ابهام نحوی
ابهام نحوی (انگلیسی: Syntactic ambiguity)، ابهامی است که در سطح کل جمله به وجود می‌آید.
ابهام نحوی، که ابهام ساختاری یا ابهام ساختی نیز نامیده می‌شود، آمفیبولی یا دو نوع برداشت، وضعیتی است که در آن یک جمله به دلیل ساختار جمله مبهم ممکن است به بیش از یک روش تفسیر شود.
ابهام نحوی نه از دامنه معانی تک واژه‌ها، بلکه از رابطه بین کلمات و بندهای یک جمله و ساختار جمله‌ای که زیربنای نظم کلمه در آن است، ناشی می‌شود. به عبارت دیگر، زمانی یک جمله از نظر نحوی مبهم است که یک خواننده یا شنونده بتواند به‌طور منطقی یک جمله را دارای بیش از یک ساختار ممکن تفسیر کند.
در دعاوی حقوقی، ممکن است از دادگاه‌ها خواسته شود که معنای ابهامات نحوی در اساسنامه یا قراردادها را تفسیر کنند.[۱][۲] فرایند حل ابهام نحوی را ابهام زدایی نحوی می گویند.[۳]
مثال
ویرایش«ساسان با پیرمردی که برایش نان خریده بود، احوالپرسی کرد.»
در این جمله می‌توانیم به دو تعبیر دست یابیم:
- ساسان با پیرمردی که ساسان برایش نان خریده بود، احوالپرسی کرد.
- ساسان با پیرمردی که برای ساسان نان خریده بود، احوالپرسی کرد.
نوع رابطهٔ نحوی در جمله سبب شده‌است تا با دو تعبیر سر و کار داشته باشیم و با ابهام روبرو شویم.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ Billot, Sylvie, and Bernard Lang. "The structure of shared forests in ambiguous parsing." Proceedings of the 27th annual meeting on Association for Computational Linguistics. Association for Computational Linguistics, 1989.
- ↑ Kurohashi, Sadao, and Makoto Nagao. "Building a Japanese parsed corpus while improving the parsing system." Proceedings of The 1st International Conference on Language Resources & Evaluation. 1998.
- ↑ MacDonald, Maryellen C. , Neal J. Pearlmutter, and Mark S. Seidenberg. "The lexical nature of syntactic ambiguity resolution بایگانی‌شده در ۲۰۱۶-۰۸-۰۳ توسط Wayback Machine." Psychological review 101.4 (1994): 676.