گاه‌شناسی

ترتیب روی دادن تغییرات و تحولات زبانی یا تنظیم این تغییرات به ترتیب زمان
(تغییرمسیر از گاه نگاری)

گاه‌شناسی یا گاه‌نگاری یا گاه‌شماری[۱] یا کرونولوژی (به انگلیسی: Chronology) به عنوان علمی برای محاسبه زمان یا دوره‌هایی از زمان و شناسایی تاریخ درست روی دادن رخدادها شناخته می‌شود.

در واقع رویدادنگاری به معنای سازگاری رخدادها با زمان دقیق آن‌ها می‌باشد که آن را جانمایی رویدادها در زمان نیز گفته‌اند. باید توجه داشت که رویدادنگاری یک «علم محاسباتی» است که به یافتن زمان یک پیشامد تاریخی[۲] و نه اندازه‌گیری زمان آن [۳] می‌پردازد.

رویدادنگاری دو بخش دارد: یکی شناسایی زمان پیدایش یک پدیده تاریخی است که به دانش باستان‌شناسی وابسته است و بخش دوم، دربرگیرنده جانمایی رخدادها در زمان دقیق آنهاست که این بخش، بیشتر به تاریخ مربوط است. رویدادنگاری نباید با واژهٔ کرونومتری که بخشی از علم فیزیک است اشتباه شود. رویدادنگاری به معنی علم جانمایی و جایگذاری پدیده های تاریخی در زمان، بخشی از دانش تاریخ است.

چینش رویدادها از آغاز به پایان یا برعکس را رویدادنگاری میگویند و هنگامی که از نمودار و جدول برای نمایش چینش رخدادها استفاده شود آن را خط زمانی (Timeline) می گویند.

جستارهای وابسته

ویرایش

پانویس

ویرایش
  1. «گاهشماری» [زبان‌شناسی] هم‌ارزِ «chronology»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷ (ذیل سرواژهٔ گاهشماری)
  2. Computing time
  3. Measuring time

منابع

ویرایش