کاوشگر فضایی اولیس

اولیس کاوشگری بود که از صفحه فرضی فضا که حاوی کلیه مدارهای سیارات است گذشت این کار نیازمند مساعدت میدان جاذبه مشتری بود کاوشگر اولیس در پروازش در سال ۱۹۹۴ از قطب جنوبی خورشید و در سال ۱۹۹۵ از بالای قطب شمالی آن گذشت و مطالعه باد خورشیدی و میدان مغناطیسی خورشید بر فراز قطبهایش را امکان پذیر ساخت.[۱][۲][۳][۴]

فضاپیمای اولیس

منابع

ویرایش
  1. Kaufman, Sheldon; Libby, W. (1954). "The natural distribution of tritium". Physical Review. 93 (6): 1337. Bibcode:1954PhRv...93.1337K. doi:10.1103/PhysRev.93.1337.
  2. Oliphant, M.L.; Harteck, P.; Rutherford, L. (1934). "Transmutation effects observed with heavy hydrogen". Nature. 133 (3359): 413. Bibcode:1934Natur.133..413O. doi:10.1038/133413a0. S2CID 4078529.
  3. Oliphant, M.L.E.; Harteck, P.; Rutherford, L. (1934). "Transmutation Effects Observed with Heavy Hydrogen". Proceedings of the Royal Society A: Mathematical, Physical and Engineering Sciences. 144 (853): 692. Bibcode:1934RSPSA.144..692O. doi:10.1098/rspa.1934.0077.
  4. Lucas, L.L. & Unterweger, M. P. (2000). "Comprehensive review and critical evaluation of the half-life of tritium". Journal of Research of the National Institute of Standards and Technology. 105 (4): 541–549. doi:10.6028/jres.105.043. PMC 4877155. PMID 27551621.