کنسرتو
کُنسِرتو (به ایتالیایی: Concerto)[۱] (اصل تلفظ ایتالیایی: کُنچـِرتو) قطعه‌ای موسیقی است برای ارکستر و معمولاً یک ساز اصلیِ تک‌نواز[۲] (معمولاً پیانو، ویولن، ویولنسل، گیتار یا فلوت)، که عموماً در سه موومان تصنیف شده‌است. نقش ارکستر، در مجموع، همراهی تک‌نواز است، و به همین ترتیب، تک‌نواز نقش کلیدی را در طول تمام قطعه ایفا می‌کند.
کنسرتو برای دو یا چند ساز ویرایش
بسیاری از آهنگسازان کنسرتو برای دو یا چند سولیست ساخته‌اند.
دوره باروک ویرایش
- کنسرتوهای ویوالدی برای ۲، ۳ یا ۴ ویولن، برای ۲ ویولنسل، برای ۲ ماندولین، برای ۲ ترومپت، برای ۲ فلوت، برای ابوا و فاگوت، برای ویولنسل و فاگوت.
- کنسرتوهای ویوالدی برای چندین ساز، از جمله RV555 برای ۳ ویولن، یک ابوا، ۲ ریکوردر، ۲ ویولون آلینلس، ۲ ویولون، ۲ هارپسیکورد و ۲ ترومپت.
- کنسرتوهای باخ برای ۲ ویولن، برای ۲، ۳، یا ۴ هارپسیکورد و کنسرتوهای براندنبورگ.
دوره کلاسیک ویرایش
- کنسرتو هایدن برای ویولون و کیبورد و سینفونیا کنسرتانته برای ویولن، ویولنسل، ابوا و فاگوت.
- کنسرتوهای موتزارت برای دو و سه پیانو، سینفونیا کنسرتانته برای ویولن، ویولا و ارکستر و کنسرتو برای فلوت و هارپ.
- کنسرتو سالییری برای اوبوا، ویولن و ویولنسل و کنسرتو برای فلوت و ابوا.
دوره رمانتیک ویرایش
- تریپل کنسرتو بتهوون برای ویولن، ویولنسل، پیانو و ارکستر.
- کنسرتو برامس برای ویولن و ویولنسل.
- کنسرتوهای ماکس بروخ برای ویولا و کلارینت و برای دو پیانو.
دوره قرن بیستم ویرایش
- کنسرتو برای ویولن و کنسرتو برای ویولنسل اثر ادوارد الگار.
- کنسرتو برای ویولن اثر ژان سیبلیوس.
- دو کنسرتو برای ویولنسل اثر دیمیتری شوستاکوویچ.
- دو کنسرتو برای پیانو اثر موریس راول.
- کنسرتو برای ویولن اثر فردریک دلیوس.
- سه کنسرتو برای پیانو اثر بلا بارتوک.
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ صورتِ جمعِ ایتالیایی: concerti
- ↑ «Concerto - Definition». Free Merriam-Webster Dictionary. دریافت‌شده در ۱۷ ژوئن ۲۰۱۸.
| در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کنسرتو موجود است. |
 | این یک مقالهٔ خرد موسیقی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |