ویکی‌پدیا:آیا می‌دانستید که...؟/پیش‌نویس/روابط ایران و بریتانیا

روابط ایران و بریتانیا ویرایش

بحث زیر پایان یافته‌است و به‌زودی بایگانی خواهد شد.

عدم جذابیت ‏ SunfyreT ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۲۲ (UTC)[پاسخ]

بررسی آمیک روابط ایران و بریتانیا
موضوع اصلی آمیک بیش از ۲۰۰ کلمه دارد.؟
آمیک بر پایه منابع معتبر است.؟
آمیک‌ها برای خوانندگانش گویا، مخاطب‌پسند و محرک است. 
متن آمیک اشتباه املایی و انشایی ندارد.؟
موارد مطرح شده در آمیک‌ در مقاله مربوطه نیز موجود دارد.؟
به هفتهٔ ؟ سال ؟ اضافه شد.

… تا اوایل سده ۱۹ میلادی، از نظر بریتانیا، ایران کشوری دورافتاده و افسانه‌ای بودن بطوریکه بریتانیا تا آن تاریخ هیچگاه به‌طور جدی، مرکزی دیپلماتیک مثل کنسولگری یا سفارتخانه و نظایر آن را در این کشور بنیان ننهاد؟

— انگلیسی‌ها در میان ایرانیان نوشته دنیس رایت - انتشارات امیرکبیر - ۱۳۵۹ - فصل اول - علائق بریتانیا به ایران -->
توضیحات

مـاهـان (پیام‌ها) ‏۲۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۰۹ (UTC)[پاسخ]

نظرات
پیشنهاد ۱:

روابط ایران و بریتانیا، تا اوایل سده ۱۹ میلادی، به خاطر دیدگاه بریتانیا مبنی بر دورافتاده و افسانه‌ای بودن ایران، به‌طور جدی و با تاسیس مرکزهای دیپلماتیک مثل کنسولگری یا سفارتخانه برقرار نبود؟

— انگلیسی‌ها در میان ایرانیان نوشته دنیس رایت - انتشارات امیرکبیر - ۱۳۵۹ - فصل اول - علائق بریتانیا به ایران -->
--‏ SunfyreT ‏۲۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۷ (UTC)[پاسخ]
با پیشنهاد 1 موافقم هر چند آمیک اولیه را هم خوب میدانم._AlborZagros__ مـاهـان (پیام‌ها) ‏۲۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۱ (UTC)[پاسخ]
  مخالف من نمی‌دانم چرا انگلیسی‌ها در ایران سفارت‌خانه باز نمی‌کردند اما با توجه به سلطه مستقیم آن‌ها بر هند در همسایگی ایران و همچنین نفوذ تجاری و سیاسی در ایران، این که بگوییم به خاطر «افسانه‌ای و دورافتاده» خواندن ایران بوده است تا حدود زیادی «گمراه‌کننده» است. یعنی ایران دورافتاده‌تر جزایر اقیانوس اطلس بود؟! بعید نیست این جمله در منبع تنها جنبه ادبی داشته یا به جهت تخفیف حکومت قاجار آورده شده است. -- ‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍Mpnader (بحث) ‏۲۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۲۷ (UTC)[پاسخ]
ممنون از مشارکت و نظرتان. جمله را کامل نخواندید می‌گوید تا اوایل قرن نوزدهم. تا قبل از استعمار کامل هند و تشکیل راج بریتانیا [1858 _ 1947] و البته تا قبل از اکتشاف نفت ایران کشوری بیابانی-کوهستانی بود که هیچ ارزشی برای استعمارگران نداشت. مثلا در دوره زندیه و افشار بریتانیا نگاه استعماری به ایران نداشت و فقط خود خلیج فارس برای آنها مهم بود که البته هم انگلستان در نفوذ در این قسمت و تشکیل کشورهای عربی موفق هم بود. انگلستان حتی در زمان شاه عباس علیه پرتغالی ها با ایران متحد هم می شود. بعد از اهمیت پیدا کردن هندوستان مستعمره، برای جلوگیری از حمله روسیه و فرانسه، ایران اهمیت پیدا می‌کند و کشف نفت این اهمیت را مضاعف و دوچندان می‌کند. بعد از آن انگلستان در تهران سفارتخانه زده در بوشهر کنسولگری می زند و ایران را می‌چاپد و می‌دوشد. او به بهانه حفظ استقلال ایران سدی از ایران در برابر روس و فرانسه می سازد تا هند مصون بماند. افغانستان را از ایران جدا می کند تا نادرشاهی دیگر ظهور نکند هند را فتح کند. ایران و افعانستان (حاکم هرات) را به جان هم می‌اندازد تا هند در آرامش باشد. کم ظلم به ایران هم نمی‌کند. بحرین را از ایران جدا می‌کند. نفت را با درصد بالا تاراج می کند. خوزستان را با دولت مرکزی رضاشاه سرشاخ می کند. جنوب ایران را تحت قدرت پلیس جنوب اشغال می کند و ... آری ایران نخست کم ارزش بود اما بعد مهم شد. مـاهـان (پیام‌ها) ‏۲۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۳۱ (UTC)[پاسخ]
  • عنصر جذابیت در متن، ضعیف است چون اشاره به یک روال عادی در فضای دیپلماسی دارد چون کنسولگری/سفارت‌خانه هنگامی تأسیس می‌شود که منافع قابل ملاحظه‌ای در کار باشد پس طبیعی است که عدم تأسیس آن، ناشی از عدم نیاز به برقراری روابط دیپلماتیک باشد. (جذابیت در مسائل دیپلماتیک می‌تواند ناشی از یک تحول خاص باشد. به عنوان مثال، ایران در دهه‌های چهل و پنجاه شمسی اقدام به برقراری روابط دیپلماتیک و تأسیس سفارت‌خانه در بسیاری از کشورهای آفریقایی کرد ولی پس از انقلاب، روابط قطع شد و تعدادی از سفارت‌خانه‌ها تعطیل شدند که این تغییر پارادایم در سیاست خارجی، تا حدی می‌تواند عنصر جذابیت برای مخاطب آمیک داشته باشد.) البته «دورافتاده و افسانه‌ای بودن ایران» یک وپ:ادعای بزرگ و درام‌پروری توسط دنیس رایت است. به جز روابط دولتین در عصر شاه عباس که جناب ماهان اشاره کرد، مطبوعات بریتانیا توجه خاصی به فتوحات نادرشاه به‌ویژه یورش او به هند داشتند و از تحولات عصر زندیه نیز غافل نبودند. جالب است که حتی خبر بیماری کریم‌خان‌زند در روزنامه‌های بریتانیا درج می‌شده اما جناب سفیر مدعی است که کشور متبوعش، ایران را نمی‌شناخت! به نظرم آمیک‌های بسیار بهتری از روابط ایران و بریتانیا قابل طرح است. بنیامین (بحث) ۸ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۵۹ (ایران) ‏۲۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۹ (UTC)[پاسخ]
پیشنهاد ۲:

دنیس رایت در کتاب انگلیسی‌ها در میان ایرانیان می‌گوید: روابط ایران و بریتانیا، تا اوایل سده ۱۹ میلادی، به خاطر دیدگاه بریتانیا مبنی بر دورافتاده و افسانه‌ای بودن ایران، به‌طور جدی و با تاسیس مرکزهای دیپلماتیک مثل کنسولگری یا سفارتخانه برقرار نبود؟

— انگلیسی‌ها در میان ایرانیان نوشته دنیس رایت - انتشارات امیرکبیر - ۱۳۵۹ - فصل اول - علائق بریتانیا به ایران -->
مـاهـان (پیام‌ها) ‏۲۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۵۲ (UTC)[پاسخ]