کشتار تل زعتر
کشتار تل زعتر (عربی: حصار تل الزعتر) یکی از کشتارهای گروهی فلسطینیان در لبنان بود که در تاریخ ۱۲ اوت ۱۹۷۶ و به دست مسیحیان فالانژ انجام گرفت. در جریان این واقعه ١٥٠٠ تا ٣٠٠٠ فلسطینی کشته شدند.[۱][۲][۳]
کشتار تل زعتر | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جنگ داخلی لبنان | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
نیروی زمینی سوریه | |||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
Pierre Gemayel مصطفی طلاس |
یاسر عرفات احمد جبرئیل | ||||||
قوا | |||||||
LF: ~ ۳٬۰۰۰ Syrian Army: 12 Howitzers | PLO: ~ ۱٬۲۰۰ | ||||||
تلفات و خسارات | |||||||
LF: 200
Syrian Army: 78 soldiers killed | ۱٬۵۰۰[۱] to 3,000[۲] Palestinians killed |
این رویداد در اردوگاه تل زعتر در قسمت جنوب شرقی بیروت در داخل منطقه مسیحینشین انجام شد.[۴][۵]این اردوگاه آخرین پایگاه بزرگ مسلمانان در میان منطقه مسکونی عمدتاً مسیحی در شمال لبنان بود و در اواسط دهه 1970 حدود 15000 نفر جمعیت داشت. در طول جنگ داخلی لبنان (که در بهار 1975 آغاز شد) بین مسلمانان و مسیحیان، این اردوگاه در آگوست 1976 پس از یک محاصره 52 روزه توسط شبه نظامیان مسیحی با کمک نیروهای سوری، تخریب شد. حدود 1600 نفر در جریان محاصره جان خود را از دست دادند، 4000 نفر مجروح شدند، 6000 نفر تسلیم شدند و بقیه از اردوگاه گریختند.[۶]
پیش زمینه
ویرایشبه دنبال اشغال کرانه باختری، اورشلیم، بلندی های جولان و بیشتر سینا توسط اسرائیل در سال 1967، میلیون ها فلسطینی به کشورهای همسایه مانند لبنان، اردن و مصر پناهنده شدند.با کوچ فلسطینی ها به کشورهای همسایه، مقاومت فلسطین و سازمان های مبارز نیز جابجا شدند. حضور آوارگان فلسطینی به ویژه در لبنان، جایی که دولت لبنان برای کنترل فعالیت های فلسطینی ها تلاش می کرد، تنش ایجاد کرد. وضعیت با افزایش حمایت مسلمانان لبنان از مقاومت فلسطین بدتر شد و در سال 1975 به درگیری های داخلی در لبنان منجر شد.[۷]همچنین شبه نظامیان مسیحی به رهبری جبهه لبنان (LF) کارزاری را برای بیرون راندن فلسطینی ها از شمال بیروت آغاز کردند. LF فلسطینی ها را تهدیدی برای منافع سیاسی و اقتصادی و همچنین هویت فرقه ای آنها می دانست.[۸]
محاصره تل زعتر
ویرایشمحاصره تل الزعتر، که به عنوان کشتار تل الزعتر شناخته می شود، یک محاصره مسلحانه که در ژانویه 1976 با حمله شبه نظامیان مسیحی لبنان به رهبری جبهه لبنان آغاز شد.[۹]این محاصره در چند مرحله انجام شد ، یک تحریم هفت ماهه عرضه در اوایل سال 1976 توسط شبه نظامیان مسیحی. سپس،محاصره نظامی به مدت 52 روز و در نهایت آغاز قتل عام در 12 اوت 1976.[۱۰]
تل الزعتر با طرحی که توسط ژنرال میشل عون که در آن زمان فرمانده ارتش منطقه بود، در محاصره قرار گرفت.[۱۱]محاصره این اردوگاه در 22 ژوئن 1976 آغاز شد و 52 روز به طول انجامید. این اردوگاه با کمبود آب، برق و مواد غذایی مواجه بود. 72 مورد حمله گزارش شده و بیش از 55000 گلوله شلیک شد. در حالی که چندین هزار غیرنظامی و جنگجوی اردوگاه در نتیجه گلوله باران کشته شدند و هزاران نفر مجروح شدند، بسیاری - به ویژه کودکان - به دلیل کمبود دارو و آب جان باختند.[۱۲]از ورود سازمان های امدادی به اردوگاه جلوگیری شد. مذاکرات تسهیل شده توسط رهبران عرب منجر به توافقی شد که به افراد غیرنظامی اجازه میداد تا تحت نظارت صلیب سرخ بینالمللی اردوگاه را ترک کنند. در 12 اوت با سقوط اردوگاه محاصره پایان یافت و نیروهای لبنانی و سوری وارد شدند.کشته ها تنها در روز تسلیم از 2 هزار نفر فراتر می روند. جنایاتی از جمله قتل عام، مثله کردن و کشتار کودکان، زنان و سالمندان ، اعدام های دسته جمعی، شکنجه، وحشیگری از هر نوع، را مرتکب شدند.[۱۳][۱۴] کامیون ها اجساد را در میان خرابه ها منتقل میکردند و توسط بولدوزرها با بتون می پوشانند.[۱۵]اجساد صدها قربانی در قبرهای ناشناخته دفن شدند.[۱۶] تخمین ها در مورد تعداد کشته شدگان از 1500 تا 2000 نفر - عمدتا غیرنظامی - متفاوت است، اما برخی دیگر نشان می دهند که تعداد کل قربانیان از ابتدای محاصره می تواند بیش از 4000 باشد.[۱۷]پس از قتل عام ،بولدوزرها شروع به تخریب اردوگاه کردند و هرگز بازسازی نشد.[۱۸][۱۹]
پانویس
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Cobban, Helena (1984), The Palestinian Liberation Organisation: People, Power, and Politics, Cambridge University Press, ISBN 0-521-27216-5 p 73
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Price, Daniel E. (1999). Islamic Political Culture, Democracy, and Human Rights: A Comparative Study. Greenwood Publishing Company, ISBN 978-0-275-96187-9, p. 68.
- ↑ «12/08/1976: palestinos são dizimados no Massacre de Tel al-Zaatar - Diário Causa Operária» (به پرتغالی). ۲۰۲۰-۰۸-۱۲. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۱-۰۹.
- ↑ قتلعام آوارگان تل زعتر در لبنان با همکاری صهیونیستها ـ سال 1976 مطالعات تاریخ معاصر ایران
- ↑ Tel al-Zaatar massacre, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Tel_al-Zaatar_massacre&oldid=561521963 (last visited Aug. 21, 2013).ویکیپدیای انگلیسی
- ↑ "Lebanese Civil War | Summary, History, Casualties, & Religious factions | Britannica". www.britannica.com (به انگلیسی). 2024-10-15. Retrieved 2024-11-09.
- ↑ "Tal al-Zaatar massacre | Zionist Massacres | Our Palestine". فلسطيننا (به انگلیسی). 2023-06-24. Retrieved 2024-11-09.
- ↑ «The Massacre of Tal al-Zaatar: A Tragedy that Still Haunts the Palestinians» (به انگلیسی). ۲۰۲۳-۰۸-۱۲. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۱-۰۹.
- ↑ The SIEGE Of Tel Al-Zataar | Living Through History, 2023-11-29, retrieved 2024-11-09
- ↑ «Tall al-Zaatar Camp: Chronicles of a Forgotten Massacre». www.dohainstitute.org (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۱-۰۹.
- ↑ M Surhone، Lambert؛ Tennoe، Mariam T؛ F Henssonow، Susan. Tel Al-Zaatar Massacre.
- ↑ ictj (2014-07-28). "Fall of Tal el-Zaatar and Jisr el-Basha". Civil Society Knowledge Centre (به انگلیسی). Retrieved 2024-11-09.
- ↑ Presstv (2024-08-13). "Tal al-Zaatar massacre 1976: When Zionists massacred 3,000 Palestinians in Beirut". PressTV (به انگلیسی). Retrieved 2024-11-09.
- ↑ ictj (2014-07-28). "Siege of Tal el-Zaatar and Jisr el-Basha camps". Civil Society Knowledge Centre (به انگلیسی). Retrieved 2024-11-09.
- ↑ Lorrai، Marcello (۲۰۱۶-۰۸-۰۷). «40 anni fa la distruzione del campo palestinese». Radio Popolare (به ایتالیایی). دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۱-۰۹.
- ↑ "The Fall of Tal el Zaatar | Waynoun". waynoun.com (به انگلیسی). 1976-08-12. Retrieved 2024-11-09.
- ↑ The New Arab (13 August, 2016). "Thousands of victims of Tel al-Zaatar massacre still missing". https://www.newarab.com/features/thousands-victims-tel-al-zaatar-massacre-still-missing (به انگلیسی).
{{cite web}}
: Check date values in:|تاریخ=
(help); External link in
(help)|وبگاه=
- ↑ «Tel Al-Zaatar massacre... 45 years have passed yet pain is still alive». Safa News (به عربی). ۲۰۲۱-۰۸-۱۲. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۱-۰۹.
- ↑ Don Duncan (July 14, 2008). "This is Our Own Nakba". https://pulitzercenter.org/stories/our-own-nakba (به انگلیسی).
{{cite web}}
: External link in
(help)|وبگاه=