ازارد چارلز

آزارد چارلز (به انگلیسی: Ezzard Charles) (۷ ژوئیه ۱۹۲۱ – ۲۸ می ۱۹۷۵) بوکسور اهل ایالات متحده آمریکا و قهرمان سابق سنگین‌وزن بوکس جهان بود. او بسیاری از بزرگان بوکس را در سه وزن مختلف شکست داده بود و با ۹۵ برد، ۱۵ باخت و ۱ تساوی بازنشسته شد.

ازارد چارلز
آمار
نام واقعی	Ezzard Mack Charles
لقب(ها)	کبرای سینسیناتی
وزن(ها)	Middleweight Light heavyweight Heavyweight
قد	۶ فوت ۰ اینچ (۱۸۳ سانتیمتر)
بازهٔ دستان	۷۳ اینچ
ملیت	ایالات متحده آمریکا
زادهٔ	۷ ژوئیهٔ ۱۹۲۱ لارنسویل، جورجیا
درگذشت	۲۸ مهٔ ۱۹۷۵ (۵۳ سال) شیکاگو، ایلینوی
طرز ایستادن	ارتودوکس
سوابق بوکس
مجموع مبارزه‌ها	۱۲۱
تعداد برد	۹۵
برد با ناک‌اوت	۵۲
تعداد باخت	۲۵
تعداد تساوی	۱
بدون نتیجه	۰

حرفه

چارلز در لارنسویل، جورجیا متولد شد، اما معمولاً به عنوان اهل سینسیناتی، جایی که بزرگ شد، تصور می‌شود. چارلز از دبیرستان وودوارد در سینسیناتی، اوهایو فارغ‌التحصیل شد و در آنجا در حال تبدیل شدن به یک جنگنده مشهور بود. چارلز که با لقب «کبرای سینسیناتی» (به انگلیسی: The Cincinnati Cobra)شناخته می‌شود، در دو رده نیمه سنگین و سنگین‌وزن با حریفانی برجسته مبارزه کرد، در نهایت در رده سنگین‌وزن نیز قهرمان جهان شد. اگرچه او هرگز عنوان سبک‌سنگین‌وزن را بدست نیاورد، اما مجله رینگ او را به عنوان بزرگترین نیمه سنگین‌وزن در تمام دوران معرفی کرده‌است.

شروع کار و خدمت سربازی

چارلز کار خود را به عنوان سبک‌وزن در رده آماتورها شروع کرد، جایی که رکورد ۴۲–۰ را داشت. در سال ۱۹۳۸، او در مسابقات میان وزن برنده کمربند الماس شد. وی این کار را در سال ۱۹۳۹ با پیروزی در مسابقات قهرمانان دستکش طلایی شیکاگو انجام داد. او در سال ۱۹۳۹ قهرمان ملی رده میان وزن AAU شد. او در سال ۱۹۴۰ وارد مسبقات حرفه ای شد و در راند چهارم ملودی جانسون (به انگلیسی: Melody Johnson) را ناک اوت کرد. چارلز در تمام ۱۷ مبارزه اول خود قبل از شکست مقابل کن اوورلین (به انگلیسی: Ken Overlin) پیروز شد. پیروزی بر اعضاء آینده تالار مشاهیر، تدی یاروز (به انگلیسی: Teddy Yarosz) و چارلی بارلی (به انگلیسی: Charley Burley) که از چارلی دوری می‌کرد، شروع به تحکیم چارلز به عنوان یک مدعی برتر در بخش میان وزن کردند. با این حال، او طول جنگ جهانی دوم در ارتش ایالات متحده خدمت کرد و در طول سال ۱۹۴۵ نتوانست به صورت حرفه ای مبارزه کند.

قهرمانی سنگین‌وزن جهان

وی پس از جنگ به عنوان نیمه سنگین‌وزن بازگشت و به پیروزی‌های قابل توجهی در مسابقات نیمه سنگین‌وزن و همچنین مدعیان قهرمانی سنگین‌وزن همچون آرچی مور (به انگلیسی: Archie Moore)، جیمی بیوینس (به انگلیسی: Jimmy Bivins)، لوید مارشال (به انگلیسی: Lloyd Marshal) و المر ری دست یافت. اندکی پس از ناک اوت کردن آرچی مور در راند سوم، یک تراژدی روی داد. چارلز با یک مدعی جوان به نام سام بارودی (Sam Baroudi) مبارزه و او را در راند ۱۰ ناک اوت کرد. بارودی در اثر جراحات وارده در این مبارزه درگذشت. چارلز از لحاظ روحی فرو ریخت و تقریباً دست از مبارزه کشید. چارلز نتوانست عنوان قهرمانی نیمه سنگین را بدست آوردِ، در نتیجه به سمت سنگین‌وزن روی آورد. چارلز پس از حذف جو باکسی (به انگلیسی: Joe Baksi) و جانی هاینس (به انگلیسی: Johnny Haynes)، عنوان بدون مدعی انجمن ملی بوکس سنگین‌وزن را در ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۹ بدست آورد که پیش از آن ۱۵ دوره در اختیار جرسی جو والکات (به انگلیسی: Jersey Joe Walcott) را بر عهده گرفت. یک سال بعد، او از بت خود و قهرمان سابق سنگین‌وزن جهان، جو لوئیس پیشی گرفت؛ و موفق به دفاع از این عنوان در برابر جرسی جو والکات، لی اوما (به انگلیسی: Lee Oma) و جوئی ماکسیم (به انگلیسی: Joey Maxim) شد.

چارلز در مقابل مارسیانو

در سال ۱۹۵۱، چارلز برای بار سوم با والکات مبارزه کرد و عنوان را با ناک اوک در راند هفتم از دست داد. چارلز در یک تصمیم جنجالی برای بار چهارم باخت. اگر چارلز در این نبرد پیروز می‌شد، او به اولین مرد تاریخ تبدیل می‌شد که قهرمانی سنگین‌وزن را بدست می‌آورد. چارلز با حفظ برتری بحق خود با غلبه بر رکس لاین، تامی هریسون و کلی والاس و ناک اوت کردن باب ساترفیلد (به انگلیسی: Bob Satterfield) در دور مقدماتی، قهرمان سنگین‌وزن جهان روکی مارچیانو را به چالش کشید. دو نبرد تکان دهنده او با مارچیانو جزو کلاسیک‌های رینگ محسوب می‌شوند. در اولین دوره، که در ژوئن سال ۱۹۵۴ برگزار شد، وی با شجاعت در مقابل ماریانو قرار گرفت و در راندهای بعدی فاصله امتیازها را کم کرد. چارلز تنها مردی است که تمام ۱۵ راند کامل را در برابر مارچیانو پشت سر گذاشته‌است. تعدادی از هواداران و نویسندگان بوکس احساس کردند که چارلز شایسته این تصمیم است(The Distance). در بازی برگشت در سپتامبر، چارلز چنان ضربه شدید وارد کرد که تقریباً بینی ماریچیانو را به دو نصف تقسیم کرد. کورنرهای مارچیانو نتوانستند جلوی خونریزی را بگیرند و داور مسابقه را متوقف کرد، در نهایت مارچیانو با نتیجه ناک اوت در راند هشتم برنده شد.

فعالیت‌های بعدی

مشکلات مالی، چارلز را مجبور به ادامه مبارزه کرد. او ۱۳ مسابقه از ۲۳ مسابقه آخر خود را باخت (با ثبت ۸۳ پیروزی، ۱۲ باخت و ۱ تساوی قبل از اینکه مشکلات مالی عاملی در حرفه او شود). او با رکوردهای نهایی ۹۳ برد، ۲۵ باخت و ۱ مساوی(۵۲ برد با ناک اوت) بازنشسته شد. قبل از بازنشستگی انتقام ۷ باخت خود را گرفت.

زندگی شخصی

زمانی که در خیابان ۸۵ در شیکاگو زندگی می‌کرد با روکی مارچیانو و محمد علی کلی همسایه و دوست نزدیک بودند. چارلز همچنین در ی به بنام طبل‌های مائو مائو به ایفای نقش پرداخت. مائو مائو درامز، یک فیلم مستقل ماجراجویی در جنگل (پخش نشده) است که در سال ۱۹۶۰ در اطراف سینسیناتی توسط ارل شوویتمن Earl Schwieterman فیلمبرداری شد.

مرگ

سنگ قبر ازارد چارلز

در سال ۱۹۶۸، چارلز به بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (به انگلیسی: amyotrophic lateral sclerosis) مبتلا شد که به بیماری لو گهریگ نیز معروف است. این بیماری پاهای چارلز را تحت تأثیر قرار داده و سرانجام وی را به‌طور کامل ناتوان کرد. یک کمک مالی برای کمک به چارلز برگزار شد و بسیاری از مخالفان سابق وی از طرف وی صحبت کردند. به ویژه راکی مارچیانو چارلز را شجاع‌ترین مردی که تاکنون جنگیده بود، نامید. بوکسور پیشین، روزهای آخر عمر خود را در خانه سالمندان گذراند. ازارد چارلز در ۲۸ می ۱۹۷۵ در شیکاگو درگذشت.

میراث

Commemorative stamp honoring Charles

در سال ۱۹۷۶، سینسیناتی با تغییر نام پارک لینکلن درایو به ازارد چارلز درایو، چارلز را گرامی داشت. این خیابان محل سکونت وی در زمان اوج بود.

وی در سال ۱۹۹۰ به عضویت تالار مشاهیر بین‌المللی بوکس انتخاب شد.

در سال ۲۰۰۲، چارلز در فهرست ۸۰ بوکسور ۸۰ سال گذشته، در رتبه ۱۳ قرار گرفت.

در سال ۲۰۰۶، ازارد چارلز توسط IBRO (سازمان بین‌المللی تحقیقات بوکس) به عنوان یازدهمین بوکسور تمام زمان شناخته شد.

«کبرای سینسیناتی» استادی ماهر و مهارت فوق‌العاده ای در بوکس داشت. او سرعت، چابکی، دستی سریع و رقص پایی عالی داشت. چارلز دارای جک استادانه و یک پانچ ترکیبی عالی بود. او به عنوان یک‌نیمه سنگین‌وزن در اوج خود قرار داشت. سابقه وی کاملاً چشمگیر است. در برابر حریفان برتری مانند آرچی مور، چارلی برلی، لوید مارشال، جیمی بیوینس و جوی ماکسیم او یک ترکیب ۱۶–۲ چشمگیر بود. با وجود نیمه سنگین‌وزن بودن، او موفق به کسب عنوان سنگین‌وزن شد و ۹ بار از عنوان به درستی دفاع کرد. طبق رای‌گیری‌ها، تقریباً ۲۵٪ از رأی دهندگان چارلز را بین ۱۰ بوکسور برتر، نیمی از رأی دهندگان او را در صدر ۱۵ بوکسور برتر و دو سوم از رأی دهندگان او را در بین ۲۰ بوکسور برتر جهان جای داده‌اند.

در سال ۲۰۰۷، ESPN آنلاین ازارد چارلز را به عنوان ۲۷مین بوکسور بزرگ در تمام دوران، بالاتر از مبارزان برجسته ای همچون مایک تایسون، لری هولمز و جیک لموتا قرار داد.

در سال ۲۰۰۹، مجله بوکس از اگزارد چارلز به عنوان بزرگترین نیمه سنگین‌وزن جهان تا کنون نام برد، و بالاتر از امثال آرچی مور، باب فاستر، مایکل اسپینز و ژن تین بود.

مورخ برجسته بوکس، برت شوگر، چارلز را به عنوان هفتمین بوکسور سنگین‌وزن در تمام دوران ذکر کرد.

عناوین بوکس حرفه ای

خلاصه بوکس حرفه ای
۱۲۱ مبارزه	۹۵ بُرد	۲۵ شکست
با ناک‌اوت	۵۲	۷
با تصمیم داور	۴۳	۱۷
با رد صلاحیت	۰	۱
تساوی‌ها	۱
بی‌نتیجه	۰

No.	Result	Record	Opponent	Type	Round, time	Date	Location	Notes
۱۲۱	Loss	۹۵–۲۵–۱	Alvin Green	UD	۱۰	۱ سپتامبر ۱۹۵۹	Municipal Auditorium, Oklahoma City, Oklahoma, U.S.
۱۲۰	Loss	۹۵–۲۴–۱	George Logan	KO	8 (10), ۱:۵۰	30 Jul 1959	Fairgrounds Arena, Boise, Idaho, U.S.
۱۱۹	Win	۹۵–۲۳–۱	Dave Ashley	TKO	9 (10)	3 Jul 1959	Lincoln Heights High School, Lincoln Heights, California, U.S.
۱۱۸	Loss	۹۴–۲۳–۱	Donnie Fleeman	KO	6 (10), ۲:۱۳	۲۷ اکتبر ۱۹۵۸	Dallas Memorial Auditorium , Dallas, Texas, U.S.
۱۱۷	Loss	۹۴–۲۲–۱	آلفردو زوآنی	UD	۱۰	۲۸ اوت ۱۹۵۸	Plaza de Toros, Ciudad Juarez, Chihuahua, Mexico
۱۱۶	Win	۹۴–۲۱–۱	Johnny Harper	UD	۱۰	۲۸ اوت ۱۹۵۸	East-West Stadium, Fairmont, West Virginia, U.S.
۱۱۵	Loss	۹۳–۲۱–۱	دیک ریچاردسون	DQ	2 (10)	۲ اکتبر ۱۹۵۶	Harringay Arena, London, England
۱۱۴	Loss	۹۳–۲۰–۱	هری متیوز	UD	۱۰	۳۱ اوت ۱۹۵۶	Sick's Stadium, Seattle, Washington, U.S.
۱۱۳	Loss	۹۳–۱۹–۱	Pat McMurtry	UD	۱۰	13 Jul 1956	Lincoln Bowl, Tacoma, Washington, U.S.
۱۱۲	Win	۹۳–۱۸–۱	Bob Albright	RTD	6 (10)	۱۹ ژوئن ۱۹۵۶	Softball Park, Phoenix, Arizona, U.S.
۱۱۱	Loss	۹۲–۱۸–۱	Wayne Bethea	UD	۱۰	۲۱ مه ۱۹۵۶	St. Nicholas Arena, New York City, New York, U.S.
۱۱۰	Win	۹۲–۱۷–۱	Don Jasper	TKO	9 (10), ۲:۴۶	۲۱ آوریل ۱۹۵۶	Windsor Arena, Windsor, Ontario, Canada
۱۰۹	Loss	۹۱–۱۷–۱	Young Jack Johnson	TKO	6 (10)	۲۹ دسامبر ۱۹۵۵	Grand Olympic Auditorium, Los Angeles, California, U.S.
۱۰۸	Win	۹۱–۱۶–۱	Bob Albright	SD	۱۰	۲۲ دسامبر ۱۹۵۵	Cow Palace, Daly City, California, U.S.
۱۰۷	Win	۹۰–۱۶–۱	Toxie Hall	UD	۱۰	۶ دسامبر ۱۹۵۵	Rochester War Memorial Auditorium, Rochester, New York, U.S.
۱۰۶	Loss	۸۹–۱۶–۱	Toxie Hall	SD	۱۰	۱۴ نوامبر ۱۹۵۵	Rhode Island Auditorium, Providence, Rhode Island, U.S.
۱۰۵	Loss	۸۹–۱۵–۱	تامی جکسون	UD	۱۰	۳۱ اوت ۱۹۵۵	Cleveland Arena, Cleveland, Ohio, U.S.
۱۰۴	Loss	۸۹–۱۴–۱	تامی جکسون	UD	۱۰	۳ اوت ۱۹۵۵	War Memorial Auditorium, Syracuse, New York, U.S.
۱۰۳	Win	۸۹–۱۳–۱	Paul Andrews	SD	۱۰	13 Jul 1955	Chicago Stadium, Chicago, Illinois, U.S.
۱۰۲	Win	۸۸–۱۳–۱	John Holman	UD	۱۰	۸ ژوئن ۱۹۵۵	Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۰۱	Loss	۸۷–۱۳–۱	John Holman	TKO	9 (10), ۲:۴۸	۲۷ آوریل ۱۹۵۵	Miami Beach Exhibition Hall, Miami Beach, Florida, U.S.
۱۰۰	Win	۸۷–۱۲–۱	Vern Escoe	KO	3 (10), ۲:۱۵	۱۱ آوریل ۱۹۵۵	Edmonton Gardens, Edmonton, Alberta, Canada
۹۹	Win	۸۶–۱۲–۱	Charley Norkus	UD	۱۰	۱۸ فوریه ۱۹۵۵	Madison Square Garden, New York City, New York, U.S.
۹۸	Loss	۸۵–۱۲–۱	راکی مارسیانو	KO	8 (15), ۲:۳۶	۱۷ سپتامبر ۱۹۵۴	Yankee Stadium, Bronx, New York, U.S.	For NBA, The Ring, and lineal heavyweight titles
۹۷	Loss	۸۵–۱۱–۱	راکی مارسیانو	UD	۱۵	۱۷ ژوئن ۱۹۵۴	Yankee Stadium, Bronx, New York, U.S.	For NBA, The Ring, and lineal heavyweight titles
۹۶	Win	۸۵–۱۰–۱	باب ساترفیلد	KO	2 (10)	۱۳ ژانویه ۱۹۵۴	Chicago Stadium, Chicago, Illinois, U.S.
۹۵	Win	۸۴–۱۰–۱	کولی والاس	KO	10 (10), ۲:۴۳	۱۶ دسامبر ۱۹۵۳	San Francisco Civic Auditorium, San Francisco, California, U.S.
۹۴	Loss	۸۳–۱۰–۱	هارولد جانسون	SD	۱۰	۸ سپتامبر ۱۹۵۳	Connie Mack Stadium , Philadelphia, Pennyslvania, U.S.
۹۳	Loss	۸۳–۹–۱	نینو والدز	UD	۱۰	۱۱ اوت ۱۹۵۳	Miami Beach Exhibition Hall, Miami Beach, Florida, U.S.
۹۲	Win	۸۳–۸–۱	Larry Watson	KO	5 (10), ۲:۵۰	۲۶ مه ۱۹۵۳	Milwaukee Arena, Milwaukee, Wisconsin, U.S.
۹۱	Win	۸۲–۸–۱	Billy Gilliam	UD	۱۰	۱۲ مه ۱۹۵۳	Toledo Sports Arena, Toledo, Ohio, U.S.
۹۰	Win	۸۱–۸–۱	رکس لینه	UD	۱۰	۱ آوریل ۱۹۵۳	Winterland Arena, San Francisco, California, U.S.
۸۹	Win	۸۰–۸–۱	Tommy Harrison	TKO	9 (10)	۴ فوریه ۱۹۵۳	Olympia Stadium, Detroit, Michigan, U.S.
۸۸	Win	۷۹–۸–۱	Wes Bascom	TKO	9 (10), ۲:۳۴	۱۴ ژانویه ۱۹۵۳	St. Louis Arena, St. Louis, Missouri, U.S.
۸۷	Win	۷۸–۸–۱	Frank Buford	TKO	7 (10), ۲:۱۳	۱۵ دسامبر ۱۹۵۲	Boston Garden, Boston, Massachusetts, U.S.
۸۶	Win	۷۷–۸–۱	جیمی بیوینز	UD	۱۰	۲۶ نوامبر ۱۹۵۲	Chicago Stadium, Chicago, Illinois, U.S.
۸۵	Win	۷۶–۸–۱	Cesar Brion	UD	۱۰	۲۴ اکتبر ۱۹۵۲	Madison Square Garden, New York City, New York, U.S.
۸۴	Win	۷۵–۸–۱	Bernie Reynolds	KO	2 (12), ۱:۴۰	۸ اکتبر ۱۹۵۲	Cincinnati Gardens, Cincinnati, Ohio, U.S.
۸۳	Loss	۷۴–۸–۱	Rex Layne	PTS	۱۰	۸ اوت ۱۹۵۲	Ogden Stadium, Ogden, Utah, U.S.
۸۲	Loss	۷۴–۷–۱	Jersey Joe Walcott	UD	۱۵	۵ ژوئن ۱۹۵۲	Philadelphia Municipal Stadium, Philadelphia, Pennsylvania, U.S.	For NBA, The Ring, and lineal heavyweight titles
۸۱	Win	۷۴–۶–۱	Joe Kahut	KO	8 (12), ۱:۴۰	۱۲ دسامبر ۱۹۵۱	Pacific Livestock Pavilion, Portland, Oregon, U.S.
۸۰	Win	۷۳–۶–۱	Joey Maxim	UD	۱۲	۱۲ دسامبر ۱۹۵۱	Cow Palace, Daly City, California, U.S.
۷۹	Win	۷۲–۶–۱	Rex Layne	TKO	۱1 (12)	۱۰ اکتبر ۱۹۵۱	Forbes Field, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۷۸	Loss	۷۱–۶–۱	Jersey Joe Walcott	KO	7 (15), ۰:۵۵	18 Jul 1951	Forbes Field, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.	Lost NBA, The Ring, and lineal heavyweight titles
۷۷	Win	۷۱–۵–۱	Joey Maxim	UD	۱۵	۳۰ مه ۱۹۵۱	Chicago Stadium, Chicago, Illinois, U.S.	Retained NBA, The Ring, and lineal heavyweight titles
۷۶	Win	۷۰–۵–۱	Jersey Joe Walcott	UD	۱۵	۷ مارس ۱۹۵۱	Olympia Stadium, Detroit, Michigan, U.S.	Retained NBA, The Ring, and lineal heavyweight titles
۷۵	Win	۶۹–۵–۱	Lee Oma	TKO	10 (15), ۱:۱۹	۱۲ ژانویه ۱۹۵۱	Madison Square Garden, New York City, New York, U.S.	Retained NBA, The Ring, and lineal heavyweight titles
۷۴	Win	۶۸–۵–۱	Nick Barone	KO	11 (15), ۲:۰۶	۵ دسامبر ۱۹۵۰	Cincinnati Gardens, Cincinnati, Ohio, U.S.	Retained NBA, The Ring, and lineal heavyweight titles
۷۳	Win	۶۷–۵–۱	Joe Louis	UD	۱۵	۲۷ سپتامبر ۱۹۵۰	Yankee Stadium, Bronx, New York, U.S.	Retained NBA heavyweight title; Won vacant The Ring, and lineal heavyweight titles
۷۲	Win	۶۶–۵–۱	Freddie Beshore	TKO	14 (15), ۲:۵۳	۱۵ اوت ۱۹۵۰	Buffalo Memorial Auditorium, Buffalo, New York, U.S.	Retained NBA heavyweight title
۷۱	Win	۶۵–۵–۱	Pat Valentino	KO	8 (15), ۰:۳۵	۱۴ اکتبر ۱۹۴۹	Cow Palace, Daly City, California, U.S.	Retained NBA heavyweight title
۷۰	Win	۶۴–۵–۱	Gus Lesnevich	RTD	7 (15)	۱۰ اوت ۱۹۴۹	Yankee Stadium, Bronx, New York, U.S.	Retained NBA heavyweight title
۶۹	Win	۶۳–۵–۱	Jersey Joe Walcott	UD	۱۵	۲۲ ژوئن ۱۹۴۹	Comiskey Park, Chicago, Illinois, U.S.	Won vacant NBA heavyweight title
۶۸	Win	۶۲–۵–۱	Joey Maxim	MD	۱۵	۲۸ فوریه ۱۹۴۹	Cincinnati Gardens, Cincinnati, Ohio, U.S.
۶۷	Win	۶۱–۵–۱	Johnny Haynes	KO	8 (10)	۷ فوریه ۱۹۴۹	Philadelphia Arena, Philadelphia, Pennsylvania, U.S.
۶۶	Win	۶۰–۵–۱	Joe Baksi	TKO	11 (15), ۲:۳۳	۱۰ دسامبر ۱۹۴۸	Madison Square Garden, New York City, New York, U.S.
۶۵	Win	۵۹–۵–۱	Walter Hafer	KO	7 (10)	۱۵ نوامبر ۱۹۴۸	Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۶۴	Win	۵۸–۵–۱	Jimmy Bivins	UD	۱۰	۱۳ سپتامبر ۱۹۴۸	Griffith Stadium, Washington, D.C., U.S.
۶۳	Win	۵۷–۵–۱	Erv Sarlin	UD	۱۰	۲۰ مه ۱۹۴۸	Buffalo Memorial Auditorium, Buffalo, New York, U.S.
۶۲	Win	۵۶–۵–۱	Elmer Ray	KO	9 (10), ۲:۴۳	۷ مه ۱۹۴۸	Chicago Stadium, Chicago, Illinois, U.S.
۶۱	Win	۵۵–۵–۱	Sam Baroudi	KO	۱0 (10)	۲۰ فوریه ۱۹۴۸	Chicago Stadium, Chicago, Illinois, U.S.
۶۰	Win	۵۴–۵–۱	Archie Moore	KO	8 (15), ۲:۴۰	۱۳ ژانویه ۱۹۴۸	Cleveland Arena, Cleveland, Ohio, U.S.
۵۹	Win	۵۳–۵–۱	Fitzie Fitzpatrick	KO	4 (12), ۱:۳۴	۲ دسامبر ۱۹۴۷	Cleveland Arena, Cleveland, Ohio, U.S.
۵۸	Win	۵۲–۵–۱	Teddy Randolph	UD	۱۰	۳ نوامبر ۱۹۴۷	Buffalo Memorial Auditorium, Buffalo, New York, U.S.
۵۷	Win	۵۱–۵–۱	Clarence Jones	KO	1 (10), ۲:۴۱	۲۷ اکتبر ۱۹۴۷	Radio Center Arena, Huntington, West Virginia, U.S.
۵۶	Win	۵۰–۵–۱	Al Smith	TKO	4 (10), ۱:۱۱	۱۶ اکتبر ۱۹۴۷	Armory, Akron, Ohio, U.S.
۵۵	Win	۴۹–۵–۱	Lloyd Marshall	KO	2 (10), ۲:۲۵	۲۹ سپتامبر ۱۹۴۷	Crosley Field, Cincinnati, Ohio, U.S.
۵۴	Win	۴۸–۵–۱	Joe Matisi	UD	۱۰	۱۶ سپتامبر ۱۹۴۷	Buffalo Memorial Auditorium, Buffalo, New York, U.S.
۵۳	Loss	۴۷–۵–۱	Elmer Ray	SD	۱۰	25 Jul 1947	Madison Square Garden, New York City, New York, U.S.
۵۲	Win	۴۷–۴–۱	Fitzie Fitzpatrick	KO	5 (10), ۲:۴۳	14 Jul 1947	Crosley Field, Cincinnati, Ohio, U.S.
۵۱	Win	۴۶–۴–۱	Archie Moore	MD	۱۰	۵ مه ۱۹۴۷	Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۵۰	Win	۴۵–۴–۱	Erv Sarlin	UD	۱۰	۱۴ آوریل ۱۹۴۷	Duquesne Gardens, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۴۹	Win	۴۴–۴–۱	Jimmy Bivins	KO	4 (10), ۱:۱۷	۱۰ مارس ۱۹۴۷	Cleveland Arena, Cleveland, Ohio, U.S.
۴۸	Win	۴۳–۴–۱	Oakland Billy Smith	KO	5 (12), ۱:۳۸	۱۷ فوریه ۱۹۴۷	Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۴۷	Win	۴۲–۴–۱	Jimmy Bivins	UD	۱۰	۱۲ نوامبر ۱۹۴۶	Duquesne Gardens, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۴۶	Win	۴۱–۴–۱	Oakland Billy Smith	UD	۱۰	۲۳ سپتامبر ۱۹۴۶	Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۴۵	Win	۴۰–۴–۱	Lloyd Marshall	KO	6 (10), ۰:۵۷	29 Jul 1946	Crosley Field, Cincinnati, Ohio, U.S.
۴۴	Win	۳۹–۴–۱	Shelton Bell	KO	5 (10), ۲:۲۴	۱۳ ژوئن ۱۹۴۶	Idora Park, Youngstown, Ohio, U.S.
۴۳	Win	۳۸–۴–۱	Archie Moore	UD	۱۰	۲۰ مه ۱۹۴۶	Forbes Field, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۴۲	Win	۳۷–۴–۱	Tommy Hubert	KO	4 (10), ۱:۴۹	۱۳ مه ۱۹۴۶	Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۴۱	Win	۳۶–۴–۱	George Parks	TKO	6 (10)	۱۵ آوریل ۱۹۴۶	Duquesne Gardens, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۴۰	Win	۳۵–۴–۱	Billy Duncan	KO	4 (10), ۱:۲۷	۱ آوریل ۱۹۴۶	Duquesne Gardens, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۳۹	Win	۳۴–۴–۱	Tommy Hubert	UD	۱۰	۲۵ مارس ۱۹۴۶	Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۳۸	Win	۳۳–۴–۱	Al Sheridan	KO	2 (10), ۲:۵۷	۱۸ فوریه ۱۹۴۶	Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۳۷	Win	۳۲–۴–۱	Al Barlow	PTS	۳	۱۶ دسامبر ۱۹۴۴	Brancaccio Theater, Esquilino, Rome, Italy	Won Inter-Allied light-heavyweight title
۳۶	Win	۳۱–۴–۱	Stanley Goicz	PTS	۳	۱۳ دسامبر ۱۹۴۴	Brancaccio Theater, Esquilino, Rome, Italy
۳۵	Loss	۳۰–۴–۱	Lloyd Marshall	TKO	8 (10), ۰:۲۵	۳۱ مارس ۱۹۴۳	Cleveland Arena, Cleveland, Ohio, U.S.
۳۴	Loss	۳۰–۳–۱	Jimmy Bivins	UD	۱۰	۷ ژانویه ۱۹۴۳	Cleveland Arena, Cleveland, Ohio, U.S.
۳۳	Win	۳۰–۲–۱	Joey Maxim	UD	۱۰	۱ دسامبر ۱۹۴۲	Cleveland Arena, Cleveland, Ohio, U.S.
۳۲	Win	۲۹–۲–۱	Joey Maxim	UD	۱۰	۲۷ اکتبر ۱۹۴۲	Duquesne Gardens, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۳۱	Win	۲۸–۲–۱	Mose Brown	KO	6 (10), ۲:۵۱	۱۵ سپتامبر ۱۹۴۲	Forbes Field, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۳۰	Win	۲۷–۲–۱	Jose Basora	KO	5 (10), ۲:۵۷	۱۷ اوت ۱۹۴۲	Hickey Park, Millvale, Pennsylvania, U.S.
۲۹	Win	۲۶–۲–۱	Booker Beckwith	KO	9 (10), ۲:۱۹	27 Jul 1942	Forbes Field, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۲۸	Win	۲۵–۲–۱	Steve Mamakos	KO	1 (10), ۲:۴۶	14 Jul 1942	Crosley Field, Cincinnati, Ohio, U.S.
۲۷	Win	۲۴–۲–۱	Charley Burley	PTS	۱۰	۲۹ ژوئن ۱۹۴۲	Hickey Park, Millvale, Pennsylvania
۲۶	Win	۲۳–۲–۱	Charley Burley	UD	۱۰	۲۵ مه ۱۹۴۲	Forbes Field, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۲۵	Loss	۲۲–۲–۱	Kid Tunero	UD	۱۰	۱۳ مه ۱۹۴۲	Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۲۴	Win	۲۲–۱–۱	Billy Pryor	PTS	۱۰	۸ آوریل ۱۹۴۲	Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۲۳	مساویDraw	۲۱–۱–۱	Ken Overlin	MD	۱۰	۲ مارس ۱۹۴۲	Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۲۲	Win	۲۱–۱	Anton Christoforidis	TKO	3 (10), ۲:۴۲	۱۲ ژانویه ۱۹۴۲	Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۲۱	Win	۲۰–۱	Teddy Yarosz	UD	۱۰	۱۷ نوامبر ۱۹۴۱	Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۲۰	Win	۱۹–۱	Pat Mangini	KO	1 (10), ۲:۵۰	۱۳ اکتبر ۱۹۴۱	Parkway Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۹	Win	۱۸–۱	Al Gilbert	TKO	5 (10), ۳:۰۰	21 Jul 1941	Parkway Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۸	Loss	۱۷–۱	Ken Overlin	UD	۱۰	۹ ژوئن ۱۹۴۱	Crosley Field, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۷	Win	۱۷–۰	Rudy Kozole	PTS	۱۰	۱۲ مه ۱۹۴۱	Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۶	Win	۱۶–۰	Joe Sutka	PTS	۱۰	۳۱ مارس ۱۹۴۱	Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۵	Win	۱۵–۰	Floyd Howard	KO	7 (10)	۱۰ مارس ۱۹۴۱	Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۴	Win	۱۴–۰	Slaka Cavrich	KO	2 (10)	۲۴ فوریه ۱۹۴۱	Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۳	Win	۱۳–۰	Billy Bengal	UD	۱۰	۱۰ فوریه ۱۹۴۱	Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۲	Win	۱۲–۰	Charley Jerome	KO	3 (10)	۲ دسامبر ۱۹۴۰	Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۱	Win	۱۱–۰	Marty Simmons	PTS	۱۰	۱ اکتبر ۱۹۴۰	Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱۰	Win	۱۰–۰	Billy Hood	KO	2 (10)	۲۳ سپتامبر ۱۹۴۰	Music Hall Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۹	Win	۹–۰	John Reeves	PTS	۴	۵ اوت ۱۹۴۰	Haft's Acre, Columbus, Ohio, U.S.
۸	Win	۸–۰	Carl Turner	PTS	۶	۲۹ ژوئن ۱۹۴۰	Parkway Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۷	Win	۷–۰	Young Kid Ash	KO	3 (6), ۱:۲۰	۱۷ ژوئن ۱۹۴۰	Legion Hall, Portsmouth, Ohio, U.S.
۶	Win	۶–۰	Frankie Williams	TKO	5 (8), ۳:۰۰	۱۳ ژوئن ۱۹۴۰	Parkway Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
۵	Win	۵–۰	Charley Banks	KO	1 (6), ۱:۴۲	۳ ژوئن ۱۹۴۰	Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۴	Win	۴–۰	Charley Banks	PTS	۶	۲۰ مه ۱۹۴۰	Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۳	Win	۳–۰	Remo Fernandez	PTS	۶	۳ آوریل ۱۹۴۰	Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۲	Win	۲–۰	John Reeves	PTS	۶	۲۷ مارس ۱۹۴۰	Cincinnati Music Hall, Cincinnati, Ohio, U.S.
۱	Win	۱–۰	Melody Johnson	KO	4 (4)	۱۲ مارس ۱۹۴۰	Armory, Middletown, Pennsylvania, U.S.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ezzard Charles». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ نوامبر ۲۰۱۷.