کنوانسیون دوم ژنو
کنوانسیون دوم ژنو برای بهبود وضعیت افراد نیروهای مسلح که بر روی دریا مجروح یا بیمار شده یا کشتی شان خراب شده‌است می‌باشد و یکی از چهار معاهده کنوانسیون ژنو است. این کنوانسیون اولین بار در سال ۱۹۴۹ به تصویب رسید و در واقع جایگزین کنوانسیون لاهه (X) مربوط به سال ۱۹۰۷ شد. این کنوانسیون کارکرد حفاظتی اصلی کنوانسیون اول ژنو را به نبرد در دریا تطبیق می‌دهد.[۱][۲]
یک کشتی بیمارستانی نیروی دریایی ایالات متحده
خلاصه مقرراتویرایش
این معاهده یک سند طولانی است که شامل ۶۳ ماده است. اساسی‌ترین مفاد این معاهده عبارتند از:
- ماده‌های ۱۲ و ۱۸ همه طرف‌ها را موظف می‌دارد که از مجروحین، بیماران و کشتی شکستگان مراقبت و حفاظت نمایند.
- ماده ۱۴ روشن می‌سازد که گرچه یک کشتی جنگی نمی‌تواند پرسنل پزشکی یک کشتی بیمارستانی را اسیر کند، اما می‌تواند نفرات مجروح، بیمار و کشتی شکستگان را به عنوان اسیر جنگی نگه دارد.
- ماده ۲۱ درخواست به کشتی‌های بیطرف جهت کمک به جمع‌آوری و رسیدگی به مجروحین و کشتی شکستگان را مجاز می‌داند. گشتی بیطرف را نمی‌توان اسیر ساخت.
- ماده‌های ۲۶ و ۲۷ پرسنل مذهبی و پزشکی که در کشتی جنگی خدمت می‌کنند را محافظت می‌کند.
- ماده ۲۲ می‌گوید که کشتی‌های بیمارستانی را برای هیچگونه مقاصد نظامی نمی‌توان استفاده کرد، و بنا بر مأموریت انسانی شان نمی‌توان آنها به آنها حمله یا آنها را تسخیر کرد.
برای جزئیات هر ماده یا معاهده به متن اصلی و تفسیر ان مراجعه کنید.[۳] در حال حاضر ۱۹۶ کشور کنوانسیون‌های ژنو شامل این معاهده و همچنین سه معاهده دیگر ۱۹۴۹ را پذیرفته‌اند.[۴][۵]
منابعویرایش
- ↑ فصل سوم قراردادهای 1949 ژنو راجع به:
- ↑ Fleck, Dietrich (2013). The Handbook of International Humanitarian Law. Oxford: Oxford University Press. p. 322. ISBN 978-0-19-872928-0.
- ↑ "Convention (II) for the Amelioration of the Condition of Wounded, Sick and Shipwrecked Members of Armed Forces at Sea. Geneva, 12 August 1949". The American National Red Cross. Retrieved 20 November 2009.
- ↑ «Ghavanin.com: Iran Law Database Leading and powerfull iranian law database with persian (farsi) language in Internet and web free for all people». www.ghavanin.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۲۴.
- ↑ "States party to the main treaties". The American National Red Cross. Retrieved 5 December 2009.