ابوالهول بزرگ جیزه

ابوالهول بزرگ جیزه
	ابوالهول بزرگ جیزه
	موقعیت در مصر
موقعیت	جیزه
منطقه	مصر
مختصات	۲۹°۵۸′۳۱″ شمالی ۳۱°۰۸′۱۶″ شرقی / ۲۹٫۹۷۵۲۸°شمالی ۳۱٫۱۳۷۷۸°شرقی
تاریخ
جنس	سنگ آهک

ابوالهول بزرگ جیزه (به عربی: أبو الهول، آوانگاری: ʼabu alhōl / ʼabu alhawl، به معنی: پدر ترس) که اغلب با نام ابوالهول خوانده می‌شود، تندیسی سنگ آهکی است واقع در جیزه، مصر، که به شکل ابوالهولی نشسته‌ است. این تندیس، همانند یک ابوالهول افسانه‌ای بدن شیر با سر انسان را دارد و و در کرانه غربی رود نیل قرار دارد.

این تندیس بزرگ‌ترین سازه سنگی ساخته شده توسط انسان بر زمین است که ۷۳٫۵ متر طول، ۶ متر عرض، و بیش از ۲۰ متر ارتفاع دارد.

این تندیس در سال ۱۸۱۶ توسط کاپیتان کاویجیالا کشف شد و در آن هنگام معبدی میان دو پای جلویی شیر وجود داشت. پس از آن این تندیس گستون مسپرو و آگوست ماریت مورد بازبینی قرار گرفت.^[۱]

ساختویرایش

باور بر این است که ابوالهول نزدیک به 2500 سال پیش از میلاد مسیح ساخته شده.

مکان این تندیس در متنی نوشته شده دربارهٔ مجموعه آرامگاه‌های نزدیک به هرم دوم، دیده می‌شود. این متن را اغلب مصرشناسان به خفرع نسبت می‌دهند. تندیس کوچکی از جنس دیوریت از خفرع نیز، که در ویرانه‌های معبد درون دره پیدا شده‌است، از دیگر دلایلی است که ساخت ابوالهول را به او ربط می‌دهد.^[۲]

عدم تناسبویرایش

کسانی را که موفق به حل معمّای مجسمه و کاربرد آن نمی‌شدند، آنرا مظهر آفتاب می نامیدند.

الین ریدر زمین‌شناس، می‌گوید به نظر مجسمه از بقیه هرم‌ها و آثار موجود در این‌جا بسیار قدیمی تر است و به نظر می‌رسد بر روی مجسمه دست کاری‌های صورت گرفته‌است.

نگارخانهویرایش

تصویری قدیمی از مجسمه که نیمی از آن در زیر شن است
نقاشی مجمسه اثر ژان لئون ژروم، ۱۸۶۷–۱۸۶۸.
دهه ۱۸۷۰ میلادی
۱۸۷۱
نگاره‌ای از ابوالهول بین سال‌های ۱۸۶۷ و ۱۸۹۹ میلادی. در زمان ثبت نگاره هنوز بخشی از بدنهٔ ابوالهول زیر شن‌ها مدفون بوده است. دو هرم بزرگ از اهرام مصر در پشت سر تندیس ابوالهول مشاهده می‌شوند.
دهه ۱۸۸۰

منابعویرایش

↑ Fletcher, Banister (۱۹۰۵)، A history of architecture on the comparative method، London: Batsford، ص. ۱۷
↑ Lehner, Mark (۲۰۰۲). «Unfinished Business: The Great Sphinx» (PDF). Aeragram (5). ص. ۱۰–۱۴. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۲ نوامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۷ مارس ۲۰۱۲.

پیوند به بیرونویرایش

[1] Fletcher, Banister (۱۹۰۵)، A history of architecture on the comparative method، London: Batsford، ص. ۱۷

[2] Lehner, Mark (۲۰۰۲). «Unfinished Business: The Great Sphinx» (PDF). Aeragram (5). ص. ۱۰–۱۴. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۲ نوامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۷ مارس ۲۰۱۲.

[۱]

[۲]