آرتور دو گوبینو
کنت آرتور دو گوبینو (به فرانسوی: Joseph Arthur de Gobineau) (۱۸۱۶ - ۱۸۸۲) نویسنده، خاورشناس، شاعر، تاریخ نگار، پژوهشگر و سیاستمدار فرانسوی بود.
| آرتور دو گوبینو | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ۱۴ ژوئیهٔ ۱۸۱۶ شهر ویل‌داوری در فرانسه |
| درگذشت | ۱۳ اکتبر ۱۸۸۲ (۶۶ سال) تورین |
| ملیت |  فرانسه |
| پیشه | نویسنده |
ریشهٔ نظریه های نژادگرایانه را در دوران نوین به او پیوند می‌دهند. با این که در زمان زندگیش جز در نزد اندکی از روشنفکران و هنرمندان مانند واگنر _که دوست او بود_ شناخته نشد، ولی پس از مرگ اندیشه‌های او هوادارانی یافت و باورش دربارهٔ نابرابری نژادها به ویژه در آلمان رویکرد بسیاری یافت و او را به آوازه جهانی رساند.
زندگی‌نامهویرایش
گوبینو در شهر ویل‌داوری از شهرهای فرانسه به دنیا آمد. پدرش از یک خاندان اصیل بوردو بود. مادرش در کودکی گوبینو به سوئیس رفت و پسرش را به مدرسهٔ بی‌ین فرستاد در این مدرسه بود که مقدمات زبان‌های شرقی را فراگرفت. بعد از مدتی به علت اخراج پدرش از ارتش فرانسه به شهر لوریان رفت و در این شهر به تاریخ و ادبیات علاقه پیدا کرد. استادش دربارهٔ او گفته بود: هرگز کسی را ندیده‌ام که در عین هوشمندی این همه ساده‌دل باشد. از همان دوران مسحور زیبایی‌های مشرق‌زمین گشت و در نوزده‌سالگی به پاریس رفت. در پاریس به کارهای اداری و روزنامه‌نگاری مشغول گشت و اولین منظومهٔ خود را با نام دلفزا را که همهٔ بازیگران آن ایرانی بودند، به رشتهٔ تحریر درآورد و در آن کمی از تأثرات و عواطف خود را بیان کرد. در سال ۱۸۴۹ توکویل وزیر امور خارجه فرانسه او را رئیس دفتر خود کرد و راه را برای سفرهای گوبینو به مشرق‌زمین هموار کرد.
سفر به ایرانویرایش
گوبینو در سال ۱۸۵۵ به همراه همسر و دخترش از طریق بندر بوشهر به ایران آمد و از طرف دربار استقبال باشکوهی از او به عمل آمد. در طول اقامت خود در ایران به زبان فارسی مسلط شد و به کارهایی از قبیل سکه‌شناسی و مطالعهٔ تاریخ و فلسفه و ترجمهٔ متون فارسی به فرانسه مشغول گشت. . گوبینو در طول زندگی پرماجرای خود در سال ۱۸۵۸ بار دیگر به فرانسه بازگشت و به آمریکا رفت و بعد از مدتی بار دیگر در مقام سفیر فرانسه به تهران اعزام شد و تا سال ۱۸۶۳ در این مقام باقی ماند. سال‌های آخر عمر او در سفر به سرزمین‌های اروپایی مخصوصاً آلمان و ایتالیا سپری شد و در اواخر عمر هم در پاریس زیست و در شهر تورین درگذشت.
آثارویرایش
از آثار او می‌توان به کتاب‌های زیر اشاره کرد.
- زندانی خوش‌بخت (۱۸۴۶)
- مادموازل ایرنوا (۱۸۴۸)
- صومعهٔ تیفن (۱۸۴۹)
- جستار در باره نابرابری نژادهای انسانی
- سه سال در آسیا (۱۸۵۹) (توسط ذبیح‌الله منصوری به فارسی ترجمه شده‌است)
- ادیان و فلسفه‌های آسیای مرکزی (۱۸۶۵)
- افسانه‌های آسیایی
- رنسانس امادیس (۱۸۷۶)
- نامه نگاری تاریخ ایرانیان
- لیلا خانم
- جنگ ترکمن‌ها (۱۸۷۶)
- ایران از نگاه گوبینو، ترجمه ناصح ناطق، تهران، بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار، ۱۳۶۴ (این کتاب یکی از آثار نژادگرایانهٔ گوبینو است که در آن برتری برخی نژادها مطرح می‌شود).
منابعویرایش
- فرهنگ سیاسی، نوشتهٔ داریوش آشوری
- دائرةالمعارف مصاحب ذیل گوبینو کنت
- "GOBINEAU, Joseph Arthur de". 2012.
پیوند به بیرونویرایش
| مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به آرتور دو گوبینو در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
| در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آرتور دو گوبینو موجود است. |
| ویکی‌نبشته has original works written by or about: |