پیاسکلیدین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''پیاسکلیدین''' {{انگلیسی|Piascledine}}، نوعی داروی گیاهی است که برای درمان درد و التهاب ناشی از آرتروز به شکل قرص مصرف می‌شود.

پیاسکلیدین اصولاً جهت درمان [[آرتروز]] مصرف می‌شود.این دارو جهتبرای رفع درد و التهاب مفاصل، بازسازی بافت مفصلی، جلوگیری از تخریب غضروف‌ها، افزایش قابلیت تحرک بیماران، بکار میرود می‌رود. مصرف این دارو در طی دوره درمانیدرمانی، میزان نیاز بیماران به داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDS) را کاهش می دهد. پیاسکلیدین دارای خواص درمانی طولانی مدت بوده و ماندگاری اثرات محافظتی آن حتی 8 ماه پس از قطع درمان روی بافت مفصلی نیز مشاهده شده است.

داروی پیاسکلیدین با مهار آنزیم های التهاب زا از جمله [[سیکلواکسیژناز]] 2 (COX2) و نیتریک اکسید سنتتاز در بافت مفصلی و جلوگیری از تولید پروستاگلاندین E2 و نیتریک اکسید (NO)، میزان التهاب در مفاصل را کاهش می دهد. این دارو سبب مهار تولید واسطه های ایمنی نظیر [[اینترلوکین]] های بتا-1 (β (IL-1، اینترلوکین- 6 (IL-6) و اینترلوکین- 8 (IL-8) شده و از حمله سیستم ایمنی بدن به بافت غضروف جلوگیری می نماید. همچنین با تحریک تولید Aggrecan و [[کلاژن]] نوع 2 توسط سلول‌های غضروفی سبب ایجاد خواص آنابولیک و بازسازی مجدد ساختار غضروف های آسیب دیده می‌شود. ترکیبات گیاهی موجود در این دارو با مهار آنزیم های ماتریکس متالوپروتئیناز 1و 2 و 3 (MMP1،2،3) از تجزیه کلاژن و پروتئین های زمینه‌ای بافت غضروف جلوگیری کرده و مانع از تخریب آنها می‌شود (خواص آنتی کاتابولیک). تحقیقاتپژوهش‌های بالینی صورت گرفته نشانگر توانایی این دارو در کاهش میزان درد (VAS Score) و بهبود قابلیت تحرکی مفاصل در افراد مبتلا به آرتروز بوده‌اند (اندازه گیری شده توسط Lequesne Index).

== اجزاءاجزای فراورده ==