آرش اشکانی بنابر شاهنامه فردوسی یکی از شاهان اشکانی است که در شاهنامه فردوسی تنها نام آن آمده است[۱].
در ابیات زیر حکیم ابوالقاسم فردوسی تنها نام شاهان اشکانی را می‌آورد و بیان می‌کند که تنها نامی از آنها شنیده است. یکی از آنها آرش اشکانی است. که فردوسی او را نامداری بزرگ می‌خواند:
| نخست اشک بود از نژاد قباد | | دگر گرد شاپور خسرو نژاد |
| ز یک دست گودرز اشکانیان | | چو بیژن که بود از نژاد کیان |
| چو نرسی و چون اورمزد بزرگ | | چو آرش که بد نامدار سترگ |
| چو زو بگذری نامدار اردوان | | خردمند و با رای و روشن‌روان |
| چو بنشست بهرام ز اشکانیان | | ببخشید گنجی با رزانیان |
| ورا خواندند اردوان بزرگ | | که از میش بگسست چنگال گرگ |
| ورا بود شیراز تا اصفهان | | که داننده خواندش مرز مهان |
| به اصطخر بد بابک از دست اوی | | که تنین خروشان بد از شست اوی |
| چو کوتاه شد شاخ و هم بیخشان | | نگوید جهاندار تاریخشان |
| کزیشان جز از نام نشنیده‌ام | | نه در نامهٔ خسروان دیده‌ام[۲] |
جستارهای وابسته
ویرایش
