فتوا
فتوا به معنای بیان حکم اسلام به وسیلهٔ فقیه یا مفتی یا به عبارت دیگر رای عالم دینی در حکم شرعی است.[نیازمند منبع]
نمونه
ویرایش- اگر روزه گرفتن برای بدن ضرر داشته باشد صحیح نیست.
- در صورتی که خریدار در معامله گول خورده باشد حق فسخ معامله را دارد.
فتوای سید علی سیستانی : جهاد بر شما جوانان عراق واجب است در برابر داعش [۱]
اقرب و اقوی
ویرایشاقرب و اقوی یک اصطلاح فقهی در شیعه است و به معنای فتوا است که مقلّد در آن حق رجوع به مجتهد دیگر را ندارد، بلکه باید به رأی همان مجتهد عمل نماید.[۲]
استفتا
ویرایشمعنای استفتاء درخواست فتوا یعنی سؤال کردن و کسب نظر مجتهد دربارهٔ حکم شرعی یک مسئله میباشد.[۳]
هنگامی که شخصی نظر فقه اسلام را در انجام عملی نداند، به یک مجتهد رجوع میکند و نظر فقه را در آن مورد جویا میشود. مجتهد هم بر اساس منابع فقهی (که در فقه شیعه عبارت از کتاب، سنت، اجماع و عقل میباشند) پاسخ استفتاءکننده را میدهد [نیازمند منبع]
اقسام اجتهاد
ویرایشاجتهاد را به «اجتهاد مشروع» و «اجتهاد ممنوع» تقسیم میکنیم. اجتهاد مشروع؛ عبارت است از اجتهادی که بر اساس ادلهٔ استنباط احکام (قرآن و سنّت (که سنت عبارت است قول و فعل و تقریر پیشوایان اسلام) و عقل و اجماع) باشد و مجتهد از خودش نظری شخصی و دلخواه نمیدهد. اجتهاد ممنوع؛ عبارت است از اجتهادی که بر اساس به کار بردن نظر شخصی صورت میگیرد؛ نه بر اساس کتاب و سنّت و عقل و اجماع. به بیان دیگر؛ این نوع اجتهاد، اجتهادی است که در آن، فردی که صلاحیت علمیِ لازم برای استنباط حکمشرعی ندارد؛ بر اساس رأی و نظر شخصی و دلخواه، دست به اجتهاد میزند؛ که در اصطلاح به آن «اجتهاد به رأی» میگویند.[۴]
پانویس
ویرایش- ↑ محمد حسین فلاحزاده (تابستان ۸۴)، آموزش فقه، قم: انتشارات الهادی، ص. صفحهٔ ۳۵ تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک)ISBN 964-400-157-5 - ↑ تبریزی، جواد، صراط النجاة، ج ۵، ص ۳۶۵؛ عاملی، یاسین عیسی، الاصطلاحات الفقهیة فی الرسائل العملیة، ص ۱۵۶.
- ↑ «اصطلاحات فقهی - سایت خامنه ای». بایگانیشده از اصلی در ۱۲ مارس ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱۳ مارس ۲۰۱۳.
- ↑ شب خیز، محمد رضا، اصول فقه دانشگاهی، نشر لقاء، قم - ایران، اول، 1392 ه. ش