پاکور
صفحهٔ ابهامزدایی در ویکیمدیا
پاکُر یا پاکور (به پهلوی اشکانی کتیبهای: 𐭐𐭊𐭅𐭓) واژهای از پارسی میانه، است که از واژه پارسی باستان bag-puhr؛ بغ پور به معنای «پسر خدا» گرفته شده است.[۱][۲] این نام به شکل «باکور» در زبانهای گرجی (ბაკურ) و ارمنی (Բակուր) نیز وجود دارد که از پارسی میانه گرفته شده است.[۱]
پاکور میتواند نام یکی از افراد زیر باشد:
- پاکور یکم، شاهزاده اشکانی و فرزند ارد دوم
- پاکور دوم، اشک بیستوسوم از پادشاهان اشکانی
- پاکور یکم، شاه پارس
- پاکور دوم، شاه پارس
- پاکور سوم، شاه پارس
- پاکور یکم ایبری
- پاکور دوم ایبری
- پاکور سوم ایبری
- پاکور ایبریایی
- پاکور آتورپاتکانی
- پاکور ارمنستانی
- پاکور لازستانی
- پاکور سورنی
پانویس
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Rapp, Stephen H. Jr (2014). The Sasanian World through Georgian Eyes: Caucasia and the Iranian Commonwealth in Late Antique Georgian Literature. Routledge. p. 334. ISBN 978-1-4724-2552-2.
- ↑ Marciak, Michał (2017). Sophene, Gordyene, and Adiabene: Three Regna Minora of Northern Mesopotamia Between East and West. Brill. p. 224. ISBN 978-90-04-35072-4.