مکتب در فرایند تکامل: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ←پانویس |
←واکنشها: +مهدی چهل تنی |
||
خط ۱۰:
''بر سر هم، اکنون پس از گذشت سالها به نظر میرسد که دیگر آن ملاحظات پیشین، زمینهای ندارد.''{{پایان گفتاورد بزرگ}}
== واکنشها ==
[[مهدی چهل تنی]] در مقالهای بی طرفی تاریخی این کتاب را نقد نموده است. به گفته وی برخی از ارجاعات تاریخی این کتاب گزینشی انجام شده و در برخی ارجاعات اشتباهاتی صورت گرفته است. به عنوان مثال او مینویسد:<ref>کتاب ماه دین - سال دوازدهم، شماره 22 (پیاپی 142)، مرداد 1388, قابل دسترسی در [http://toraath.com/index.php?name=Sections&req=viewarticle&artid=158 اینجا] </ref>
* «در صفحه 139 مرقوم فرمودهاند: خزانه دار امین و منصوص و ممدوح امام اموال خزانه را میدزدید و باقیمانده آن را برای خشمگین ساختن آن بزرگوار به آتش میکشید. متاسفانه مولف محترم توجه نداشتهاند که نام «دهقان» مشتک میان چند نفر است و به قول صاحب اعیان الشیعه ذیل احوال «دهقان»: آن که منصوص و ممدوح بود ابراهیم بن دهقان است که مورد وثوق اهل حدیث و تا آخر عمر نیز از اصحاب امام بود.»
* «در صفحه 105 مولف در احوال شیخ رجب برسی نوشتهاند: وی چه در زمان حیات خود و چه پس از مرگ متهم به غلو بود. از جمله منابعی که ارجاع دادهاند. الغدیر 7: 368- اعیان الشیعه: 446 و الغدیر 7: 34 است. الغدیر 7: 368 و اعیان الشیعه 6 / 446 هیچ مطلبی از شیخ رجب برسی نیست و ارجاعات صحیح نمیباشد. در 7: 34 الغدیر علامه امینی به شدت از او دفاع کرده و بیش از 30 صفحه در احوال و آثار او قلم زده و این اعتهام را رد میکند. اما در اعیان الشیعه 3: 555 از احوال شیخ رجب برسی همین عبارت آمدهاست که: البرسی هو شیخ رجب الحافظ (حافظ قرآن) ؛ که به هیچ وجه به مقصود مولف از ارجاع وفا نمیکند. »
* «در صفحه 114 پاورقی، مولف مدعی شدهاند که ابان بن عثنام از اصحاب دانشمند و نزدیک امام صادق، امامت امام کاظم را نپذیرفته و از او روایت نکرده است. برخلاف ادعای ایشان ابان بن عثمان از امام کاظم روایت کرده است. در ج 2 صفحه 100 از اعیان الشیعه ذیل احوال ابان بن عثمان آمدهاست: «روی عن ابی عبدالله و ابی الحسن موسی علیهالسلام». چنان چه در دائره المعارف تشیع ذیل نام ابان بن عثمان آمدهاست: او از اصحاب و راویان اخبار امام صادق (ع) و امام کاظم بود.»
* «ایشان در فصلی شیعیان شهر قم را خط میانه و مخالف غلو و تفویض نام داده و از پیشوای آنان شیخ صدوق به نام: بزرگترین و برجسته ترین فارغ التحصیل و نماینده مدرسه قم یاد کردهاند (صفحه 95) اما تامل نفرمودهاند که راوی بسیاری از همین روایات مورد انکار مولف همین شیخ صدوق پیشوای خط میانه است که برجسته ترین نماینده شهر قم بود، [...] زیارت جامعه را شیخ صدوق در کتاب خود از موسی بن عبدالله نخعی از امام علیالنقی علیهالسلام نقل کرده است که ناقل به قول نویسنده پیشوای مخالفان تفویض بود.»
[[سعید بهمنپور]]، در مصاحبهای با ویژهنامهٔ دین و مدرنیته، از نخستین کسانی بود که به این کتاب اشاره کرد و دیدگاههای [[محسن کدیور]] را زیر تأثیر آن دانست. از نظر آقای بهمنپور روشِ به کار رفته در کتاب «مکتب در فرایند تکامل» در ادامهٔ سنت شرقشناسانی چون ایگناز [[گلدزیهر]] و [[یوزف شاخت]] است.<ref>[http://radiozamaaneh.com/idea/2007/12/post_213.html رادیو زمانه | اندیشه زمانه | عقاید دینی | مخاطرات نگاه تاریخی به تشیع<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>
سطر ۲۳ ⟵ ۳۲:
{{پایان گفتاورد بزرگ}}
سید حسین مدرسی طباطبائی نیز در پاسخی به گنجی برداشت وی از کتاب را نادرست دانسته و از کسانی که پیام کتاب را در مسأله مهدی و شمار ائمه<ref group="پانویس">مهدی چهل تنی به چند نکته در کتاب که که به گفته او گواهی بر اعتقادات مدرسی هستند [http://toraath.com/index.php?name=Sections&req=viewarticle&artid=158 اشاره میکند]:
* در صفحه 179 و صفحات دیگری ائمه را «معصوم» میداند
* در مورد امام عصر در صفحه 151 مینویسد: «حتی مولودی در اسلام مبارکتر از این مولود پا به جهان ننهاده بود»
|