آریل دورانت
آریل دورانت (به انگلیسی: Ariel Durant) (۱۰ مه ۱۸۹۸ – ۲۵ اکتبر ۱۹۸۱) پژوهشگر و نویسندهٔ آمریکایی زادهٔ اوکراین بود. او همسر فیلسوف و تاریخنگار مشهور آمریکایی ویل دورانت بود که در تألیف کتاب تاریخ تمدن او را همراهی میکرد. آنها در نهایت برای جلد دهم کتاب خود با نام «روسو و انقلاب» برندهٔ جایزه پولیتزر شدند.[۱]
آریل دورانت | |
---|---|
نام اصلی | چایا کافمن |
زاده | ۱۰ مه ۱۸۹۸ پروسکوروف، امپراتوری روسیه (خملنیتسکیی، اوکراین امروزی) |
محل زندگی | آمریکا |
درگذشته | ۲۵ اکتبر ۱۹۸۱ (۸۳ سال) لس آنجلس، آمریکا |
آرامگاه | گورستان وست وود، لس آنجلس |
پیشه | نویسنده و تاریخنگار |
ملیت | آمریکایی |
سبک نوشتاری | غیرداستانی |
سالهای فعالیت | ۱۹۲۷–۱۹۷۷ |
کتابها |
|
دلیل سرشناسی | مشارکت در تألیف کتاب تاریخ تمدن |
همسر(ها) | ویل دورانت |
فرزند(ان) | اتل دورانت |
پدر و مادر | جوزف کافمن (پدر) اتل آپل کافمن (مادر) |
وبگاه | |
جوایز |
تولد و اوایل زندگی
ویرایشآریل با نام اصلی «چایا کافمن» (به انگلیسی: Chaya Kaufman) در ۱۰ مه ۱۸۹۸ پروسکوروف امپراتوری روسیه (خملنیتسکیی، اوکراین امروزی) از پدر و مادری یهودی به نام اتل آپل کافمن و جوزف کافمن به دنیا آمد. او سه خواهر و سه برادر بزرگتر به نام های سارا، مری، فلورا، هری، موریس و مایکل داشت. آنها در سال ۱۹۰۰ و به قصد آمریکا مهاجرت کردند و طول مسیر برای چندین ماه در لندن اقامت کردند و در سال ۱۹۰۱ به مقصد رسیدند.[۲][۳]
ازدواج و زندگی شخصی
ویرایشآریل زمانی که در مدرسه مدرن فرر در شهر نیویورک دانشجو بود، با شوهر آیندهاش ویل دورانت آشنا شد. او پیشتر معلم مدرسه بود، اما از سمتش استعفا داد تا با آریل ازدواج کند. زمانی آنها در ۳۱ اکتبر ۱۹۱۳ با هم ازدواج کردند، آریل ۱۵ ساله و ویل تقریبا ۲۸ ساله بود.[۴] مراسم عروسی در سیتیهال نیویورک برگزار شد که او از خانهٔ خانوادهاش در محله هارلم تا آنجا اسکیتسواری کرد. این زوج دارای یک دختر به نام اتل بنونوتا دورانت (۱۹۱۹–۱۹۸۶) بودند و پسری به نام لوئیس ریچارد لیپشولتز دورانت (۱۹۱۷–۲۰۰۸)[۳] که خواهرزادهٔ آریل، پسر فلورا کافمن و همسر سابقش جوزف برنارد لیپشولتز بود را هم به فرزندی پذیرفتند.[۵] آنها در سال ۱۹۲۸ طلاق گرفته بودند. لویی زمانی که کاملا جوان بود با مادرش فلورا در خانهٔ ویل و آریل زندگی میکرد.
آریل بهطور قانونی نام کوچک خود را پس از آنکه همسرش نام مستعار «آریل»، برگرفته از نام شخصیت آریل در نمایشنامه طوفان شکسپیر را روی او گذاشته بود، به آن تغییر داد. این نام را ویل روی او گذاشته بود؛ زیرا او همیشه میگفت که آریل «قوی و شجاع مانند یک پسر و سریع و شیطون مانند یک اِلف!» است.[۲]
حرفه
ویرایشتاریخ تمدن
ویرایشزمانی که ویل دورانت در سال ۱۹۲۷ تصمیم به نگارش تاریخ تمدن گرفت، آریل از همان آغاز در تالیف آن مجموعه ویل را همراهی کرد. تا جلد ششم کتاب، او تنها ویراستار اثر بود؛ اما از جلد هفتم به بعد، در قامت نویسنده ویل را همراهی میکرد. انتشار این اثر ۱۱ جلدی از ۱۹۳۵ تا ۱۹۷۵ به طول انجامید. دورانتها در طول نگارش این اثر تلاش کردند تا تاریخی یکپارچه خلق کنند. آنها با تخصصی شدن تاریخ مخالف بودند و کتابشان نه تنها به تاریخ معمول جنگهای جهان غرب، سیاست و زندگینامه بزرگان میپردازد، بلکه تاریخ فرهنگ، فلسفه، مذهب، هنر و ظهور ارتباطات جهان غرب را نیز توصیف میکند. دورانتها به همراه فرزندانشان سفر به دور دنیای خود را در سال ۱۹۳۰ آغاز کردند که کمک زیادی به نگارش کتاب تاریخ تمدن کرد. برخلاف دیگر تاریخنگاران که تنها تمرکزشان بر رویدادهای تاریخی و سیر تمدن بشری بود، وی در اثر خود به عوامل تمدنساز در طول تاریخ نیز توجه نمود. ویل دورانت بارها اعتراف کرده بود که بدون همسر دلبندش آریل موفق به نوشتن تاریخ تمدن چند جلدی خود که کار تحریر آن نیم قرن طول کشید نمیشد.[۶][۱]
دیگر آثار
ویرایشآریل و دورانت پس از جلد دهم تاریخ تمدن، کتاب درسهای تاریخ (به انگلیسی: The Lessons of History) را در سال ۱۹۶۸ نوشتند که هم خلاصهای از مجموعه ده جلدی و هم تحلیلی از تاریخ بشر بود. ویل دورانت گفته بود که او و آریل «رویدادها و نظراتی را فهرست کردند که ممکن است امور کنونی، احتمالات آینده، ماهیت انسان و رفتار دولتها را روشن کند.»[۷]
دورانتها با هم یک خودزندگینامه مشترک ۴۲۰ صفحهای به نام یک خودزندگینامه دوگانه (به انگلیسی: A Dual Autobiography) نوشتند که داستان زندگی، عشق و کار آنها را شرح میداد و توسط انتشارات سایمون اند شوستر در سال ۱۹۷۷ منتشر شد.[۱]
جوایز
ویرایشآریل دورانت و همسرش ویل مشترکاً برندهٔ جایزه پولیتزر در بخش ادبیات غیرداستانی عمومی را برای دهمین جلد از مجموعه کتابشان تاریخ تمدن، یعنی «روسو و انقلاب» در سال ۱۹۶۸ شدند.[۸] در سال ۱۹۷۷، یکی از مهمترین جوایزی که توسط دولت ایالات متحده به غیرنظامیان اعطا میشد، یعنی مدال آزادی ریاست جمهوری را از دست جرالد فورد دریافت کردند و همچنین آریل به عنوان «زن سال» شهر لس آنجلس انتخاب شد.[۹]
مرگ
ویرایشویل و آریل بسیار به هم علاقهمند بودند. زمانی که در سال ۱۹۸۱ و پس از انتقال ویل به بیمارستان، آریل از لحظهای که از دکتر شنید شانس زنده ماندن شوهرش اندک است دیگر لب به غذا نزد تا درگذشت. ویل دورانت این خبر را هنگام تماشای اخبار شنید و دو هفته بعد، در ۷ نوامبر ۱۹۸۱، در ۹۶ سالگی درگذشت. ویل در کنار آریل در گورستان وست وود لس آنجلس به خاک سپرده شد.[۲][۶]
آثار
ویرایشآریل دورانت در تکمیل نوشتارهای شوهرش مشارکت زیادی داشت. فهرست آثاری که آریل همراه با ویل دورانت تألیف کرده (به انگلیسی) به شرح زیر است:
- 1961. The Age of Reason Begins. New York: Simon & Schuster.
- 1963. The Age of Louis XIV. New York: Simon & Schuster.
- 1965. The Age of Voltaire. New York: Simon & Schuster.
- 1967. Rousseau and Revolution. New York: Simon & Schuster.
- 1968. The Lessons of History. New York: Simon & Schuster.
- 1970. Interpretations of Life. New York: Simon & Schuster.
- 1975. The Age of Napoleon. New York: Simon & Schuster.
- 1977. A Dual Autobiography. New York: Simon & Schuster.
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ زندگینامه آریل دورانت. کتابراه. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۰-۱۶.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Mitgang, Herbert (October 28, 1981). "Ariel Durant, Historian is Dead; Wrote The Story of Civilization" [آریل دورانت، تاریخنگار درگذشت: نویسنده "تاریخ تمدن"]. The New York Times (به انگلیسی). Retrieved June 19, 2013.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Kanner, Diane (May 24, 1987). "Durants Made History in Hollywood Hills Home" [دورانتها در خانه هالیوود هیلز تاریخساز شدند]. Los Angeles Times (به انگلیسی). ISSN 0458-3035. Retrieved May 29, 2020.
- ↑ Hyman, E Paula; Moore, Deborah Dash, eds. (1997), "Durant, Ariel", Jewish Women in America (به انگلیسی), Taylor & Francis, p. 343
- ↑ Brennan, Elizabeth .A; Clarage, Elizabeth C. (1999). Who's Who of Pulitzer Prize Winners (به انگلیسی). Phoenix: Oryx Press. p. 256. ISBN 1-57356-111-8. OCLC 750569323.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ فاطمه مجیدی (۲۰ بهمن ۱۴۰۰). «زندگینامه ویل دورانت نویسنده کتاب تاریخ تمدن». مجله اینترنتی تحلیلک. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۰-۱۶.
- ↑ Durant, Will .J; Durant, Ariel (1968). "prelude". The Lessons of History (به انگلیسی). New York City: Simon & Schuster. ISBN 978-0671413330.
- ↑ "1968 Pulitzer Prizes" [برندگان جایزه پولیتزر ۱۹۶۸]. The PulitzerPrices (به انگلیسی). ColumbiaUniversity. Retrieved 28 January 2023.
- ↑ "Golden Plate Awardees of the American Academy of Achievement" [برندگان لوح طلایی آکادمی دستاوردهای آمریکا]. www.achievement.org (به انگلیسی). American Academy of Achievement.
برای مطالعه بیشتر
ویرایش- "Will Durant and Ariel Durant" [ویل دورانت و آریل دورانت]. Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). May 14, 2005. Retrieved 2024-10-16.
پیوند به بیرون
ویرایش- آثار آریل دورانت در آمازون دات کام
- نویسنده قهرمان: آریل دورانت (به انگلیسی)