پوریا آذربایجانی

پوریا آذربایجانی
پوریا آذربایجانی
زادهٔ	۱۸ فروردین ۱۳۶۰; تهران
ملیت	ایرانی
همسر	مونا سرتوه
فرزندان	البرز

پوریا آذربایجانی (زاده ۱۸ فروردین ۱۳۶۰ در تهران) کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس و برادر نگار آذربایجانی کارگردان ایرانی است. وی نگارش و کارگردانی فیلم‌های «روایت‌های ناتمام» (۱۳۸۵)، «تجریش ناتمام» (۱۳۹۰) و... و کارگردانی تله‌فیلم‌هایی چون «آب و آیینه» (۱۳۸۷)، «دوردست» (۱۳۸۸)، «عاشقانه‌ای برای سربازِ وظیفه رحمت» (۱۳۸۹)، «ابراهیم و آتش» (۱۳۹۲) و... و فیلم مستند جومونگ نامه را در کارنامهٔ هنری‌اش دارد.

از افتخارات آذربایجانی می‌توان به دریافت جایزهٔ ویژهٔ هیئت داوران ورشو و دیپلم افتخار جایزهٔ اول جشنوارهٔ بمبئی برای فیلم «روایت ناتمام» و جایزهٔ بهترین کارگردانی برای فیلم «آب و آینه» از جشنوارهٔ فیلم فجر و جایزهٔ ویژهٔ هیئت داوران جشنوارهٔ انکریج آلاسکا و جایزهٔ ویژهٔ هیئت داوران جشنوارهٔ سونوما سانفرانسیسکو و جایزهٔ بهترین فیلم و تهیه ‎کنندگی جشنوارهٔ فیلم موناکو برای فیلم «اینجا همه چیز خوب است» (۱۳۹۱)، اشاره کرد. همچنین بهترین فیلم اول برای «روایت‌های ناتمام» در بیست پنجمین جشنواره فیلم فجر، بهترین فیلمنامه در بیست نهمین جشنواره فیلم فجر برای «عاشقانه ای برای سرباز وظیفه رحمت» شده‌است.

این هنرمند، به‌عنوان بازیگر و دستیار کارگردان در فیلم‌های «نسل سوخته» (۱۳۷۸) و «مزرعه پدری» (۱۳۸۲) با رسول ملاقلی‌پور همکاری داشته است و در زمینهٔ کارگردانی تئاتر و نمایشنامه‌نویسی نیز دارای تجربیاتی است.او در سال ۱۳۹۲ اولین مجموعه داستان کوتاه خود را به نام مادر توی قاب عکس در انتشارات نیلا منتشر کرد.