یولاف وحشی

گونه ای گیاه، جو وحشی

یولاف وحشی یا یولاف پوچ جو دوسر پوچ یا گندم کاهو (نام علمی: Avena fatua)، گونه‌ای علف از سرده گندمیان آونا است. این جو بومی اوراسیا است ولی به بسیاری از مناطق معتدل جهان هم معرفی شده‌است. در بسیاری از مناطق جهان طبیعی و در بعضی دیگر به عنوان علف مضر در نظر گرفته شده‌است.[۲][۳][۴]

یولاف وحشی
رده‌بندی علمی
فرمانرو: گیاهان
(طبقه‌بندی‌نشده): گیاهان گلدار
(طبقه‌بندی‌نشده): تک‌لپه‌ای‌ها
(طبقه‌بندی‌نشده): تک‌لپه‌ای‌های برگ‌بیدی
راسته: گندم‌سانان
تیره: گندمیان
زیرخانواده: Pooideae
سرده: آونا
گونه: A. fatua
نام دوبخشی
Avena fatua
مترادف[۱]
Synonymy
  • Anelytrum avenaceum Hack.
  • Avena cultiformis (Malzev) Malzev
  • Avena hybrida Peterm.
  • Avena intermedia T.Lestib.
  • Avena japonica Steud.
  • Avena lanuginosa Gilib.
  • Avena meridionalis (Malzev) Roshev.
  • Avena nigra Wallr.
  • Avena occidentalis Durieu
  • Avena septentrionalis Malzev
  • Avena vilis Wallr.

یولاف وحشی گیاهی است یک‌ساله و تک‌لپه‌ای که با بذر تکثیر می‌یابد. گل‌آذین خوشه‌ای خیلی باز و مرکب (پانیکول) منظمی دارد که در تمام جهات به‌طور یکنواخت رشد می‌کنند. سنبلچه‌های آن منفرد و از پهلو فشرده شده‌اند. و در هریک از آن‌ها ۲ تا ۳ گل ریش‌کدار دیده می‌شود که معمولاً گل انتهایی ان عقیم است.

پایه این سنبلچه‌ها تقریباً ۲ سانتیمتر طول دارد. پوشه‌های (گلوم‌های) فوقانی و تحتانی با یکدیگر مساوی و طول آنها به ۸ میلی‌متر می‌رسد. قاعده پوشه‌ها با موهای سفید یا قهوه‌ای رنگ خشن و طویلی پوشیده شده‌است واز وسط ان رگبرگ میانی و از نزدیکی قاعده پوشه ریشک طویل و زانوداری خارج می‌شود که قاعده ان پیچیده و تابیده به نظر می‌رسد. گل این گیاه ۳ پرچم دارد و دانه در داخل پوشه باقی می‌ماند.

ساختمان ظاهری یولاف در نواحی مختلف نسبت به نوع زمین تغییر می‌کند مثلاً در نواحی پست و شنی از هر بوته چندساقه باریک منشعب می‌شود برگ‌ها کوتاه، سخت و مقاوم و غلاف آن را موهایی پوشانده‌است؛ ولی در اراضی حاصلخیز و مرتفع بوته‌ها منحصراً یک ساقه نسبتاً قوی دارند. برگ‌هایشان دراز بوده، غلاف آن‌ها غالباً بدون موست.

منابع ویرایش

  1. The Plant List, Avena fatua L.
  2. Adolfo María, H. 1966. Nómina de las plantas recolectadas en el valle de Cochabamba 2: 1–86. Colegio La Salle, Cochabamba
  3. Burkart, A. E. 1969. Gramíneas. 2: 1–551. In A. E. Burkart (ed.) Flora Ilustrada de Entre Ríos. Instituto Nacional de Tecnología Agropecuaria, Buenos Aires
  4. Cabi, E. & M. Doğan. 2012. Poaceae. 690–756. In A. Güner, S. Aslan, T. Ekim, M. Vural & M. T. Babaç (eds.) Türkiye Bitkileri Listesi. Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını

پیوند به بیرون ویرایش