گاوچاه کاظم بستک
گاوچاه کاظم یکی از بناهای تاریخی شهر بستک در استان هرمزگان است که قدمت آن به دوره صفویه می رسد و در شرق شهر بستک واقع شده است. این اثر در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۵۳۶۵ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[۱][۲]
گاوچاه کاظم | |
---|---|
نام | گاوچاه کاظم |
کشور | ایران |
استان | استان هرمزگان |
شهرستان | بستک |
بخش | مرکزی |
اطلاعات اثر | |
نام محلی | چاه گیچو |
سالهای مرمت | پهلوی |
کاربری | سیستم آبیاری |
دیرینگی | صفویه، پهلوی |
مالک اثر | کاظم |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۱۵۳۶۵ |
تاریخ ثبت ملی | ۲۴ اسفند ۱۳۸۳ |
اطلاعات بازدید | |
امکان بازدید | آری |
یکی از روشهایی که در ایران برای بیرون آوردن آب از چاهها به کار می بستند، استفاده از گاوها بود. توانایی و قدرت انسان به حدی نیست که بتواند مقدار زیادی آب را با توجه به امکانات آن روزها بیرون بیاورد، در حالی که گاوها نه تنها قادر به انجام آن بودند بلکه ذات آرام و اهلی آنها، آسیبی به انسان و زمینهای کشاورزی وارد نمیکرد. اکنون اما سالهای زیادی است که تکنولوژی جای این حیوانات را در توسعه کشاورزی گرفته است اما همچنان سنتها و روشهای قدیمی به یاد کشاورزان، به خصوص آنهایی که سن و سال بیشتری دارند باقی مانده است. بسیاری از آنها نمیخواهند این سنتها به دست فراموشی سپرده شوند بنابراین همچنان از این روشها حتی به صورت نمادین بهره میبرند. گاوچاه ورزنه در استان اصفهان یکی از اماکنی است که همچنان سنت خارج کردن آب توسط گاوها را به نمایش میگذارد که هر ساله گردشگران داخلی و خارجی زیادی را به خود جذب میکند.[۳]
نگارخانه
ویرایشجستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ «آثار ثبت شده». ادارهکل میراث فرهنگی،گردشگری وصنایع دستی استان هرمزگان. ۲۰ دی ۱۳۹۹. بایگانیشده از اصلی در ۱۶ ژانویه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۱۶ ژانویه ۲۰۲۱.
- ↑ «دانشنامهی تاریخ معماری و شهرسازی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۱ ژانویه ۲۰۲۱.
- ↑ «ماجرای گاوچاه حاج ابراهیم ورزنه/گاوی که با آواز صاحبش آب از چاه میکشد». خبرگزاری تسنیم. ۲ اردیبهشت ۱۴۰۰. بایگانیشده از اصلی در ۲۲ آوریل ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۲ آوریل ۲۰۲۱.
- «آثار ثبت شده». ادارهکل میراث فرهنگی،گردشگری وصنایع دستی استان هرمزگان. ۲۰ دی ۱۳۹۹. بایگانیشده از اصلی در ۱۶ ژانویه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۱۶ ژانویه ۲۰۲۱.
- «دانشنامهی تاریخ معماری و شهرسازی ایران». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۱ ژانویه ۲۰۲۱.