کوتوله قهوه‌ای
| این نوشتار به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
کوتوله‌های قهوه‌ای ستارگان کوچکی هستند که هنگام تشکیل شدنِ مرکزشان، به اندازه کافی داغ نمی‌شوند تا فرایند ذوب یا همجوشی هسته‌ای در آنها به وجود آید. به عبارت دیگر آنها به خورشیدهای نورانی و گرم تبدیل نمی‌شوند بلکه بلافاصله پس از تشکیل سرد می‌شوند و نوری از خود نمی‌تابانند بگونه‌ای که به سختی دیده می‌شوند.
جرم‌هایی هستند کوچکتر از ستارگان و بزرگتر از سیاره‌ها که به علت کم بودن جرمشان واکنشهای هسته‌ای در آنها انجام نشده و در نتیجه از خود نور ندارند و چون بسیار دورند دیده نمی‌شوند. کوتوله‌های قهوه‌ای به سبب نیروی جاذبه افزایش یابنده‌شان که در پی متراکم شدن دایمی آنها پدید می‌آید و منتشرکننده نیرومند پرتو فروسرخ هستند که با ابزارهای جدید اندازه‌گیری می‌شود. برخی از دانشمندان و ستاره شناسان اینها را همان جرم گمشده می‌دانند. دسته‌ای از ستارگان غیر هسته‌ای وجود دارند که باید بین آنها،کوتوله‌های سفید،سیاه و قرمز تفاوت قائل شویم . این ستارگان کوتوله‌های قهوه‌ای هستند . این اشیاء در واقع مرگ ستاره‌ای از خود نشان نمی‌دهند و بیشتر به سیارات غول آسا شبیه هستند تا به ستارگان . آنها حاصل فروریزش گرانشی و انقباض سحابی‌های پیش ستاره‌ای هستند ولی جرم آنها برای شروع واکنشهای هسته‌ای در هسته‌شان کافی نیست . تنها منبع انرژی یک کوتوله ی قهوه‌ای انقباض گرانشی است . کوتوله‌های قهوه‌ای دمای پائینی دارند و درخشندگی آنها بسیار کم است،از این رو مشاهده آنها مشکل است . یکی از اجسامی که میتوانیم به عنوان کوتولهٔ قهوه‌ای از آن یاد کنیم ستاره‌ای است که همدم ستاره ی نزدیک ما یعنی وان بیس بروک 8 می‌باشد که به روش تداخل سنجی نقطه‌ای مادون قرمز آشکارسازی شده‌است . ویژگی‌های مربوط به این ستاره نشان می‌دهد که شبیه به یک سیاره برون خورشیدی مشتری گون است .
 |
این یک مقالهٔ خرد مرتبط با ستارگان است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |