ویکی‌پدیا

کریستین بیل

بازیگر انگلیسی
با کریستن بل اشتباه نشود.

کریستین چارلز فیلیپ بیل (انگلیسی: Christian Charles Philip Bale؛ زادهٔ ۳۰ ژانویهٔ ۱۹۷۴) بازیگر انگلستانی است. او برای تنوع‌پذیری و تغییرات جسمانی مدام برای بازی در نقش‌های خود معروف است. بیل در فیلم‌هایی با ژانرهای مختلف نقش‌های برجسته‌ای را بر عهده داشته‌است. او در طول حرفهٔ خود افتخارات گوناگونی از جمله یک جایزهٔ اسکار و دو جایزهٔ گلدن گلوب دریافت کرده‌است. مجلهٔ تایم در سال ۲۰۱۱ از او به‌عنوان یکی از ۱۰۰ شخص تأثیرگذار جهان یاد کرد.

کریستین بیل
A headshot of Bale from 2019
بیل در ۲۰۱۹
نام در زمان تولدکریستین چارلز فیلیپ بیل
زادهٔ۳۰ ژانویهٔ ۱۹۷۴ ‏(۴۸ سال)
هاورفورد وست، ولز
شهروندی
  • پادشاهی متحده
  • ایالات متحده[۱]
پیشهبازیگر
سال‌های فعالیتحدود ۱۹۸۲–اکنون
آثارفهرست کامل
همسر(ها)سیبی بلازیک (ا. ۲۰۰۰)
فرزندان۲
خویشاونداندیوید بیل (پدر)
گلوریا استاینم (مادرخوانده)

بیل از پدر و مادری انگلستانی در ولز به دنیا آمد و فعالیت برجستهٔ خود را در ۱۳ سالگی در فیلم جنگی امپراتوری خورشید (۱۹۸۷) ساختهٔ استیون اسپیلبرگ ایفا کرد. در پی بیش از یک دهه بازی در نقش‌های اصلی و مکمل فیلم‌ها، او بابت بازی در نقش قاتل زنجیره‌ای پاتریک بیتمن در کمدی سیاه روانی آمریکایی (۲۰۰۰) و نقش هم‌عنوان در فیلم مهیج روانشناسی ماشین‌چی (۲۰۰۴) شهرت گسترده‌تری را کسب کرد. بیل در سال ۲۰۰۵ نقش ابرقهرمان بتمن را در بتمن آغاز می‌کند ایفا کرد و این روند را در دنباله‌های این فیلم، شوالیهٔ تاریکی (۲۰۰۸) و شوالیهٔ تاریکی برمی‌خیزد (۲۰۱۲) ادامه داد. او برای بازی در این سه‌گانه که یکی از پرفروش‌ترین فرنچایزهای فیلمی است، مورد تحسین قرار گرفت.

بیل در ادامه به بازی در مجموعه‌ای از فیلم‌های خارج از فعالیت خود در نقش بتمن ادامه داد؛ از جملهٔ تریلر پرستیژ (۲۰۰۶)، فیلم اکشن رستگاری نابودگر (۲۰۰۹)، درام جنایی دشمنان ملت (۲۰۰۹)، فیلم حماسی خروج: خدایان و پادشاهان (۲۰۱۴) و درام تاریخی قول (۲۰۱۶). او در سال ۲۰۱۰ برای به تصویر کشیدن نقش بوکسر آمریکایی دیکی اکلوند در فیلم زندگی‌نامه‌ای مشت‌زن برندهٔ جایزهٔ اسکار و جایزهٔ گلدن گلوب شد. او در سال‌های بعد برای بازی در کمدی سیاه حقه‌بازی آمریکایی (۲۰۱۳) و کمدی-درام زندگی‌نامه‌ای رکود بزرگ (۲۰۱۵) و معاون (۲۰۱۸) نامزدی‌های بیشتری برای دریافت جایزهٔ اسکار و جایزهٔ گلدن گلوب کسب کرد. بیل برای ایفای نقش سیاستمدار دیک چینی در معاون برندهٔ جایزهٔ گلدن گلوب شد. او در سال ۲۰۱۹ نقش رانندهٔ اتومبیل‌رانی کن مایلز را در فورد در برابر فراری ایفا کرد که برایش بار دیگر نامزد دریافت جایزهٔ گلدن گلوب شد.

اوایل زندگی و پیش‌زمینهویرایش

کریستین چارلز فیلیپ بیل در ۳۰ ژانویهٔ ۱۹۷۴ از والدینی انگلستانی در هاورفوردوست، پمبروکشر به دنیا آمد. پدرش دوید بیل کارآفرین و کنشگر بود و مادرش جنی جیمز، بازیگر سیرک بود.[۲][۳][۴][۵] بیل گفته‌است «من در ولز به دنیا آمده‌ام اما ولزی نیستم، من انگلستانی هستم».[۶] او دو خواهر بزرگ‌تر به‌نام‌های شارون و لوئیز و یک خواهر ناتنی از ازدواج اول پدرش به‌نام ارین دارد.[۵] یکی از پدربزرگ‌هایش استندآپ کمدی بود؛ دیگری یک بازیگر جانشین برای بازیگر آمریکایی جان وین بود.[۷] بیل و خانواده‌اش در دو سالگی ولز را ترک کردند،[۸] و آن‌ها مدتی بعد از اقامت در پرتغال و آکسفوردشر، انگلستان، سرانجام در بورنموث ساکن شدند.[۹] او همچنین گفته که خانواده‌اش تا ۱۵ سالگی‌اش در ۱۵ شهر زندگی می‌کردند؛ بیل نقل مکان مکرر خانواده را ناشی‌شده از «ضرورت و نه فقط انتخاب» توصیف کرده و اذعان کرده که این روند تأثیر زیادی در گزینش شغل خود داشته‌است.[۸][۱۰][۱۱] او زمانی در مدرسهٔ بورنموث تحصیل می‌کرد و مدتی بعد گفت که در ۱۶ سالگی مدرسه را رها کرده‌است.[۱۲][۱۳] والدین بیل در سال ۱۹۹۱ طلاق گرفتند و او در ۱۷ سالگی به همراه خواهرش لوئیز و پدرشان به لس آنجلس نقل مکان کردند.[۱۴]

بیل در دوران کودکی رقص باله را فرا گرفت.[۱۵] اولین نقش بازیگری او در هشت سالگی در یک آگهی تبلیغاتی برای محصول نرم‌کنندهٔ پارچهٔ لنور بود.[۱۶] او همچنین در یک آگهی تبلیغاتی از غلات پک-من ظاهر شد.[۱۷] بیل بعد از اینکه خواهرش برای بازیگری در یک موزیکال در وست اند انتخاب شد، به این فکر افتاد که بازیگری را به‌صورت حرفه‌ای آغاز کند.[۱۸] او بعداً گفت که بازیگری برایش شغلی جذاب نبود اما بنا به درخواست اطرافیانش آن را ادامه داد چون دیگر دلیلی نداشت که این شغل را رها کند.[۱۹] در پی شرکت در چندین نمایش در مدرسه، بیل در سال ۱۹۸۴ در نمایش خوره واقع در وست اند در مقابل روآن اتکینسون به روی صحنه رفت.[۱۳][۱۶] او به‌صورت قراردادی هیچ‌گاه بازیگری را آموزش ندید.[۱۳]

حرفه بازیگریویرایش

۱۹۸۶–۱۹۹۹: اوایل حرفه و پیشرفتویرایش

بیل پس از اینکه در ده سالگی تصمیم گرفت بازیگر شود، برای اولین بار در فیلم تلویزیونی آناستازیا: راز آنا در سال ۱۹۸۶ جلوی دوربین رفت. ایمی اروینگ، ستارهٔ این فیلم که با کارگردان آمریکایی استیون اسپیلبرگ ازدواج کرده بود، در پی آن بیل را برای فیلم امپراتوری خورشید ساختهٔ اسپیلبرگ در ۱۹۸۷ پیشنهاد کرد.[۲۰] بیل در ۱۳ سالگی از میان بیش از ۴۰۰۰ بازیگر برای ایفای نقش یک پسر بریتانیایی در اردوگاه جنگ جهانی دوم ژاپن انتخاب شد.[۲۱] او برای این فیلم بدون نیاز به کمک مربی دیالوگ، با آهنگی از طبقه بالای جامعه صحبت می‌کرد.[۲۲] این نقش بیل را به شهرت سوق داد.[۲۳] این نقش‌آفرینی برایش تحسین و جایزهٔ افتتاحیهٔ بهترین اجرای یک بازیگر جوان از هیئت ملی بازبینی فیلم را به همراه داشت.[۲۴] در اوایل همان سال، او در فیلم فانتزی میو در سرزمین دوردست، ساخته‌شده بر پایهٔ رمان میو، میوی من نوشتهٔ آسترید لیندگرن بازی کرد.[۲۵][۲۶] شهرت پس از امپراتوری خورشید باعث شد که بیل در مدرسه مورد آزار و اذیت قرار گیرد و فشارهای ناشی از حرفه‌اش به‌عنوان یک بازیگر غیرقابل تحمل شود.[۲۷] جلب توجه رسانه‌ها او را نسبت به حرفهٔ بازیگری بی‌اعتماد کرد اما گفت که در سنین پایین خود را موظف می‌داند که به دلایل مالی به فعالیت در زمینهٔ بازیگری ادامه دهد.[۲۳] در همین زمان کنت برانا، بازیگر و فیلم‌ساز، بیل را متقاعد کرد تا در فیلم هنری پنجم در سال ۱۹۸۹ حضور داشته باشد که این امر او را دوباره به بازیگری کشاند.[۲۴] سال بعد، بیل نقش جیم هاوکینز را در کنار چارلتون هستون در نقش لانگ جان سیلور در جزیرهٔ گنج، فیلم تلویزیونی اقتباس‌شده از کتاب به همین نام نوشتهٔ رابرت لویی استیونسن ایفا کرد.[۲۸]

در سال ۱۹۹۲، بیل در فیلم موزیکال روزنامه‌فروشان محصول دیزنی بازی کرد که هم در گیشه و هم در میان منتقدان ناموفق بود.[۲۹] ربکا میلزوف از نیویورک در سال ۲۰۱۲ دوباره فیلم را دید و حین اجرای ترانهٔ «سانتا فه» شکاف‌های آواز بیل را جذاب و مناسب یافت هر چند که او خوانندهٔ ماهری نبود.[۳۰] در سال ۱۹۹۳، او در فیلم چرخش بچه‌ها که در مورد نوجوانانی بود که در زمان ظهور آلمان نازی مخفیانه به موسیقی جاز ممنوع گوش می‌دهند، ظاهر شد.[۳۱] در فیلم زنان کوچک ساختهٔ گیلیان آرمسترانگ در سال ۱۹۹۴، بیل به دنبال توصیهٔ وینونا رایدر، بازیگر نقش جو مارس، نقش تئودور «لوری» لارنس را ایفا کرد.[۲۴] این فیلم به موفقیت تجاری دست یافت و با تحسین منتقدان همراه بود.[۳۲] رایدر دربارهٔ عملکرد بیل در فیلم گفت او ماهیت پیچیده این نقش را به تصویر کشیده‌است.[۳۲] او سپس صداپیشگی توماس، هم‌وطن جوان کاپیتان جان اسمیت را در انیمیشن پوکاهانتس محصول دیزنی در سال ۱۹۹۵ بر عهده گرفت که با بازخورد ضد و نقیضی از منتقدان روبرو شد.[۳۳][۳۴] بیل در سال ۱۹۹۶ نقش کوچکی در فیلم پرتره یک بانو ساخته‌شده بر پایهٔ رمان به همین نام نوشتهٔ هنری جیمز را بازی کرد،[۳۵] و در سال ۱۹۹۷ در فیلم موزیکال معدن طلای مخملی ظاهر شد که داستان فیلم در دههٔ ۱۹۷۰ دوران گلم راک جریان دارد.[۳۶] در سال ۱۹۹۹، او بخشی از گروه بازیگران شامل کوین کلاین و میشل فایفر در فیلم اقتباسی رؤیای شب نیمه تابستان بر پایهٔ نمایش‌نامهٔ به همین نام اثر ویلیام شکسپیر بود که بیل در آن نقش دمیتروس را به تصویر می‌کشد.[۳۷]

۲۰۰۱–۱۹۹۹ویرایش

در سال ۱۹۹۹، بیل در نقش قاتل زنجیره‌ای به نام پاتریک بیتمن در فیلم روانی آمریکایی که از روی رمان جنجالی برت ایستون الیس ساخته شده‌است، بازی کرد. ابتدا قرار بود تا لئوناردو دی‌کاپریو در این نقش بازی کند، اما او به علت کار بر روی پروژه‌های دیگر انصراف داد و بیل نقش اصلی فیلم را گرفت. او با تحقیق در مورد شخصیت رمان و تمرین‌های ورزشی برای آمادگی بدنش، خودش را برای این نقش آماده کرد.[۳۸] روانی آمریکایی در سال ۲۰۰۰ در جشنواره فیلم ساندنس اکران شد. راجر ایبرت ابتدا به این فیلم تاخت و آن را «پورنوگرافی»[۳۹] و «منفورترین فیلم ساندنس»[۴۰] نامید، اما در ادامه کارگردان فیلم و بازی بیل را تحسین کرد.[۴۱]

روانی آمریکایی در ۱۴ آوریل ۲۰۰۰ در سینماها اکران شد. بیل بعدها به یک نقش‌آفرینی کوتاه در نقش بیتمن، در فیلمی که اقتباس دیگری از کارهای ایستون الیز بود، نزدیک شد، اما آن را رد کرد، زیرا معتقد بود که تعریف ماری هرون از شخصیت بیتمن، تعریف خاصی است و هیچ‌کس جز او نمی‌تواند این کار را انجام بدهد.[۴۲] در سال ۲۰۰۰، بیل در نقش یک قاتل ثروتمند در فیلم شفت بازی کرد.

۲۰۰۴–۲۰۰۲ویرایش

در سال ۲۰۰۲، بیل در سه فیلم بازی کرد. لورل کنیون (۲۰۰۲) با واکنش تحسین‌برانگیز منتقدین روبرو شد.[۴۳] بیل در فیلم سلطنت آتش (۲۰۰۲) با متیو مک‌کاناهی هم‌بازی شد. تعادل فیلم سوم بیل در سال ۲۰۰۲ بود.[۴۴] در سال ۲۰۰۴، بیل در نقش ترور رزنیک در فیلم ماشین‌کار بازی کرد. او برای بازی در این نقش حدود ۲۷ کیلوگرم وزن کم کرد و توجه بسیاری را به خود جلب کرد.[۴۵][۴۶] در پایان فیلم‌برداری بیل تنها ۵۴ کیلوگرم وزن داشت.[۴۶][۴۷] بیل را برای این کار با نقش‌آفرینی رابرت دنیرو در فیلم گاو خشمگین در سال ۱۹۸۰ مقایسه کرده‌اند.[۴۸] ماشین‌کار فیلم کم‌بودجه‌ای بود و تنها ۵ میلیون دلار هزینه داشت. با انتشار این فیلم در آمریکا، منتقدین نظرات مثبتی نسبت به آن ارائه کردند.[۴۹]

نقش بتمنویرایش

 
کریستین بیل در پیش نمایش فیلم شوالیه تاریکی

گزارش شده بود که بیل پیش از این برای بازی در نقش رابین در فیلم‌های بتمن برای همیشه (۱۹۹۵) و بتمن و رابین (۱۹۹۷) تست داده بوده، ولی آن نقش را به کریس اودانل واگذار کرده. بیل در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۰۸ این شایعه را رد کرد.[۵۰] در سال ۲۰۰۴، بیل بعد از تمام کردن ماشین‌کار به عنوان بازیگر نقش اصلی فیلم بتمن آغاز می‌کند یعنی بروس وین، به کارگردانی کریستوفر نولان انتخاب شد. این فیلم تحسین منتقدان سخت‌گیر را برانگیخت و به یکی از بهترین فیلم‌های کریستوفر نولان و ابرقهرمانانه تاریخ سینما بدل شد.[۵۱] نزدیک‌ترین رقیب او برای گرفتن این نقش جیک جیلنهال بود.[۵۲]

او به خاطر آمادگی برای فیلم ماشین‌کار بیش از ۲۷ کیلوگرم وزن کم کرد. با این کار، وزن این بازیگر ۱۸۳ سانتی به ۵۴ کیلوگرم رسید. او در طی سه ماه رژیم سیب و قهوه داشت. این در حالی است که وزن ایده‌آل برای مردی با قد و سن او بین ۶۳ تا ۷۲ کیلوگرم است. پس از آن، بیل شش ماه فرصت داشت تا وزن از دست داده‌اش را بازگرداند و برای نقش بتمن در بتمن آغاز می‌کند ماهیچه پرورش دهد. بیل که تازه فیلم ماشین‌کار را به پایان رسانده بود، به شدت لاغر بود و به اضافه کردن وزن و عضلانی کردن بدنش نیاز داشت. او با کمک مربی شخصی‌اش، در عرض شش ماه ۴۵ کیلوگرم وزن (از ۵۴ به ۱۰۰ کیلوگرم) اضافه کرد.[۵۳] بعداً نولان به او گفت که زیادی وزن اضافه کرده و پیش از شروع فیلمبرداری ۹ کیلو وزن کم کرد.[۵۴]

زندگی شخصیویرایش

 
کریستین بیل در نشست فیلم فورد در برابر فراری ۲۰۱۹

بیل در ۲۹ ژانویه ۲۰۰۰، با سیبی بلازیک (متولد ۱۹۷۰) مدل سابق، چهره‌پرداز و دستیار شخصی وینونا رایدر ازدواج کرد. این زوج دارای یک دختر و یک پسر به نام‌های امیلین و جوزف هستند[۵۵] امیلین در ۲۷ مارس ۲۰۰۵ به دنیا آمد.[۵۶][۵۷] در مارس ۲۰۱۴ تأیید شد که همسر وی، باردار است و فرزند دوم او یک پسر به نام جوزف در سال ۲۰۱۵ متولد شد.[۵۸] از ۱۹۹۲، بیل در لس‌آنجلس زندگی می‌کند.[۵۹]

مانند پدرش، وی نیز فعالیت‌هایی در حمایت از صلح سبز و صندوق جهانی طبیعت انجام می‌دهد.

دیوید بیل در ۳ سپتامبر ۲۰۰۰ با گلوریا استینم ازدواج کرد و استینم مادرخواندهٔ کریستین بیل شد.[۶۰]

کریستین بیل اما اظهار نظر جنجالی‌اش را دربارهٔ ترامپ اینطور ادامه می‌دهد: در مقایسه، ترامپ یک نوع دلقک است. دلقک‌ها می‌توانند خسارات زیادی به بار بیاورند که البته امیدواریم در دوسال آینده چنین چیزی اتفاق نیفتد. ترامپ خطر کمتری نسبت به دیک چینی دارد، کسی که در راه انداختن جنگ در برابر تروریسم نقش داشته.[۶۱]

فیلم‌شناسیویرایش

مقالهٔ اصلی: فیلم‌شناسی کریستین بیل

منابعویرایش

  1. ↑ "Christian Bale: Donald Trump is a 'clown' who doesn't understand government". The Scotsman. 24 January 2019. Archived from the original on 3 November 2020. Retrieved 30 April 2021.
  2. ↑ Ceròn, Ella (6 January 2019). "Christian Bale's Accent Is Always a Shock". The Cut. Archived from the original on 12 November 2020. Retrieved 30 April 2021.
  3. ↑ "Celebrity birthdays for the week of Jan. 24-30". Associated Press. 19 January 2021. Archived from the original on 20 January 2021. Retrieved 30 April 2021.
  4. ↑ "Christian Bale surprises the world with his British accent". Harper's Bazaar UK. 7 January 2019. Archived from the original on 19 May 2021. Retrieved 19 May 2021.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Francis, Damien (22 July 2008). "Batman star Christian Bale arrested". The Guardian. Archived from the original on 26 January 2021. Retrieved 8 June 2021.
  6. ↑ Butler, Tom (3 June 2019). "Christian Bale's accent is seriously confusing people in the first 'Le Mans '66' trailer". Yahoo! Movies. Archived from the original on 5 December 2020. Retrieved 4 May 2021.
  7. ↑ Hiscock, John (21 January 2011). "Christian Bale: Yes, it is the same guy". The Daily Telegraph. Archived from the original on 23 January 2011. Retrieved 9 February 2014.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Fisher, Luchina (27 July 2008). "Big Tent Childhood: Growing up in the Circus". ABC News. Archived from the original on 27 October 2020. Retrieved 5 June 2021.
  9. ↑ Irvine, Chris; Edwards, Richard (22 July 2008). "Batman actor Christian Bale released after assault allegation arrest". The Daily Telegraph. Archived from the original on 9 September 2019. Retrieved 30 April 2021.
  10. ↑ Heaf, Jonathan (23 July 2012). "Christian Bale on suffering from insomnia and running into Viggo Mortensen in Rome". British GQ. Archived from the original on 23 September 2016. Retrieved 30 April 2021.
  11. ↑ Black, Johnny (6 December 2013). "Christian Bale: 20 Things You (Probably) Don't Know About the 'Out of the Furnace' Star". Moviefone. Archived from the original on 7 March 2016. Retrieved 3 February 2016.
  12. ↑ "Dorset celebrities". BBC News. 24 September 2014. Archived from the original on 16 April 2021. Retrieved 8 June 2021.
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ Riley, Jenelle (26 November 2013). "Christian Bale: Reluctant Movie Star Talks 'Furnace', 'Hustle'". Variety. Archived from the original on 31 July 2020. Retrieved 5 June 2021.
  14. ↑ Blunden, Mark (13 April 2012). "Christian Bale's sister says actor needs help to deal with temper". Evening Standard. Archived from the original on 8 June 2021. Retrieved 8 June 2021.
  15. ↑ Burns, Judith (3 June 2017). "Sporting plan to boost boys in ballet". BBC News. Archived from the original on 21 January 2019. Retrieved 20 May 2021.
  16. ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ Carroll, Rory (5 January 2018). "Christian Bale: 'I was asked to do a romantic comedy. I thought they'd lost their minds'". The Guardian. Archived from the original on 20 April 2021. Retrieved 30 April 2021.
  17. ↑ Gerardi, Matt (8 September 2016). "A brief history of video game cereals and their ridiculous commercials". The A.V. Club. Archived from the original on 9 February 2021. Retrieved 30 April 2021.
  18. ↑ Yarrow, Andrew L. (16 December 1987). "Boy In 'Empire' Calls Acting 'Really Good Fun'". The New York Times. Archived from the original on 23 July 2020. Retrieved 1 May 2021.
  19. ↑ Feinberg, Scott (7 December 2013). "'Out of the Furnace' Star Christian Bale on His 'Love-Hate' Relationship with Acting (Q&A)". The Hollywood Reporter. Archived from the original on 18 May 2021. Retrieved 18 May 2021.
  20. ↑ Lewis, Andy; Anderman, Maya (6 May 2016). "Discovered by Spielberg: How a Lucky Encounter With the Director Launched These 6 Stars". The Hollywood Reporter. Archived from the original on 8 June 2021. Retrieved 8 June 2021.
  21. ↑ Kappes, Serena (20 October 2004). "5 Things You Gotta Know About Christian Bale". People. Archived from the original on 12 November 2020. Retrieved 30 April 2021.
  22. ↑ Sanello, Frank (20 December 1987). "Christian Bale: Spielberg's Newest Child Star". Chicago Tribune. Archived from the original on 11 June 2021. Retrieved 12 June 2021.
  23. ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ Child, Ben (9 December 2013). "Christian Bale: pressure as a child formed 'love/hate' relationship with acting". The Guardian. Archived from the original on 9 October 2015. Retrieved 30 April 2021.
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ ۲۴٫۲ "Christian Bale". BBC Cymru Wales. Archived from the original on 13 February 2009. Retrieved 13 April 2009.
  25. ↑ Clute, John; Grant, John (1997). The Encyclopedia of Fantasy. London: Palgrave Macmillan. p. 558. ISBN 978-0-312-15897-2.
  26. ↑ Hedberg, Mats (16 October 1987). "Fler premiärer". Svenska Dagbladet (به سوئدی). p. 50 (4:2). Archived from the original on 16 August 2021. Retrieved 16 August 2021.
  27. ↑ Singh, Anita (22 July 2008). "Christian Bale – profile". The Daily Telegraph. Archived from the original on 16 February 2018. Retrieved 30 April 2021.
  28. ↑ Willman, Chris (22 January 1990). "TV Review: Hestons Sail for 'Treasure Island'". Los Angeles Times. Archived from the original on 30 April 2021. Retrieved 30 April 2021.
  29. ↑ Jensen, Jeff (17 July 2012). "The Dark Knight Rises...but not for Broadway musicals: Why Christian Bale won't be seeing 'Newsies'". Entertainment Weekly. Archived from the original on 26 January 2021. Retrieved 30 April 2021.
  30. ↑ Milzoff, Rebecca (29 February 2012). "How Does Newsies Hold Up?". Vulture. Archived from the original on 24 February 2021. Retrieved 17 June 2021.
  31. ↑ Maslin, Janet (5 March 1993). "Review/Film; Jazz in Nazi Germany: Youthful Resistance". The New York Times. Archived from the original on 8 March 2021. Retrieved 30 April 2021.
  32. ↑ ۳۲٫۰ ۳۲٫۱ Spencer, Ashley (12 September 2019). "'Little Women': An Oral History of the 1994 Adaptation". The New York Times. Archived from the original on 8 February 2021. Retrieved 17 June 2021.
  33. ↑ Allen, Kelly; Miller, Gregory E. (20 August 2020). "40 Actors You Completely Forgot Voiced Disney Characters". Cosmopolitan. Archived from the original on 3 September 2020. Retrieved 30 April 2021.
  34. ↑ Horn, John (30 June 1995). "'Batman Forever' Bloodies 'Pocahontas'". Chicago Tribune. Archived from the original on 24 May 2015. Retrieved 24 May 2015.
  35. ↑ Grierson, Tim; Leitch, Will (20 April 2020). "The Best Christian Bale Movies, Ranked". Vulture. Archived from the original on 30 January 2021. Retrieved 30 April 2021.
  36. ↑ "'Knight's' Bale: Who is that masked man?". CNN. 28 July 2008. Archived from the original on 25 March 2021. Retrieved 29 April 2021.
  37. ↑ Stack, Peter (14 May 1999). "'Dream' Interpretation / Stellar cast adds comic madness to lush, over-the-top 'Midsummer'". San Francisco Chronicle. Archived from the original on 24 October 2020. Retrieved 1 May 2021.
  38. ↑ Fischer, Paul. "Unmasking an American Psycho." بایگانی‌شده در ۱۳ ژوئن ۲۰۰۰ توسط Wayback Machine The Cranky Critic; retrieved 15 May 2006.
  39. ↑ McCormick, Moira. "Christian Bale – Good Christian Talks About Playing a Yuppie from Hell" بایگانی‌شده در ۴ دسامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine بارنز اند نوبل.com, 5 September 2000; retrieved 15 May 2006.
  40. ↑ Kaufman, Anthony. «"INTERVIEW: 9-Months Pregnant and Delivering "American Psycho", Director Mary Harron."». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ فوریه ۲۰۰۳. دریافت‌شده در ۷ ژانویه ۲۰۱۵. indieWIRE; 14 April 2006; retrieved 15 May 2006.
  41. ↑ Ebert, Roger. "American Psycho", شیکاگو سان-تایمز, 14 April 2000; retrieved 17 May 2006.
  42. ↑ Morris, Clint. «Interview with Christian Bale». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ اکتبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۷ ژانویه ۲۰۱۵. Moviehole; retrieved 16 May 2006.
  43. ↑ "Laurel Canyon (2003)". Rotten Tomatoes.
  44. ↑ "Equilibrium (2002)". Box Office Mojo. Retrieved 13 April 2009.
  45. ↑ Gilchrist, Todd (15 October 2004). "IGN Interviews Christian Bale". IGN FilmForce. Retrieved 15 October 2004.
  46. ↑ ۴۶٫۰ ۴۶٫۱ Lee, Michael J. (4 October 2004). "Interviews Christian Bale, The Machinist". Radio Free. Retrieved 5 May 2008.
  47. ↑ Topel, Fred (15 October 2004). "Christian Bale talks The Machinist". Movie Web. Retrieved 5 May 2008.
  48. ↑ Holden, Stephen (22 October 2004). "Insomnia and Then Emaciation; Now Paranoia Takes Its Turn". The New York Times. Retrieved 20 April 2009.
  49. ↑ "The Machinist (2004)". Rotten Tomatoes. IGN Entertainment. Retrieved 24 March 2008.
  50. ↑ ShortList (issue 42, page 28), 17 July 2008.
  51. ↑ "فیلم‌های کریستوفر نولان". فرانو (به انگلیسی). 2020-07-01. Retrieved 2020-11-14.
  52. ↑ Otto, Jeff. "David S. Goyer Talks Batman, Iron Man, Comics and More" IGN FilmForce, 27 February 2004; retrieved 16 May 2006.
  53. ↑ Jordan, Sean. «"Christian Bale: Belatedly Blabbing Batman"». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ اکتبر ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۷ ژانویه ۲۰۱۵., Femme Fatales, July/August 2005; retrieved 16 May 2006.
  54. ↑ "About.com interview". Movies.about.com. 30 October 2009. Archived from the original on 19 February 2009. Retrieved 26 February 2010.
  55. ↑ Singh, Anita (23 July 2008). "Christian Bale profile". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on 28 July 2008. Retrieved 13 April 2009.
  56. ↑ "Bale Becomes a Father". Wenn. Internet Movie Database. 29 March 2005. Retrieved 15 July 2008.
  57. ↑ McLean, Craig (29 May 2005). "Suit yourself, mate". The Age. Melbourne. Retrieved 15 July 2008.
  58. ↑ "Second Child on the Way for Christian Bale". People. 8 March 2014. Archived from the original on 8 March 2014. Retrieved 9 March 2014.
  59. ↑ Hoad, Phil (5 June 2005). "Dark Star". The Guardian. London. Retrieved 13 April 2009.
  60. ↑ Broughton, Philip Delves (September 2000). "Marriage at 66 for Radical Feminist Gloria Steinem". The Daily Telegraph. London.
  61. ↑ «کریستین بیل، بازیگر هالیوود: ترامپ یک دلقک است اما خطر او کمتر از دیک چنی است!». sazandeginews.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ ژانویه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۱.

پیوند به بیرونویرایش

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=کریستین_بیل&oldid=35172012»