آزاده صمدی

بازیگر ایرانی

آزاده صمدی (زادهٔ ۱۷ دی ۱۳۵۷) بازیگر ایرانی است. او با بازی در مجموعه تلویزیونی راه بی‌پایان در سال ۱۳۸۶ به شهرت رسید.[۱]

آزاده صمدی
آزاده صمدی در جشنواره فیلم فجر، بهمن ۱۳۹۲
زادهٔ۱۷ دی ۱۳۵۷ ‏(۴۵ سال)
لاهیجان، گیلان، ایران
ملیتایرانی
محل تحصیلدانشگاه سوره
پیشهبازیگر
سال‌های فعالیت۱۳۸۲–اکنون
همسر(ها)هومن سیدی (ا. ۱۳۸۵–۱۳۹۲)

زندگی‌نامه ویرایش

آزاده صمدی در ۱۷ دی ۱۳۵۷ در لاهیجان زاده شد. او پس از گذراندن دورهٔ کارشناسی تئاتر در دانشگاه سوره، دورهٔ کلاس‌های بازیگری کارنامه (با مدیریت پرویز پرستویی) را گذراند و در تئاتر بی‌شیر و شکر حمید امجد ایفای نقش کرد.[۲] او سپس در تله‌تئاتر دریاروندگان محمد عاقبتی نقش آفرینی کرد و مدتی بعد برای بازی در سریال تلویزیونی راه بی‌پایان با کارگردانی همایون اسعدیان انتخاب شد. از دیگر نقش آفرینی‌های وی می‌توان به حضور در فیلم‌های کوتاه ۳۵ متری سطح آب و دندان آبی به کارگردانی هومن سیدی و هیچ‌کس با هیچ‌کس سخن نمی‌گوید اشاره کرد.

زندگی خصوصی ویرایش

صمدی در سال ۱۳۸۵ با هومن سیدی ازدواج کرد.[۳] اما این ازدواج در سال ۱۳۹۲ به جدایی انجامید.[۴][۵]

فعالیت سیاسی ویرایش

او در دوران انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ از جمله هنرمندان حامی میرحسین موسوی بود.[۶]

حواشی ویرایش

زابیواکا ویرایش

صمدی اجرای برنامهٔ زابیواکا را که از شبکه اینترنتی آیو ویژه جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه پخش می‌شد، بر عهده داشت.[۷] ناظران سازمان ⁧صداوسیما⁩ بعد از اجرای قسمت اول برنامه، در میانهٔ قسمت دوم، جلوی اجرای صمدی در این برنامه را گرفتند و مجید یاسر و علی انصاریان به عنوان جایگزین او اجرای این برنامه را بر عهده گرفتند. آن‌ها دلیل این کار را جلوگیری از «استفاده ابزاری از زن» ها اعلام کردند.[۸]

مخالفت با حجاب اجباری ویرایش

در ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ آزاده صمدی بدون حجاب اجباری در مراسم تشییع رضا حداد شرکت کرد که با استقبال کاربران شبکه‌های اجتماعی روبه‌رو شد.[۹] پس از این رخداد بازپرس دادسرای فرهنگ و رسانه در تهران برای آزاده صمدی به دلیل جریحه‌دار کردن اخلاق و عفت عمومی از طریق کشف حجاب،‌ قرار جلب به دادرسی صادر کرد.[۱۰][۱۱] آزاده صمدی سپس در دادگاه به اتهام رعایت نکردن حجاب اجباری به شش ماه محرومیت از فعالیت در فضای مجازی چه به صورت مستقیم یا به واسطه سایرین محکوم شد. همچنین موظف شد که با مراجعه به مراکز رسمی روان‌شناسی برای درمان آنچه که در این حکم «بیماری شخصیت ضد‌اجتماعی» خوانده شده، به صورت هر دو هفته یک‌بار اقدام و گواهی سلامت خود را در پایان دوره درمان ارائه کند.‌[۱۲][۱۳]

ممنوع‌الخروجی ویرایش

آزاده صمدی در اواخر آبان ۱۴۰۲ هنگامیکه در راه ۵۴امین جشنواره گوا در هند بود ممنوع‌الخروج شد.[۱۴]

فیلم‌شناسی ویرایش

سینما ویرایش

سال نام کارگردان نقش
۱۳۸۹ آفریقا هومن سیدی شیرین
۱۳۹۱ سیزده هومن سیدی سامی/ساقی
۱۳۹۲ طبقه حساس کمال تبریزی
۱۳۹۳ ارغوان امید بنکدار
کیوان علیمحمدی[۱۵]
لی لی
۱۳۹۴ خوب، بد، جلف پیمان قاسم‌خانی مژده قنبرزاده
۵۰ کیلو آلبالو مانی حقیقی آروشا اژدری
گاهی محمدرضا رحمانی ابریشم
۱۳۹۵ ساعت ۵ عصر مهران مدیری مهناز
لابی محمد پرویزی
۱۳۹۶ مارموز کمال تبریزی میترا
سراسر شب فرزاد مؤتمن شهره
۱۳۹۷ زیرنظر مجید صالحی گیتی
۱۳۹۸ خط استوا اصغر نعیمی
۱۴۰۱ روایت ناتمام سیما علیرضا صمدی
نبودنت کاوه سجادی حسینی

فیلم کوتاه ویرایش

سال نام کارگردان
۱۳۸۳ هیچ‌کس با هیچ‌کس سخن نمی‌گوید امید بنکدار و کیوان علیمحمدی
۱۳۸۶ ۳۵متری سطح آب هومن سیدی
دندان آبی هومن سیدی
۱۳۸۷ تمام وسایل شخصی من جابه‌جا شده هومن سیدی
۱۳۹۹ آتی ساز ۳ آروند دشت‌آرای

مجموعه تلویزیونی ویرایش

سال نام کارگردان
۱۳۸۵ ما چند نفر فیاض موسوی
۱۳۸۶ راه بی‌پایان همایون اسعدیان
۱۳۸۷ ملودی شهر بارانی (تله‌تئاتر) هادی مرزبان (کارگردان هنری)
مسعود فروتن (کارگردان تلویزیونی)
۱۳۸۸ گاوصندوق مازیار میری
۱۳۹۰ سی‌امین روز جواد افشار
۱۳۹۱ حیرانی امید بنکدار
کیوان علیمحمدی
۱۳۹۳ انقلاب زیبا بهرنگ توفیقی
۱۳۹۴ پشت بام تهران بهرنگ توفیقی
۱۳۹۶–۱۳۹۵ دیواربه‌دیوار سامان مقدم
۱۳۹۷–۱۳۹۶ دیوار به دیوار ۲ سامان مقدم

تله فیلم ویرایش

سال نام کارگردان
۱۳۸۶ یکی از میان همه ابراهیم شیبانی
۱۳۸۷ آخرین گره خورشید همایون اسعدیان
۱۳۸۷ دلایل اصلی کاظم معصومی

نمایش خانگی ویرایش

سال نام کارگردان
۱۳۹۶ عالیجناب سام قریبیان
۱۳۹۸–۱۳۹۷ نهنگ آبی فریدون جیرانی
۱۳۹۹ می‌خواهم زنده بمانم شهرام شاه‌حسینی
۱۴۰۲–۱۴۰۱ رهایم کن شهرام شاه حسینی
۱۴۰۲ افعی تهران سامان مقدم
۱۴۰۳ جنگل آسفالت پژمان تیمورتاش
۱۴۰۳ سوشوون نرگس آبیار

تئاتر ویرایش

  • آلنده نازنین، نویسنده: محمدصادق گلچین عارفی، کارگردان: محمد برهمنی، سال ۱۴۰۰، سالن استاد سمندریان ایرانشهر[۱۶]
  • آن دیگری، نویسنده: آرمین جوان، کارگردان: سمانه زندی‌نژاد، سال ۱۳۹۸، پردیس تئاتر شهرزاد[۱۷]
  • بداهه، نویسنده: نغمه ثمینی، کارگردان: آروند دشت‌آرای، سال ۱۳۹۸، دو دوره اجرا، دوره اول اجرا سالن ناظرزاده کرمانی و دوره دوم اجرا تماشاخانه ملک[۱۸]
  • رؤیای یک شب نیمه تابستان، نویسنده: ویلیام شکسپیر، کارگردان: مصطفی کوشکی، دوره اول اجرا سال ۱۳۹۵-دوره دوم اجرا سال ۱۳۹۸، سالن تئاتر مستقل تهران[۱۹]
  • بدون تماشاگر، نویسنده: ابوالفضل کاهانی، کارگردان: علی سرابی، سال ۱۳۹۷، پردیس تئاتر شهرزاد[۲۰]
  • زبان اصلی، نویسنده و کارگردان: رسول کاهانی، دوره اول اجرا سال ۱۳۹۴، سالن باران-دوره دوم اجرا سال ۱۳۹۶، سالن ۲ تماشاخانه پالیز[۲۱]
  • نامه‌های عاشقانه از خاورمیانه، نویسنده و کارگردان: کیومرث مرادی، سال ۱۳۹۶، سالن مستقل تهران[۲۲]
  • آیس لند، نویسنده: نیکلاس بیلون، کارگردان: آیدا کیخایی، سال ۱۳۹۵، سالن باران[۲۳]
  • پنج ثانیه برف، نویسنده: عباس جمالی، کارگردان: مرتضی میرمنتظمی، سال ۱۳۹۵، تالار حافظ[۲۴]
  • و؛ و wow، نویسنده و کارگردان: تینو صالحی، سال ۱۳۹۳، تالار حافظ[۲۵]
  • بالاخره این زندگی مال کیه؟، نویسنده: برایان کلارک، کارگردان: اشکان خیل‌نژاد، سال ۱۳۹۳، سالن ناظرزاده[۲۶]
  • P2، نویسنده: عباس جمالی، کارگردان:سید مرتضی میرمنتظمی، سال ۱۳۹۳، تالار حافظ[۲۷]
  • یک کلیک کوچولو، نویسنده: محمدرضا کوهستانی، کارگردان: احمد سلیمانی، سال ۱۳۹۳، تالار حافظ (ایشان در این هم به عنوان بازیگر و هم به عنوان طراح لباس حضور داشته‌اند)[۲۸]
  • روایت ناتمام یک فصل معلق، نویسنده و کارگردان: هومن سیدی، سال ۱۳۹۲، تالار حافظ[۲۹]
  • پرفورمنس بی انتخاب، اجرا گردان: امیر کنجانی، سال ۱۳۹۲، پردیس سینمایی ملت[۳۰]
  • مشروطه بانو، نویسنده و کارگردان: حسین کیانی، سال ۱۳۹۰، سالن اصلی تئاتر شهر[۳۱]
  • بی شیر و شکر، نویسنده و کارگردان: حمید امجد، سال ۱۳۸۲ و ۱۳۸۳، سالن اصلی تئاتر شهر[۳۲]
  • تله تئاتر دریا روندگان، نویسنده:نامعلوم، کارگردان: محمد عاقبتی، سال ۱۳۸۵، شبکه چهار[۳۳]

نمایشنامه‌خوانی ویرایش

اجرا ویرایش

سال نام برنامه تهیه‌کننده
۱۳۹۵ چارگوش امین پرواس
۱۳۹۷ زابیواکا حامد جوادزاده

جوایز ویرایش

سال جایزه رده کار نامزد شده نتیجه
۱۳۸۹ بیست و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر[نیازمند منبع] بهترین بازیگر نقش اول زن آفریقا برنده (بخش آثار ویدئویی)

نگارخانه ویرایش

منابع ویرایش

  1. «آزاده صمدی». زنده‌رود. دریافت‌شده در ۱۳ آذر ۱۳۸۸.[پیوند مرده]
  2. «آزاده صمدی از تئاتر تا راه بی‌پایان». آفتاب، به نقل از روزنامه خراسان. ۱ آذر ۱۳۸۷. دریافت‌شده در ۱۳ آذر ۱۳۸۸.
  3. درمصاحبه با تی وی پلاس از زبان خودش
  4. «جدایی «هومن سیدی» از «آزاده صمدی»». سینما خبر. ۱۱ دی ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ ژانویه ۲۰۱۵.
  5. «سکوت آزاده صمدی دربارهٔ جدایی اش از هومن سیدی شکست/شاید ترکیب من و هومن سیدی جواب نمی‌داد». خبرآنلاین. ۱۰ فروردین ۱۳۹۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ آوریل ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۴ فروردین ۱۳۹۵.
  6. «حمایت ۸۰۰ هنرمند سینما، تئاتر و تلویزیون از میرحسین موسوی». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۱.
  7. آزاده صمدی، مجری ویژه ویژه‌برنامه «زابیواکا» از آیو اسپرت[پیوند مرده]
  8. «آزاده صمدی از اجرای برنامه جام جهانی یک شبکه اینترنتی برکنار شد». موج. ۲۹ خرداد ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۲۶ ژوئن ۲۰۲۲.
  9. «حضور پانته‌آ بهرام و آزاده صمدی بدون حجاب اجباری در مراسمی عمومی». ایران‌وایر. ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲. دریافت‌شده در ۲۱ مه ۲۰۲۳.
  10. ««قرار جلب به دادرسی» برای دو بازیگر زن به دلیل «کشف حجاب»». رادیوفردا. ۲۲ خرداد ۱۴٠۲. دریافت‌شده در ۸ مرداد ۱۴٠۲.
  11. «حجاب اجباری در ایران؛ «قرار جلب به دادرسی» ۲ بازیگر به خاطر «کشف حجاب» صادر شد». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۲ خرداد ۱۴٠۲. دریافت‌شده در ۸ مرداد ۱۴٠۲.
  12. «از شستشوی میت تا گواهی سلامت روان؛ جمهوری اسلامی زنان بی حجاب را چگونه مجازات می کند». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۵ تیر ۱۴٠۲. دریافت‌شده در ۸ مرداد ۱۴٠۲.
  13. «احکام عجیب برای بی‌حجابی؛ از مراجعه به روانشناس تا شستن میت». دویچه‌وله فارسی. ۲۵ تیر ۱۴٠۲. دریافت‌شده در ۸ مرداد ۱۴٠۲.
  14. «آزاده صمدی بازیگر سینما و تئاتر ممنوع‌الخروج شد». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۹ آبان ۱۴۰۲.
  15. «پاییز سینما به رنگ «ارغوان»». ایسنا. ۳۰ مرداد ۱۳۹۴.
  16. «کودتا در پشت صحنه یک تئاتر/ بازیگرانی که خوش درخشیدند». خبرگزاری مهر. ۲۴ بهمن ۱۴۰۰.
  17. «آزاده صمدی با گریمی متفاوت در نمایش «آن دیگری»». خبرگزاری مهر. ۱۱ آبان ۱۳۹۸.
  18. «آزاده صمدی چند شب در «بداهه» به صحنه می‌رود». خبرگزاری ایسنا. ۲۴ مهر ۱۳۹۸.
  19. «رویای آزاده صمدی در یک شب نیمه تابستان». خبرگزاری برنا. ۴ مرداد ۱۳۹۸.
  20. «از سرگیری اجرای نمایشی با آزاده صمدی و علی سرابی». خبرگزاری ایسنا. ۲۸ دی ۱۳۹۷.
  21. «تور بهاری نمایش "زبان اصلی" در اروپا و کانادا». خبرگزاری هنر آنلاین. ۲۷ اسفند ۱۳۹۶.
  22. «مروری بر تئاتر نامه‌های عاشقانه از خاورمیانه کاری از کیومرث مرادی». خبرگزاری نت نوشت. ۲۸ دی ۱۳۹۷.
  23. «آزاده صمدی: تئاتر قلبم را به هیجان می‌آورد». خبرگزاری تئاتر آنلاین. ۲۵ دی ۱۳۹۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  24. ««پنج ثانیه برف» برای پنج زن». خبرگزاری ایسنا. ۳ مهر ۱۳۹۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  25. «بازیگر نمایش wow تغیر کرد». خبرگزاری تئاتر. ۵ بهمن ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  26. «میزگرد «بالاخره این زندگی مال کیه» در مهر». خبرگزاری مهر. ۵ آذر ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  27. «آزاده صمدی به نمایش «P2» پیوست». خبرگزاری تئاتر. ۲۶ مرداد ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  28. «با «یک کلیک کوچولو» چه می‌بینید؟». خبرگزاری ایسنا. ۱۷ مرداد ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  29. ««روایت ناتمام یک فصل معلق» هومن سیدی در تئاتر شهر». خبرگزاری ایسنا. ۲۹ شهریور ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  30. «در نشست خبری نمایش مطرح شد: «بی انتخاب» تئاتر مفهومی است». روزنامه ایران. ۲۸ خرداد ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  31. «"حسین کیانی": "مشروطه بانو" درون مایه و اندیشه‌ای ایرانی دارد». خبرگزاری ایران تئاتر. ۳۰ بهمن ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  32. «آزاده صمدی را در تئاتر با بازی‌هایش در نمایش‌هایی چون «بی شیر و شکر» و …». روزنامه ایران. ۲۱ مهر ۱۳۹۸.
  33. «تله‌تئاتر ایرانی «دریا روندگان» آماده پخش شد». خبرگزاری ایسنا. ۲۱ مهر ۱۳۹۸.
  34. «نمایشنامه خوانی عروسی خون». تیوال. ۲۹ مرداد ۱۳۹۴.
  35. «نمایشنامه خوانی «خانه برنارد آلبا» با 10 بازیگر». خبرکزاری تئاتر. ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  36. «نمایشنامه خوانی شب سال نو». تیوال. ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۴.

پیوند به بیرون ویرایش