گیرنده هورمون استروئیدی
گیرنده‌های هورمون استروئیدی (به انگلیسی: Steroid hormone receptor) در هسته، سیتوزول و همچنین در غشای پلاسمایی سلول‌های هدف یافت می‌شوند. آنها عموماً گیرنده‌های درون سلولی (معمولاً سیتوپلاسمی یا هسته‌ای) هستند و انتقال پیام برای هورمون‌های استروئیدی را آغاز می‌کنند که منجر به تغییر در بیان ژن در بازه زمانی چند ساعت تا چند روز می‌شود. بهترین گیرنده‌های هورمون استروئیدی مورد مطالعه، اعضای زیرخانواده گیرنده‌های هسته‌ای ۳ (NR3) هستند که شامل گیرنده‌های استروژن (گروه NR3A)[۱] و ۳-کتواستروئیدها (گروه NR3C) است.[۲] علاوه بر گیرنده‌های هسته‌ای، چندین گیرنده جفت شده با پروتئین G و کانال یونی به عنوان گیرنده‌های سطح سلول برای برخی هورمون‌های استروئیدی عمل می‌کنند.
همچنین ببینید ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ Dahlman-Wright K, Cavailles V, Fuqua SA, Jordan VC, Katzenellenbogen JA, Korach KS, Maggi A, Muramatsu M, Parker MG, Gustafsson JA (Dec 2006). "International Union of Pharmacology. LXIV. Estrogen receptors". Pharmacological Reviews. 58 (4): 773–81. doi:10.1124/pr.58.4.8. PMID 17132854.
- ↑ Lu NZ, Wardell SE, Burnstein KL, Defranco D, Fuller PJ, Giguere V, Hochberg RB, McKay L, Renoir JM, Weigel NL, Wilson EM, McDonnell DP, Cidlowski JA (Dec 2006). "International Union of Pharmacology. LXV. The pharmacology and classification of the nuclear receptor superfamily: glucocorticoid, mineralocorticoid, progesterone, and androgen receptors" (PDF). Pharmacological Reviews. 58 (4): 782–97. doi:10.1124/pr.58.4.9. PMID 17132855. Archived from the original (PDF) on 2019-02-28.
پیوند به بیرون ویرایش
- Steroid Receptors در سرعنوان‌های موضوعی پزشکی (MeSH) در کتابخانهٔ ملی پزشکی ایالات متحدهٔ آمریکا
- "MBC 3320 Steroid hormones and receptors". The University of Toledo. 3 April 2000. Archived from the original on 17 April 2008.