ارتا کیت
اِرتا مِی کیت (به انگلیسی: Eartha Mae Kitt) (۱۷ ژانویه ۱۹۲۷ - ۲۵ دسامبر ۲۰۰۸) خواننده، رقصنده ی به‌نامِ کاباره‌های منهتن و بازیگر سینما و تئاترهای برادوی آمریکایی بود. عمده شهرت او به‌خاطر خواندن یک ترانه سکسی دربارهٔ بابا نوئل در صحنه موسیقی پاپ بود. کیت در دهه پنجاه میلادی توسط اورسن ولز کشف شده بود. ولز او را شورانگیزترین زن دنیا خوانده بود. او از معدود هنرمندانی است که نامزد دریافت هر سه جایزه تونی، گرمی و امی بوده‌است.[۱][۲]
| ِارتا کیت | |
|---|---|
_(cropped).jpg) ارتا کیت در سال ۱۹۵۷ میلادی | |
| نام هنگام تولد | ارتا می کیت |
| زادهٔ | ۱۷ ژانویهٔ ۱۹۲۷ کارولینای جنوبی، آمریکا |
| درگذشت | ۲۵ دسامبر ۲۰۰۸ (۸۱ سالگی) کانکتیکات، آمریکا |
| ملیت |  ایالات متحده آمریکا |
| پیشه | خواننده، بازیگر، رقصنده |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۴۸–۲۰۰۸ |
| همسر(ها) | جان «بیل» مک‌دونالد (۱۹۶۰–۱۹۶۵) |
| جایزه(ها) | جایزه امی در سال ۲۰۰۷ برای مدرسه جدید امپراتور جایزه امی در سال ۲۰۰۸ برای مدرسه جدید امپراتور |
| وبگاه | |
زندگی‌نامه ویرایش
ارتا کیت در در سال ۱۹۲۷ در خانواده‌ای فقیر زاده شد. مادرش که کارگر مزارع پنبه در کارولینای جنوبی بود، هنگام تولد ارتا، ۱۴ سال بیشتر نداشت. خانواده‌اش او را در سن ۸ سالگی نزد یکی از اقوام‌شان در نیویورک فرستادند. او از ۱۶ سالگی در یک گروه رقص به کار مشغول شد و پس از مدتی به‌همراه گروه به اروپا رفت. او پس از خوانندگی در یکی از کاباره‌های پاریس، در دهه پنجاه میلادی، در چند فیلم به بازی پرداخت.[۲]
بازیگری ویرایش
در زمینه بازیگری،او بیشتر به دلیل بازی در نقش کت وومن در بتمن (مجموعه تلویزیونی) شناخته می شود. او همچنین صداپیشه شخصیت ایزما در کارتون زندگی جدید امپراتور بوده است.
«حادثهٔ کاخ سفید» و ثبت نام در فهرست سیاه ویرایش
در ژانویهٔ ۱۹۶۸ در زمان ریاست جمهوری لیندون بی. جانسون، کیت در میهمانی نهاری در کاخ سفید شرکت کرد و سخنانی که در حمایت از جنبش ضد جنگ به زبان آورد باعث شد نام او در فهرست سیاه قرار بگیرد.[۳] در میانهٔ میهمانی، بانوی اول آمریکا لیدی برد جانسون از کیت دربارهٔ جنگ ویتنام پرسید و کیت در پاسخ گفت «شما بهترین‌های کشور را به جنگ می‌فرستید تا تیر بخورند و معلول شوند. تعجبی ندارد که بچه‌ها شورش می‌کنند و به ماری‌جوآنا روی می‌آورند.»[۴][۵] حملهٔ کیت باعث شد لیدی برد جانسون به گریه بیفتد. پس از این اتفاق کیت متوجه شد که نمی‌تواند در آمریکا کاری پیدا کند و تمرکزش را بر اجرا در اروپا و آسیا گذاشت. در ۱۹۷۵ روزنامه‌نگار آمریکایی سیمور هرش پرونده‌ای از آژانس اطلاعات مرکزی (سیا) کشف کرد که در آن بر ورود نام کیت به فهرست سیاه توسط دولت تأکید داشت. به نوشته نیویورک تایمز این پرونده حاوی اطلاعات غلط و ادعاهای افترا آمیز است و کیت را یک «بیش‌فعال جنسی سادیسمی» می‌نامد.[۶]
منابع ویرایش
- ↑ ارتا کیت، خواننده و زن گربه‌ای تلویزیون، درگذشت (صدای آمریکا فارسی)
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ارتا کیت در سن ۸۱ سالگی درگذشت (بی‌بی‌سی فارسی)
- ↑ The black actress who made Lady Bird Johnson cry; The truth hurts بایگانی‌شده در ۳۱ مه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine, March 13, 2017, timeline.com
- ↑ Amorosi, A. D. (February 27, 1997). "Eartha Kitt". Philadelphia City Paper. Archived from the original on January 6, 2009.
- ↑ James, Frank (December 26, 2008). "Eartha Kitt versus the LBJs". The Swamp. Archived from the original on January 14, 2009.
- ↑ "CIA gave Secret Service a Report containing Gossip about Eartha Kitt after a White House Incident" by Seymour Hersh, The New York Times, January 3, 1975
پیوند به بیرون ویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ارتا کیت موجود است. |