پراستاناترائی
پراستاناترائی (سانسکریت: प्रस्थानत्रयी , IAST: Prasthānatrayī, به سه متن الهیات به ویژه مکاتب ودانتا اشاره دارد. شامل موارد زیر است:[۱]
- اوپانیشادها، معروف به Upadeśa Prasthāna (متون دستوری)، و Śruti Prasthāna (شروتی)، به ویژه اوپانیشادهای اصلی.
- باگاواد گیتا، معروف به Sādhana Prasthāna (متن عملی)، و Smṛti Prasthāna (سنت حماسی)
- برهما سوتراها، معروف به Sūtra Prasthāna (متون فرمول‌بندی‌کننده) یا Nyāya Prasthāna یا Yukti Prasthāna (اندیشه‌های فلسفی و معنوی اوپانیشادها را نظام مند و خلاصه می‌کند)
اوپانیشادها از ده تا سیزده متن اصلی و در مجموع ۱۰۸ اوپانیشاد است.[۲] اوپانیشادهای اصلی(اوپانیشادهای موخیا)[۳][۴][۵]) عبارتند از Īśā، Kena، Kaṭha، Praṣna، Muṇḍaka، Māṇḍūkya، Taittiriya، Aitareya، Chandogya و Bṛhadaraṇyaka.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ Vepa, Kosla. The Dhaarmik Traditions. Indic Studies Foundation.
- ↑ Original Upanishads spanned beyond 108 texts. However, only 108 texts remained during the oral transmission process across generations.
- ↑ Robert C Neville (2000), Ultimate Realities, SUNY Press, شابک ۹۷۸−۰۷۹۱۴۴۷۷۶۵, page 319
- ↑ Stephen Phillips (2009), Yoga, Karma, and Rebirth: A Brief History and Philosophy, Columbia University Press, شابک ۹۷۸−۰۲۳۱۱۴۴۸۵۸, pages 28-29
- ↑ Peter Heehs (2002), Indian Religions, New York University Press, شابک ۹۷۸−۰۸۱۴۷۳۶۵۰۰, pages 60-88