پریکیا (انگلیسی: Precarium) که گاهی پرکاریو هم نامیده می‌شود، نوعی عقد قرارداد بود که در آن املاک مختلفی به اختیار مالک زمین، در اجاره و یا تملک مستاجر قرار می گرفت. هرگونه تغییرات و به ویژه حق فسخ پریکیا تنها در اختیار مالک زمین بود.[۱] پریکیا در تاریخ امپراتوری روم ظهور کرد و طی قرون وسطی، در قالب مباحث حقوقی فئودالیسم گنجانده شد.

دروگران رومی، نسخه تریر

منابع ویرایش

  1. Boudinhon, A. (1911). "Precaria". In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Retrieved August 6, 2013 via New Advent.