چندپارگی هند
چندپارگی هند ( هندی: भारत का विभाजन Bhārat ka vibhajan ) ، ( اردو: تقسیمِ بھارت Taqsim-e-Bharat) چند تکه شدن هند بریتانیا براساس دین بود که منجر به تشکیل کشورهای قلمرو پاکستان (بعداً جمهوری اسلامی پاکستان و جمهوری خلق بنگلادش) و اتحادیه هند (بعداً جمهوری هند) شد.
این جدایی در قطع‌نامهٔ استقلال هند ۱۹۴۷ ذکر شد و به انحلال امپراطوری هند بریتانیا انجامید. این جدایی باعث آوارگی بیش از ۱۲٫۵ میلیون نفر شد و تخمین کشته‌شده‌ها از ۱۰۰ها هزار نفر تا ۱ میلیون است.[۱] طبیعت خشن این جدایی و وقایعی که در حین آن اتفاق افتاد، جوی از نفرت و شک را در روابط میان هند و پاکستان به وجود آورد که هنوز ادامه دارد.
چندپارگی، شامل تقسیم استان بنگال هند بریتانیا به پاکستان شرقی و بنگال غربی (هند)، و تقسیم استان پنجاب به پنجاب غربی (بعداً پنجاب پاکستان و سرزمین پایتخت اسلام‌آباد) و پنجاب شرقی (بعداً پنجاب هند، هاریانا و هیماچال پرادش) شد. این قرارداد شامل تقسیم مالکیت‌های دولتی نیز می‌شد، از آن‌ها می‌توان به ارتش هند و بریتانیا، خدمات عمومی هند و دیگر خدمات مدیریتی، راه‌آهن هندوستان و خزانهٔ مرکزی اشاره کرد.
پس از این جدایی، ایالت‌های راج‌نشین هندوستان این انتخاب را داشتند که به هند یا پاکستان بپیوندند[۲]، یا اینکه خود خارج از این دو مستقل بمانند. در نهایت تمام آن‌ها با هند متحد شدند. البته این انتخاب‌ها باعث درگیری‌هایی نیز شد که از آن‌ها می‌توان به جنگ هند-پاکستان سال ۱۹۴۷ اشاره کرد که بر سر جامو و کشمیر بود. در عین حال پس از آن نیز بر سر مناطق مختلف درگیری‌های گوناگونی رخ داد.[۳]
پانویسویرایش
- ↑ Metcalf & Metcalf ۲۰۰۶, pp. ۲۲۱–۲۲۲
- ↑ بانک اطلاعات اصلاح اساسنامه از انگلستان اساسنامه قانون : قانون استقلال هند ۱۹۴۷ (c.۳۰) در opsi.gov.uk
- ↑ بره Alastair ، کشمیر : میراث جنجالی ، ۱۸۴۶-۱۹۹۰ ، Roxford کتاب سال ۱۹۹۱، شابک ۰-۹۰۷۱۲۹-۰۶-۴
منابعویرایش
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Partition of India». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ مارس ۲۰۱۱.