کارباپنم‌ها (به انگلیسی: Carbapenem) نوعی از داروهای آنتی بیوتیکی بسیار مؤثر هستند که معمولاً برای درمان عفونت‌های باکتریایی شدید یا پرخطر استفاده می‌شوند. این دسته از آنتی‌بیوتیک‌ها معمولاً برای عفونت‌های باکتریایی شناخته شده یا مشکوک به مقاومت در برابر دارو (MDR)، در نظر گرفته می‌شوند. مشابه پنی‌سیلین‌ها و سفالوسپورین‌ها، کارباپنم‌ها عضوی از آنتی‌بیوتیک‌های بتا لاکتام هستند که با اتصال به پروتئین‌های اتصال‌دهنده پنی‌سیلین باکتری‌ها را از بین می‌برند و بنابراین سنتز دیواره سلولی باکتریایی را مهار می‌کنند.

ساختار کلی کارباپنم‌ها


آنتی‌بیوتیک‌های کرباپنم در ابتدا توسط شرکت مرک اند کو. از کارباپنم تینامایسین که یک محصول طبیعی مشتق شده از Streptomyces cattleya است، تولید شد.[۱][۲]

جستارهای وابسته ویرایش

  • فاروپنم ترکیب نزدیک به این ترکیب است، اما فاروپنم یک پنم محسوب می‌شود، نه یک کرباپنم.[۳]
  • مقاومت آنتی‌بیوتیکی
    • NDM-1 آنزیمی است که مقاومت باکتریایی در برابر آنتی بیوتیک‌های کرباپنم را از طریق هیدرولیز ساختار اصلی کارباپنم ایجاد می‌کند و از این طریق توانایی آن در مهار سنتز دیواره سلولی را غیرفعال می‌کند.

منابع ویرایش

  1. Sneader, Walter (2006). Drug Discovery-A History. Wiley. p. 310. ISBN 978-0-471-89980-8.
  2. Birnbaum J, Kahan FM, Kropp H, MacDonald JS (June 1985). "Carbapenems, a new class of beta-lactam antibiotics. Discovery and development of imipenem/cilastatin". American Journal of Medicine. 78 (6A): 3–21. doi:10.1016/0002-9343(85)90097-X. ISSN 0002-9343. PMID 3859213.
  3. Hamilton-Miller, JM (November 2003). "Chemical and Microbiologic Aspects of Penems, a Distinct Class of β-Lactams: Focus on Faropenem". Pharmacotherapy. 23 (11): 1497–507. doi:10.1592/phco.23.14.1497.31937. PMID 14620395.