ادوارد اس. برگ
ادوارد استیوسنت برگ (Edward Stuyvesant Bragg) (زادهٔ ۲۰ فوریه۱۸۲۷ - درگذشتهٔ ۲۰ ژوئن ۱۹۱۲)، سیاستمدار، حقوق‌دان، سرباز و دیپلمات آمریکایی بود. وی افسر ورزیدهٔ ارتش اتحادیه در جنگ داخلی آمریکا بود و چهار دوره به نمایندگی از ایالت ویسکانسین در مجلس نمایندگان ایالات متحده خدمت کرد. بعد در دوران ریاست جمهوری گروور کلیوند، سفیر ایالات متحده در مکزیک و در زمان حکومت تئودور روزولت، سرکنسول جمهوری کوبا و هنگ کنگ بریتانیا بود.
ادوارد اس. برگ | |
|---|---|
 نماینده، ادوارد اس. برگ | |
| کاردار ایالات متحده در مکزیک | |
| دوره مسئولیت ۵ مارس ۱۸۸۸ – ۲۷ مه ۱۸۸۹ | |
| رئیس‌جمهور | گروور کلیولند |
| پس از | Thomas C. Manning |
| پیش از | Thomas Ryan |
| مسئول کمیته امور نظامی مجلس | |
| دوره مسئولیت ۴ مارس ۱۸۸۵ – ۳ مارس ۱۸۸۷ | |
| پس از | ویلیام روزکرانس |
| پیش از | Richard W. Townshend |
| عضو مجلس نمایندگان اهل ویسکانسین | |
| دوره مسئولیت ۴ مارس ۱۸۸۵ – ۳ مارس ۱۸۸۷ | |
| پس از | Daniel H. Sumner |
| پیش از | Richard W. Guenther |
| حوزه انتخاباتی | C |
| دوره مسئولیت ۴ مارس ۱۸۷۷ – ۳ مارس ۱۸۸۳ | |
| پس از | Samuel D. Burchard |
| پیش از | Joseph Rankin |
| حوزه انتخاباتی | C |
| عضو سنای ویسکانسین از حوزهٔ 20م | |
| دوره مسئولیت ۱ ژانویه ۱۸۶۸ – ۱ ژانویه ۱۸۷۰ | |
| پس از | George F. Wheeler |
| پیش از | Hiram S. Town |
| دادستان ناحیه‌ای اهل شهرستان فوند دو لک | |
| دوره مسئولیت ۱ ژانویه ۱۸۵۴ – ۱ ژانویه ۱۸۵۶ | |
| پس از | William H. Ebbets |
| پیش از | Isaac S. Tallmadge |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | Edward Stuyvesant Bragg ۲۰ فوریهٔ ۱۸۲۷ یونادیلا، نیویورک |
| درگذشته | ۲۰ ژوئن ۱۹۱۲ (۸۵ سال) فوند دو لک، ویسکانسین |
| آرامگاه | قبرستان رینزی فوند دو لک، ویسکانسین |
| حزب سیاسی |
|
| قد | 5'۷" |
| همسر(ان) |
|
| فرزندان |
|
| مادر | مارگارتا (کول) برگ |
| پدر | جوئل برگ |
| خویشاوندان | |
| امضا | .png){kind=small} |
| خدمات نظامی | |
| لقب(ها) | "سرهنگ کوچک" |
| وفاداری |  ایالات متحده آمریکا |
| خدمت/شاخه |  نیروی زمینی ایالات متحده آمریکاارتش اتحادیه |
| سال‌های خدمت | ۱۸۶۱–۱۸۶۵ |
| درجه |  سرتیپ |
| فرمانده |
|
| جنگ‌ها/عملیات | جنگ داخلی آمریکا
|
اوایل زندگی و حرفه ویرایش
برگ پسر مارگارت (کول) و جوئل بی. برگ در شهر یونادیلا ایالت نیویورک تولد شد.[۱][۲] برگ در کودکی در مدرسهٔ ناحیه‌ای رفت. بعداً به آکادمی ملی و کالج ژنو (کالج هوربارت امروزی) واقع ژنو ایالت نیویورک پذیرفته شد و در آن کالج یکی از اعضای مؤسس انجمن کاپا آلفا بود. در سال ۱۸۴۷ قبل از فراغت کالج را ترک نمود و در دفاتر کاری قاضی چارلز سی. نوبل به آموزش حقوق پرداخت. در سال ۱۸۴۸ در کانون وکلای ایالتی نیویورک پذیرفته شد و الی سال ۱۸۵۰ به عنوان شریک تازه‌کار قاضی، قاضی نوبل کار نمود.
در سال ۱۸۵۰ در یک سفر اکتشافی به غرب در ویسکانسین سفر نمود و قصد داشت در نزدیکی گرین‌بی سکونت گزیند. در جادهٔ بین شیکاگو و گرین‌بی، نام یکی از هم‌کلاسی‌های خود را بر روی یک تابلو در فوند دو لک ویسکانسین شناسایی کرد و تصمیم گرفت در آنجا مستقر شود.
برگ به زودی در فوند دو لک به شهرت رسید و خود را وابسته به حزب دموکرات می‌دانست. در سال ۱۸۵۳ دادستان ناحیه‌ای فوند دو لک انتخاب شد و در کنوانسیون ملی ۱۸۶۰ دموکرات‌ها در چارلستون ایالت کارولینای جنوبی (که استیون ای. داگلاس و هرشل وی. جانسون را برای رئیس‌جمهوری و معاون رئیس‌جمهوری ایالات متحده نامزد ساخت)، نماینده بود.
خدمت در جنگ داخلی ویرایش
حین وصول خبر حمله بر فورت سامتر، برگ مشغول کار بر یک پرونده در اوشکوش ویسکانسین بود و در آنجا وکیل مدافعی خانمی بود که به قتل متهم شده بود. برگ تعطیل موقتی درخواست نمود و فوراً به فوند دو لک برگشت. در آن شب در یک گردهمایی در شهر سخنرانی نمود و یک گروه یک‌پارچهٔ داوطلبان «سه‌ماهه» ایجاد شد. هنگامی‌که برگ مصروف تنظیم امور شخصی خود شد، فراخوان دور دیگر داوطلبان برای نام‌نویسی برای خدمت سه ساله، برایش رسید. برگ گروه دیگری را جلب و جذب نمود و کاپیتان آن‌ها برگزیده شد. این گروه «تفنگ‌های برگ» نامیده شد و تبدیل به گروه E هنگ پیاده‌نظام داوطلب ششم ویسکانسین شد.
هنگ ششم ویسکانسین در کمپ راندال واقع مدیسون ایالت ویسکانسین تشکیل شد و در ۱۶ ژوئیه سال ۱۸۶۱ و تحت فرماندهی سرهنگ لیساندرکاتلر به خدمت احضار شدند.[۳]: 443 آن‌ها دستور داده شدند که به‌منظور اجری وظیفه در جبههٔ شرقی جنگ، رهسپار واشینگتن دی. سی شوند. در حین استقرار در واشینگتن در تیپ سرلشکر روفس کینگ تنظیم شدند. به زدوی هنگ‌های دوم ویسکانسین، هفتم ویسکانسین و نوزدهم اندیانا به آن‌ها یکجا و به تیپ آهنین ارتش پوتوماک معروف شد.[۳]: 444 از این زمان الی اخیر جنگ، برگ تقریباً در تمامی نبردهای تیپ آهنین شرکت نمود.[۴]
واشینگتن (پائیز ۱۸۶۱ - بهار ۱۸۶۲) ویرایش
هنگ ششم ویسکانسین، پائیز سال ۱۸۶۱ و بهار ۱۸۶۲ را در مأموریت پاسداری در نزدیکی واشینگتن به ساخت و ساز استحکامات و حفاری برای آماده شدن به نبرد، سپری نمودند.[۳]: 444 در جریان این مدت در ۱۷ سپتامبر سال ۱۸۶۱ برگ به درجه سرگردی و بعداً در ۲۱ ژوئن سال ۱۸۶۲ پس از گماشته شدن سرهنگ دوم بینجامین سویت به‌عنوان سرهنگ، هنگ پیاده‌نظام دواطلبانه بیست و یکم ویسکانسین، به درجه سرهنگی دوم ارتقا یافت.[۴][۵]
ویرجینیای شمالی (تابستان ۱۸۶۲) ویرایش
در آوریل سال ۱۸۶۲ تیپ آهنین رهسپار جنوب شد و در فالموث ایالت ویرجینیا در رود خانهٔ راپاهانوک در آن‌سوی شهر فردریکسبرگ ایالت ویرجینیا اردو زد و در اکثریت عملیات نظامی شبه‌جزیره در آنجا بود.[۶]: 40 در ماه ژوئن به‌منظور تقویت سرلشکر جورج بی. مک‌کلن، در حالت آماده باش قرار گرفتند اما درنهایت در عملیات شرکت ننمودند.[۳]: 445
در ماه ژوئیه پس از جانشینی سرلشکر جان پوپ به‌عوض مک‌کلن در فرماندهی سرتاسری ارتش اتحادیه، تیپ آهنین به هدف شرکت در حملات علیه زیرساخت‌ها و تدارکات کنفدراسیون در جنوب راپاهانوک، مأموریت داده شد.[۶]: 52 قابل توجه ترینشان حمله بر فردریک هال در هفتهٔ اول ماه اوت به هدف قطع خط آهن مرکزی ویرجینیا صورت گرفته بود. بخشی از هنگ ششم ویسکانسین شامل سرهنگ دوم برگ از تیپ جدا ساخته شده و در یک سوق سریع به رودخانهٔ آنا شمالی اعزام شد که در آنجا متوجه شدند که نیروی بزرگ کنفدارسیون در جناح مقابل آن‌ها قرار دارد. شورای افسران به هدف بحث در مورد این که آیا به‌علت خطر قطع شدن و تسلیمی، عملیات خود را توقف نمایند یا خیر، فراخوانده شد. برگ همراه با سرگرد روفوس داوز و سرهنگ دوم هیو جادسون کیلپاتریک، مصمم به ادامه جنگ بودند.[۶]: 54 در نهایت این مأموریت به موفقیت انجامید، زیرا دو مایل خط آهن مرکزی ویرجینیا منهدم شد و مهاجمین اتحادیه به‌طور مصئون به فالموث برگشتند.[۶]: 55
نبرد دوم بول ران (اوت ۱۸۶۲) ویرایش
تیپ آهنین دو روز پس از نبرد در آنجا به کوه سیدار در ایالت ویرجینیا رسید.[۳]: 445 آن‌ها در دفن کشته‌شدگان شرکت نمودند و تحت رهبری سرهنگ برگ در ارتباط به اولین نبرد ایستگاه راپاهانوک در امتداد خط دفاعی جدید در رودخانهٔ راپاهانوک، با هم به درگیری پرداختند.[۶]: 57 [۳]: 446
پس از مانور با موفقیت استون‌وال جکسن در اطراف جناح ارتش اتحادیه، تیپ آهنین دستور داد شد که به‌منظور محاصره سپاه جکسن، به سنترویل ویرجینیا برگردد. در شام ۲۸ اوت، تیپ آهنین حینی‌که همراه با سه تیپ دیگر به سمت شمال‌شرقی بر جادهٔ وارنتون در حرکت بود، در نزدیکی گینس‌ویل در ایالت ویرجینیا با سپاه جکسن مقابل شد.[۳]: 446 سرلشکر اروین مک‌داول که لشکر اتحادیه را فرماندهی می‌کرد، متقاعد شده بود که کنفدراسیون‌ها از یک نیروی ناچیز نمایندگی می‌نمایند و به تیپ‌ها دستور پیشروی به سمت سنترویل را داد. با این وجود، زمانی‌که نیروهای کنفدراسیون شروع به فایر توپ کردند، سرلشکر جان گیبون به تیپ آهنین دستور داد تا با دشمن درگیر شده و به تصرف توپ‌خانه مبادرت ورزند. زمانی‌که تیپ آهنین با حمله ترکیبی پنج تیپ سپاه استون‌وال جکسن مواجه شد، نبرد شدیدی درگرفت. سرهنگ کاتلر در جریان نبرد شدیداً مجروح شد.[۶]: 62 سرهنگ دوم برگ فرماندهی ویسکانسین ششم را به‌عهده گرفت و در بیش از دو سال آینده در فرماندهی باقی‌ماند. برگ و ویسکانسین ششم انتهای سمت راست خط را در برابر تیپ‌های ایساک آر. تریمبل و الکساندر لاوتن حفظ نمودند.[۶]: 66
منابع ویرایش
- ↑ "General Bragg Dead. A Noble Career Ends". Oshkosh Daily Northwestern. June 21, 1912. p. 3. Retrieved June 12, 2020 – via Newspapers.com.
- ↑ "Gen. Edward S. Bragg". Portrait and Biographical Album of Fond Du Lac County, Wisconsin. Chicago: Acme Publishing Company. 1889. pp. 685–687. Retrieved June 12, 2020.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ ۳٫۶ Quiner, Edwin Bentley (1866). "The Iron Brigade of the West". The Military History of Wisconsin. Chicago: Clark & Co. pp. 443–482. Retrieved July 5, 2020.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Tucker, Spencer C., ed. (2013). "Bragg, Edward Stuyvesant". American Civil War: The Definitive Encyclopedia and Document Collection. Vol. 1 (A-C). ABC-CLIO. p. 212. ISBN 978-1-85109-677-0. Retrieved July 3, 2020.
- ↑ Fitch, Michael Hendrick (1905). Echoes of the Civil War as I Hear Them. R. F. Fenno & Company. p. 33. Retrieved July 3, 2020.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ ۶٫۴ ۶٫۵ ۶٫۶ Dawes, Rufus R. (1890). Service with the Sixth Wisconsin Volunteers. Marietta, Ohio: E. R. Alderman & Sons. Retrieved July 5, 2020.
برای مطالعه بیشتر ویرایش
- Wilson, James Grant; Fiske, John, eds. (1888). "Bragg, Edward Stuyvesant". Appletons' Cyclopædia of American Biography. Vol. 1 (Aaron–Crandall). New York: D. Appleton and Company. p. 356.
- Derby, George; White, James Terry (1893). "Bragg, Edward Stuyvesant". The National Cyclopædia of American Biography. New York: J. T. White Company. pp. 33–34. Retrieved June 11, 2020.
- Eicher, John H.; Eicher, David J. (2001). Civil War High Commands. Stanford, California: Stanford University Press. p. 141. ISBN 0-8047-3641-3. Retrieved June 12, 2020.
- Dawes, Rufus R. (1890). Service with the Sixth Wisconsin Volunteers. Marietta, Ohio: E. R. Alderman & Sons. Retrieved July 5, 2020.
- Quiner, Edwin Bentley (1866). "The Iron Brigade of the West". The Military History of Wisconsin. Chicago: Clark & Co. pp. 443–482. Retrieved July 5, 2020.
- United States War Record Office (1880). The War of Rebellion: A Compilation of the Official Records of the Union and Confederate Armies. Vol. Series 1, vol. 36:1. Washington, D.C.: United States Government Publishing Office. Retrieved July 13, 2020.
- United States War Record Office (1880). The War of Rebellion: A Compilation of the Official Records of the Union and Confederate Armies. Vol. Series 1, vol. 36:3. Washington, D.C.: United States Government Publishing Office. Retrieved July 13, 2020.
پیوند به بیرون ویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ادوارد اس. برگ موجود است. |
- Edward Stuyvesant Bragg در وبگاه قبریاب
- ادوارد اس. برگ در دایرکتوری زندگی‌نامه‌ای کنگره ایالات متحده Retrieved on 2008-01-06
- Bragg, Gen. Edward Stuyvesant (1827-1912) at Wisconsin Historical Society