذین لایؤتی الا منه و سبیله الذی، من سلکه وصل الی الله'' (بصائرالدرجات فی فضائل آل محمد، صفار قمی، ص ۱۹۹)</ref>.
[[علی]] نیز، در چند روایت به ''باب الله'' و ''باب الجنه'' خوانده شده‌است.<ref>''انّ علیّاً بابٌ فتحه الله فمن دخله کان مؤمناً''(اصول کافی، ۱/۴۳۷)</ref><ref>''انّ علیّاً بابٌ من ابواب الجنّه فمن دخل بابَه کان مؤمناً''(اصول کافی: ۲/۳۸۸ - ۳)</ref><ref>''انا مدینه العلم و علی بابها فمن اراد العلم فلیأت الباب''</ref>
