پاکور

صفحهٔ ابهام‌زدایی در ویکی‌مدیا

پاکُر یا پاکور (به پهلوی اشکانی کتیبه‌ای: 𐭐𐭊𐭅𐭓) واژه‌ای از پارسی میانه، است که از واژه پارسی باستان bag-puhr؛ بغ پور به معنای «پسر خدا» گرفته شده است.[۱][۲] این نام به شکل «باکور» در زبان‌های گرجی (ბაკურ) و ارمنی (Բակուր) نیز وجود دارد که از پارسی میانه گرفته شده است.[۱]

پاکور می‌تواند نام یکی از افراد زیر باشد:

پانویس

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Rapp, Stephen H. Jr (2014). The Sasanian World through Georgian Eyes: Caucasia and the Iranian Commonwealth in Late Antique Georgian Literature. Routledge. p. 334. ISBN 978-1-4724-2552-2.
  2. Marciak, Michał (2017). Sophene, Gordyene, and Adiabene: Three Regna Minora of Northern Mesopotamia Between East and West. Brill. p. 224. ISBN 978-90-04-35072-4.