گیش هندی

گیش هندی، بدن دراز و تا حدی فشرده، باله پشتی اول دارای ۸ شعاع سخت، دومین باله پشتی دارای یک شعاع سخت و ۲۸ تا ۳۰ شعاع نرم و باله مخرجی دارای یک شعاع سخت و ۲۵ تا ۲۷ شعاع نرم می‌باشد. دندان‌های استخوان تیغه‌ای به صورت دو توده داخلی بوده و آنهایی که بر روی زبان روییده‌اند دارای تعداد کم می‌باشند. بخش پایینی اولین کمان آبششی دارای ۳۰ تا ۳۹ شعاع سخت است. رنگ بدن در پشت آبی مایل به سبز و بر روی سرپوش آبششی دارای یک لکه تیره‌است. بیشتر در آب‌های ساحلی دیده می‌شود و به صورت گله‌ای تا اعماق کمتر از ۱۰۰ متر زیست می‌کند. دراولین سال به بلوغ جنسی می‌رسد و تغذیه آنها از بی مهرگان و پلانکتون‌های جانوری می‌باشد. محل اصلی زندگی آنها از ساحل شرقی آفریقا، دریای قرمز و خلیج فارس تا ژاپن، فیلیپین و استرالیا می‌باشد.

منابع

صادقی، ن. ۱۳۸۰. ویژگی‌های زیستی و ریخت‌شناسی ماهیان جنوب ایران.انتشارات نقش مهر.

بلگواد و لوپنتین .۱۳۷۷. ماهیان خلیج فارس. ترجمه، اعتماد، الف. بابامخیر. انتشارات دانشگاه تهران.

اسدی، ه. دهقانی پشترودی، ر. ۱۳۷۵. اطلس ماهیان خلیج فارس و دریای عمان. وزارت جهاد کشاورزی.