چاپ سنگی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
JYBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۳) +مرتب+تمیز(۳.۸): + رده:طرح نگاری
خط ۱:
'''چاپ سنگی''' یا '''لیتوگرافی''' {{به فرانسوی|Lithographie}} گونه‌ای [[چاپ]] مکانیکی شامل استفاده از صفحه‌های [[عکاسی]] یا سایر صفحه‌های مشابه، که در سطح آنان ناحیه‌ای تصویر، به صورت روغن‌دوست (غیرآبی، [[جوهرگیر]]) و نواحی غیر تصویری به صورت آب‌دوست درآمده‌است. معمولاً این صفحه‌ها را با پودر [[آلومینیوم]] می‌سازند.چاپ سنگی نوعی [[چاپ]] مسطح بوده که در آن از [[سنگ آهكآهک]] استفاده می‌شده‌است؛ بدین ترتیب که نوشته یا تصویر را به روی [[سنگ]] منتقل می‌کردند و با استفاده از روش‌های شیمیایی آن را برجسته می‌نمودند و سپس این تصویر بارها روی [[کاغذ]] چاپ می‌شده‌است. این نوع [[چاپ]] با استفاده از روش مختلط [[فیزیک|فیزیکی]] و شیمیایی بر اساس دفع متقابل [[آب]] و [[چربی]] اختراع شد و متداولترينمتداولترین روش چاپ پیش از [[چاپ سربی]] و اختراع ماشین چاپ بوده است كهکه امكانامکان تيراژتیراژ بالا را ميسرمیسر مىمی ساخته است.
 
لیتوگرافی بعد از اتمام مرحله طراحی و صفحه بندی آغاز شده ابتدا طرح مورد نظر را از طریق عکاسی (سنتی یا دیجیتال) روی فیلم حک می‌شود سپس فیلمهای تهیه شده کنار هم مونتاژ شده و مرحله کپی فیلم بر روی ورقه‌های پلیت که از آلومینوم و لایه‌ای که به نور حساس می‌باشد ساخته شده انجام می‌شود بعد از نور خوردن ورقه‌های پلیت آن را مانند فیلم عکاسی ظاهر کرده و برای مرحله چاپ به ماشین چاپ می‌بندند
خط ۸:
=== تاریخچه چاپ سنگی در جهان ===
چاپ سنگی اولین بار به وسیله [[آلمان|آلمانی‌ها]] در سال ۱۷۹۶ میلادی اختراع گردید.
آلویس زنفلدر (Alois Senefelder) یک آوازه‌خوان [[تئاتر]] [[آلمان|آلمانی]] بود که به علت هزینه‌های سرسام آور [[چاپ]]، برای این که بتواند تصنیف‌هایش را به [[چاپ]] برساند به طور تصادفی از طریق کاربرد [[تیزاب]] بر روی [[سنگ|سنگ‌های]] نرم و مسطح و سبک وزن کنار [[رود راین]]، به روش چاپ سنگی دست یافت. درقرن نوزدهم چاپ سنگىسنگی در اروپا تنها روش براىبرای چاپ تصايرتصایر رنگىرنگی در تيراژتیراژ بالا بود. ايناین روش چاپ امروزه تنها در زمينهزمینه هنرهاىهنرهای تجسمىتجسمی كاربردکاربرد دارد.
=== تاریخچه چاپ سنگی در ایران ===
چاپ سنگی از [[اروپا]] به [[ایران]] راه یافت و نخستین بار در زمان سلطنت [[فتحعلی شاه]] قاجار بود که [[عباس میرزا]] نایب‌السلطنه، محمد صالح بن حاج محمد باقر خان شیرازی معروف به میرزا صالح شیرازی را به [[مسکو]] فرستاد تا دستگاه چاپ سنگی (تصویر ۱) را با خود به [[ایران]] آورد. این شخص دستگاه چاپ سنگی را به [[تبریز]] آورد و اولین [[چاپخانة]] سنگی را در [[ایران]] دایر نمود.
خط ۲۱:
 
سپس با غلتک، مرکب بر روی [[سنگ]] نقش می‌بست و با فشار یکسان و یکنواخت [[سنگ]] بر روی کاغذ، عمل [[چاپ]] صورت می‌گرفت.
برای آن که در هنگام [[چاپ]]، مرکب چاپ اطراف نوشته‌ها و خط‌ها را نگیرد از مخلوطی از [[آب]] و [[اسید]] و محلول صمغ عربی استفاده می‌شد. استادکار با قلم، جاهای خوب گرفته‌نشده را اصلاح می‌کرد و به آن [[صمغ]] می‌زد تا برجسته شود. بعد از محکم کردن [[سنگ]] با تسمه بر روی ماشین چاپ، کارگر مرکب زن با یک غلتک، مرکب را آهسته روی لوح می‌مالید. کارگر دیگری به نام کاغذ گذار، ورق را با احتیاط روی [[سنگ]] می‌گذاشت. [[چرم]] گذار با ورقه‌ای از [[چرم]] ضخیم روی [[کاغذ]] را می‌پوشاند. این کار سبب می‌شد فشار وارد بر تمام سطوح کاغذ، یکسان باشد. دو نفر غلتک‌کش با حرکت غلتک و با یک فشار عمودی، عمل چاپ را انجام می‌دادند. [[کاغذ]] بردار، کاغذ چاپ شده را بر می‌داشت و لایه‌گذار، یک لایه میان ورقه‌های چاپ شده می‌گذاشت تا کاغذهای چاپ شده زودتر خشک شوند.
 
ماشین قادر بود ساعتی ۲۰۰ برگ چاپ کند و با هر [[سنگ]] هفتصد برگ چاپ می‌شد. در پایان، سنگ ساب‌ها سنگی را که یک بار از آن استفاده شده بود، از چاپ در می‌آوردند، آن را گرم می‌کردند و سپس با یک [[سمباده]] زبر به اندازة کف دست، آنقدر روی [[سنگ]] می‌ساییدند تا نوشته‌ها کاملاً پاک شود. بعد از آن با اسید رقیق، آن را می‌شستند تا برای مرحله بعدی که شامل نوشتن، تیزابکاری و... است آماده باشد.
خط ۷۰:
== قطع کتاب‌های چاپ سنگی ==
 
اندازه و قطع [[کتاب|کتاب‌های]] [[چاپ]] سنگی بسته به اندازه [[کاغذ|کاغذهایی]] بود که برای این منظور در نظر گرفته می‌شد.
به طور کل می‌توان قطع این گونه [[کتاب|کتاب‌ها]] را این گونه تقسیم بندی نمود:
* بازو بندی اندازه تقریباً ۳۰*۲۰ میلیمتر
خط ۷۶:
* جانمازی اندازه (تقریباً: ۷۰*۱۲۰ میلیمتر)
* حمایلی اندازه (تقریباً: ۷۰*۱۲۰ میلیمتر، که در زیر لباس به صورت حمایل آویزان می‌شد)
* رقعی اندازه (تقریباً: ۱۶۰*۲۲۰ میلیمتر)
* وزیری کوچک اندازه(تقریباً: ۱۶۰*۲۲۰ میلیمتر)
* وزیری اندازه (تقریباً: ۱۶۰*۲۴۰ میلیمتر)
* وزیری بزرگ اندازه (تقریباً: ۲۰۰*۳۰۰ میلیمتر)
* سلطانی اندازه (تقریباً: ۳۰۰*۴۰۰ میلیمتر)
* رحلی کوچک اندازه(تقریباً: ۲۵۰*۴۰۰ میلیمتر)
* رحلی بزرگ اندازه(تقریباً: ۳۵۰*۶۰۰ میلیمتر)
* رحلی اندازه(تقریباً: ۳۰۰*۵۰۰ میلیمتر)
* خشتی (طول و عرض کتاب در اندازة مساوی)
خط ۱۰۶:
[[رده:طراحی ارتباطات]]
[[رده:طراحی گرافیک]]
[[رده:طرح نگاری]]
 
[[als:Lithografie]]