کورکه یا کورکه (خاقانی) یا کورکه پادشاهی ظاهراً طبل بزرگی بوده به بلندی قامت انسان که معمولاً دو تا آز آن‌ها را پهلوی هم قرار می‌دادند و دو نفر کورکه نواز با چوب آن‌ها را می‌نواختند. گرچه بین کورکه و سازهای ضربی دیگر مانند کوس (ساز) و دمامه و نقاره شباهت‌هایی موجود بوده ولی باز هم با یکدیگر فرق داشته‌اند.[۱]

پانویس

ویرایش

منابع

ویرایش
  • وجدانی، بهروز (۱۳۷۶). فرهنگ موسیقی ایران. تهران: سازمان میراث فرهنگی کشور. شابک ۹۴۶-۶۰۲۷-۱۱-۳ مقدار |شابک= را بررسی کنید: checksum (کمک).