کانون سینماگران پیشرو
کانونِ سینماگرانِ پیشرو نهادی است که از پسِ استعفای پانزده سینماگرِ ایرانی از سندیکای هنرمندانِ فیلمِ ایرانی در تابستانِ ۱۳۵۲ تشکیل شد.[۱]
استعفا
ویرایشبهرام بیضایی، عزّتالله انتظامی، داریوش مهرجویی، علی نصیریان، هژیر داریوش، منوچهر انور، اسفندیار منفردزاده، علی حاتمی، مسعود کیمیایی، ناصر تقوایی، هوشنگ بهارلو، بهروز وثوقی، زکریا هاشمی، پرویز صیّاد و نعمت حقیقی تیر ماهِ ۱۳۵۲ از سندیکای هنرمندانِ فیلمِ ایرانی استعفا دادند.[۲] سپس داوود رشیدی و جلال مقدّم و خسرو هریتاش و دیگرانی به ایشان پیوستند.[۳]
سندیکا جلسهای تشکیل داد که در آن نصرت کریمی از انشعابِ گروهِ مستعفی گله کرد.[۴]
تشکیلِ کانون
ویرایشگروهِ مستعفی در شهریورِ ۱۳۵۲ کانونِ سینماگرانِ پیشرو را به ثبت رسانید.[۵] منوچهر انور رئیسِ هیئتِ مدیره شد.[۶]
منابع
ویرایش- ↑ ایسنا. «آن ۱۷ نفر».
- ↑ شعاعی، حمید (۱۳۵۴). فرهنگ سینمای ایران. تهران: شرکت تعاونی تهیه و توزیع ناشران و کتابفروشان. ص. ۳۸۰.
- ↑ شعاعی، حمید (۱۳۵۴). فرهنگ سینمای ایران. تهران: شرکت تعاونی تهیه و توزیع ناشران و کتابفروشان. ص. ۳۸۴.
- ↑ شعاعی، حمید (۱۳۵۴). فرهنگ سینمای ایران. تهران: شرکت تعاونی تهیه و توزیع ناشران و کتابفروشان. ص. ۳۸۴−۳۸۶.
- ↑ شعاعی، حمید (۱۳۵۴). فرهنگ سینمای ایران. تهران: شرکت تعاونی تهیه و توزیع ناشران و کتابفروشان. ص. ۳۸۰.
- ↑ شعاعی، حمید (۱۳۵۴). فرهنگ سینمای ایران. تهران: شرکت تعاونی تهیه و توزیع ناشران و کتابفروشان. ص. ۳۸۰.