کاوالیا (به هندی: कैवल्य) هدف نهایی از یوگا است و به معنای تنهایی یا جدا شدن می‌باشد. کاوالیا یکی از مترادف‌های موکشه است و به عنوان آپاوارگا، موکتی و نیروانا و یکی از مفاهیم فلسفی هندو می‌باشد.

در اوپانیشاد

ویرایش

واژه‌های کِوالا، کاوالیا یا کاوالیا-موکتی در اوپانیشادها آمده‌اند، از جمله شوتشوتره (I و VI) کی والیا (۲۵)، امیتابیندو (۲۹) و موکتیکا (۱٫۱۸، ۲۶، ۳۱).[۱]

پس از ظهور آیین هندو با امپراطوری قدرتمندِ ویجایاناگار در قرن چهاردهم، شیواپرستی رشدِ خوبی را در جنوب هند تجربه کرد.

جستارهای وابسته

ویرایش

پانویس

ویرایش
  1. P. 130 Astavakragita: The Song of the Self Supreme edited by Radhakamal Mukherjee

منابع

ویرایش