ویکتوریا جمالی

ویکتوریا جمالی، فعالِ محیط‌زیست و کارشناس محیط‌زیست از کشورِ ایران است. او یکی از اعضای مؤسسِ «انجمن زنان علیه آلودگی محیط زیست» بود و همچنین «انجمن حقوق محیط زیست ایران» را بنیان گذاشت.

ویکتوریا جمالی
شهروندیایران
پیشهدانشگاهی (آکادمیک); محیط‌زیست‌گرا
شناخته‌شده برایانجمن زنان علیه آلودگی محیط‌زیستی; انجمن حقوق محیط‌زیستِ ایران
پس‌زمینه‌های علمی
دانشگاهدانشگاهِ Aberdeen
کار علمی
زمینهٔ تخصصی/حوزه کاریحقوقِ محیط‌زیست
نهاددانشگاهِ تهران

زندگی‌نامه ویرایش

جمالی در سال ۱۹۷۴ با مدرک کارشناسی ارشد در «برنامه‌ریزی منابع روستایی و منطقه‌ای» از دانشگاه آبردین فارغ‌التحصیل شد.[۱] پس از فارغ‌التحصیلی به ایران بازگشت و در مؤسسه مطالعات محیط زیست در دانشگاه تهران مشغول به کار شد.[۱] این مؤسسه، علیرغم تغییراتی که در دورانِ انقلاب ایران و جنگ ایران و عراق ایجاد شد، ادامه یافت، ولی باز هم صرفاً تا سال ۱۹۹۷ توانست شکوفا باشد.[۱] در اوایل دهه ۱۹۹۰، مه‌لقا ملاح، همکارش در دانشگاه تهران، با جمالی تماس گرفت تا سازمانی برای زنان و محیط‌زیست در ایران بنیان نهد.[۲] در سال ۱۹۹۳، ایشان انجمن زنان علیه آلودگی محیط زیست (WSAEP) را بنیان نهادند.[۳] او در سال‌های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۱ در دو بازدیدِ پژوهشی از ایالات متحده آمریکا با پشتیبانیِ Environmental Law Alliance Worldwide شرکت کرد.[۴]

جمالی تا سال ۱۳۸۰، استادیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران بود و پیشروِ تحقیقات حقوق محیط زیست در این کشور گشت.[۴] او نخستین انجمن حقوق محیط زیست ایران را تأسیس کرد.[۴] او در سال ۲۰۰۲، نخستین برنامه حقوق محیط زیست ایران را پایه‌گذاری کرد که مقایسهٔ او با جان مویر، محیط‌بان آمریکایی را برانگیخت.[۵] برای تصویبِ این برنامه، او باید همکار ارشد مردش در دانشگاه تهران را به مشروعیتِ آن متقاعد می‌کرد.[۱] این برنامهٔ زیست‌محیطی که توسط جمالی آغاز شد، از پشتیبانیِ معصومه ابتکار معاون رئیس‌جمهور ایران در سال ۲۰۰۳ برخوردار بود[۶]

او در کارزارهایی از جمله کارزارهایی که از کاهش آلودگی هوا و حفاظت از یوزپلنگ ایرانی حمایت می‌کردند فعال بوده است.[۵]

جمالی به عنوان بخشی از کار خود با WSAEP، مجله «فریاد زمین» را ویرایش می‌کند.[۷] جمالی به عنوان بخشی از پژوهش‌های خود دربارهٔ حقوق محیط زیست، مطالبی منتشر کرده است. او همچنین مقالات دانشگاهی را از انگلیسی به فارسی ترجمه کرده است.[۸]

برخی آثار ویرایش

  • آبیاری سنتی در ایران: قنات[۹]
  • پژوهش‌های زیست‌محیطی در دست انجام دانشگاه تهران در مورد شهر تهران[۱۰]

منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ "Strength Behind the Veil". www.sfcg.org. Retrieved 2020-12-13.
  2. Tavaana (2015-02-23). "Mahlagha Mallah: Mother of Iran's Environment". Tavaana (به انگلیسی). Retrieved 2020-12-13.
  3. "Iran: Growing NGO Community Offers Political Activism Where Government Does Not". www.parstimes.com. Retrieved 2020-12-13.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ "Travel Notes: Working Exchange Fellows | ELAW". www.elaw.org. Retrieved 2020-12-13.[پیوند مرده]
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ "Victor Jamali". Grist (به انگلیسی). 2002-01-04. Retrieved 2020-12-13.
  6. Afrasiabi, Kaveh L. (2003). "The Environmental Movement in Iran: Perspectives from below and Above". Middle East Journal. 57 (3): 432–448. ISSN 0026-3141. JSTOR 4329913.
  7. Doherty, Brian; Doyle, Timothy (2013-10-18). Beyond Borders: Environmental Movements and Transnational Politics (به انگلیسی). Routledge. p. 65. ISBN 978-1-317-96860-3.
  8. "ویکتوریا جمالی-نورمگز". www.noormags.ir. Retrieved 2020-12-13.
  9. جمالی, ویکتوریا (1976-02-20). "آبیاری سنتی درایران قنات". محیط‌شناسی. 5 (5). ISSN 1025-8620.
  10. جمالی, ویکتوریا (1990-02-20). "پژوهشهای زیست‌محیطی در دست انجام دانشگاه تهران در مورد شهر تهران". محیط‌شناسی. 15 (15). ISSN 1025-8620.