آنتونیو سالییری
آنتونیو سالییِری یا آنتونیو سالیِری (به ایتالیایی: Antonio Salieri) (تلفظ ایتالیایی: [anˈtɔ:njo saˈljɛ:ri]) (زادهٔ ۱۸ اوت ۱۷۵۰ - درگذشتهٔ ۷ مهٔ ۱۸۲۵) آهنگساز، موسیقی‌دان، نوازندهٔ هارپسیکورد، و رهبر ارکستر اهل جمهوری ونیز بود که در جمهوری ونیز متولد شد، اما بخش عمدهٔ زندگی خود را در وین و در دستگاه حکومتیِ دودمان هابسبورگ گذراند.
| آنتونیو سالییری | |
|---|---|
![پرترهٔ سالییری که توسط یوزف ویلیبرورد مِلِر[۱] (۱۷۷۸–۱۸۶۰) کشیده شده‌است](/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Antonio_Salieri_painted_by_Joseph_Willibrord_M%C3%A4hler.jpg) پرترهٔ سالییری که توسط یوزف ویلیبرورد مِلِر[۱] (۱۷۷۸–۱۸۶۰) کشیده شده‌است | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| زاده | ۱۸ اوت ۱۷۵۰، لنیاگو، جنوب ورونا، جمهوری ونیز |
| درگذشته | ۷ آوریل ۱۸۲۵ (۷۴ سال)، وین |
| ژانر | کلاسیک |
| ساز(ها) | هارپسیکورد |
| استاد(ها) | کریستف ویلیبالد گلوک |
| شاگرد(ان) | لودویگ فان بتهوون، فرانتس شوبرت، فرانتس لیست |
| علت سرشناسی | آهنگسازی در دربارِ یوزف دوم، امپراتور مقدس روم در وین |
سالییری شخصیت برجسته‌ای در گسترش موسیقی اپرا در اواخر سدهٔ هجدهم بود. به‌عنوان دانش‌آموز کریستف ویلیبالد گلوک، سالییری اپراهای زیادی به سه زبانِ ایتالیایی، فرانسوی، و آلمانی نوشته‌است. سالییری نقش به‌سزایی در شکل‌دادن بسیاری از ویژگی‌های ساختارهای اپرایی داشت و موسیقی او تأثیر چشمگیری بر روی موسیقی‌دانان بعد از خودش گذاشت.
سالییری همچنین چند اپرا برای خانهٔ اپرای ونیز، رُم، و لندن نوشت. آثار دراماتیک او در زمان حیاتش به‌طور گسترده در تمام اروپا اجرا می‌شد.
سالییری از بزرگترین و تأثیرگذارترین معلمان موسیقی بوده‌است. لودویگ فان بتهوون، فرانتس شوبرت، و فرانتس لیست در میان مشهورترین شاگردان او قرار دارند. همچنین، آنتونین رایشا، یوهان نپوموک هومل، و فرانتس کساور ولفگانگ موتسارت (پسر ولفگانگ آمادئوس موتسارت) نزد او شاگردی کرده‌اند.
منابع
ویرایش- ↑ Joseph Willibrord Mähler
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Antonio Salieri». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در اسفند ۱۳۹۰.