گیاهپارچ ویچی
گیاهپارچ ویچی (نام علمی: Nepenthes veitchii)، یک گونه از سرده گیاهپارچها است. نام گیاه از جیمز ویچ (James Veitch))، نهالیار نهالستان ویچ (Veitch Nurseries) گرفته شده است.[۴][۵] این گیاه در شمال غربی بورنئو گسترده است و همچنین در بخشهایی از کالیمانتان یافت میشود. گیاهپارچ ویچی معمولاً بهعنوان هوازی رشد میکند، اگرچه به نظر میرسد شکل باریو (Bario) کاملاً زمینی است و در بالا رفتن از درختان مشاهده نشده است. فردریک ویلیام باربیج (Frederick William Burbidge) عادت رشد گیاهپارچ ویچی را در (The Gardeners' Chronicle) به شرح زیر توصیف کرد:[۵][۶]
گیاهپارچ ویچی | |
---|---|
"گیاهپارچ ویچی" از باریو، ساراواک | |
وضعیت حفاظت | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
کلاد: | نهاندانگان |
کلاد: | دولپهایهای نو |
راسته: | میخکسانان |
تیره: | Nepenthaceae |
سرده: | Nepenthes |
گونه: | N. veitchii |
نام دوبخشی | |
Nepenthes veitchii | |
مترادف | |
|
اکنون در مورد گیاهپارچ ویچی این یک هوازی واقعی است. من هرگز آن را روی زمین در هیچ کجا ندیدم، اما به مقدار زیاد در ارتفاع ۲۰ تا ۱۰۰ فوت روی تنه درختان. عادت متمایز آن منحصربهفرد است، من دوستش دارم، و سپس برخی از برگها در واقع به دور درخت میچسبند، درست همانطور که مردی در شرایط مشابه دستهایش را دور درخت میچرخاند. تا جایی که من می دانم هیچ گونه دیگری از گیاهپارچ این عادت را ندارد.
اودور بکاری (Odoardo Beccari) گیاهپارچ ویچی را در بالای کوه سانتوبونگ (Santubong) در سال ۱۸۶۵ یافت. او گزارش زیر را از کشف خود نوشت:[۵][۷]
این یکی از بهترین و کمیابترین گیاهپارچ است. ... طول برخی از نمونههایی که من بدست آوردم ده اینچ بود. دهان پارچ در این گونه به دلیل رنگ پررنگ نارنجی و موقعیت عمودی آن قطعاً بارزترین و قابل توجهترین قسمت آن است. همچنین یک تله عالی برای جذب حشرات به داخل خود است و آنها را از فاصله دور با رنگهای روشن خود جذب می کند. سر جوزف هوکر دهان پارچهای گیاهپارچ ویچی را با آبششهای ماهی مقایسه میکند که در واقع، با لاملاهای باریک آنها که به مرکز همگرا شدهاند، شباهت زیادی به آن دارند.
تصور می شود که گیاهپارچ ویچیبا گیاهپارچ روبکانتلی از فیلیپین ارتباط نزدیک دارد.[۸] همچنین با گیاهپارچ مهرشده مقایسه شده است.[۹]
جورههای گونه
ویرایشگونههای زیرگونه زیر گونه گیاهپارچ ویچی شرح داده شدهاند.[۱۰] هر دو Nomen nudum هستند و امروزه معتبر نیستند.
گیاهپارچ ویچی شکل باریونسیس (۱۹۹۹) nom.nud.
گیاهپارچ ویچی جوره استریاتا (۱۸۹۲) nom.nud.
دورگههای طبیعی
ویرایشگیاهپارچ یقهسفید × گیاهپارچ ویچی[۱۱]
گیاهپارچ چانیانا × گیاهپارچ ویچی[۴]
گیاهپارچ فیضل × گیاهپارچ ویچی[۴]
گیاهپارچ تیره × گیاهپارچ ویچی[۱۱]
گیاهپارچ هورلیانا × گیاهپارچ ویچی[۱۲]
گیاهپارچ لوئیای × گیاهپارچ ویچی[۱۱]
گیاهپارچ باریکبرگ × گیاهپارچ ویچی[۱۱]
منابع
ویرایش- ↑ Clarke, C.M. (2018). "Nepenthes veitchii". IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2018: e.T39709A143965852. doi:10.2305/IUCN.UK.2018-1.RLTS.T39709A143965852.en. Retrieved 19 November 2021.
- ↑ Hooker, J.D. 1859. XXXV. On the origin and development of the pitchers of Nepenthes, with an account of some new Bornean plants of that genus. The Transactions of the Linnean Society of London 22(4): 415–424. doi:10.1111/j.1096-3642.1856.tb00113.x
- ↑ Masters, M.T. 1872. The cultivated species of Nepenthes. The Gardeners' Chronicle and Agricultural Gazette 1872(16): 540–542.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Phillipps, A., A. Lamb & C.C. Lee 2008. Pitcher Plants of Borneo. Second Edition. Natural History Publications (Borneo), Kota Kinabalu.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ Phillipps, A. & A. Lamb 1996. Pitcher-Plants of Borneo. Natural History Publications (Borneo), Kota Kinabalu.
- ↑ Burbidge, F.W. 1882. Notes on the new Nepenthes. The Gardeners' Chronicle, new series, 17(420): 56.
- ↑ Beccari, O. 1904. Wanderings in the Great Forests of Borneo. Constable, London.
- ↑ Cheek, M. 2011. Nepenthes robcantleyi sp. nov. (Nepenthaceae) from Mindanao, Philippines. Nordic Journal of Botany 29(6): 677–681. doi:10.1111/j.1756-1051.2011.01449.x
- ↑ Macfarlane, J.M. 1927. The Philippine species of Nepenthes. The Philippine Journal of Science 33(2): 127–140.
- ↑ Schlauer, J. N.d. Nepenthes veitchii بایگانیشده در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. Carnivorous Plant Database.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ ۱۱٫۳ Clarke, C.M. 1997. Nepenthes of Borneo. Natural History Publications (Borneo), Kota Kinabalu.
- ↑ McPherson, S.R. 2009. Pitcher Plants of the Old World. 2 volumes. Redfern Natural History Productions, Poole.