اسلام‌گرایی شیعه
اسلام‌گرایی شیعه، استفاده از اسلام شیعه در سیاست است. بیشتر مطالعات و گزارش‌های مربوط به اسلام‌گرایی بر جنبش‌های اسلام‌گرای سنی متمرکز بوده‌است. [نکته ۱] اسلام‌گرایی شیعه، که قبلاً ایدئولوژی بسیار کوچکی بود، پس از انقلاب ۱۳۵۷ به رهبری سید روح‌الله خمینی که سیاست‌های اسلام‌گرایی شیعی او به خمینیسم معروف شد، تقویت شد.[۲][۳] [نکته ۲]
شیعیان دوازده امامی اگرچه اقلیت جامعه مسلمانان جهان هستند اما اکثریت جمعیت کشورهای ایران، عراق، بحرین، جمهوری آذربایجان،[۴] و اقلیت‌های قابل توجهی در افغانستان، هند، کویت، لبنان، پاکستان، قطر، سوریه، عربستان سعودی و امارات متحده عربی را تشکیل می‌دهند.[۵]
اسلام‌گرایی به‌طور کلی به عنوان یک جنبش احیاگر دینی برای بازگشت به متون اصلی و الهام گرفتن از مؤمنان اصلی اسلام تعریف شده‌است، اما جنبشی که اسلام را دارای «نظام سیاسی» می‌داند.[۶][۷][۸][۹]
جستارهای وابسته ویرایش
یادداشت‌ها ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامValbjørn-POMEPSوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Roy, Failure of Political Islam, 1994: p. 2
- ↑ Roy, Failure of Political Islam, 1994: p. 168
- ↑ Samadov, Bahruz (18 July 2022). "Will new Azerbaijani Islamist movement share the fate of its predecessors?". Eurasia Net. Retrieved 27 January 2023.
- ↑ "Sunnis and Shia: Islam's ancient schism". BBC News. 4 January 2016. Retrieved 27 January 2023.
- ↑ Roy, Failure of Political Islam, 1994: p. viii
- ↑ "Islamism – an overview | ScienceDirect Topics". www.sciencedirect.com. Retrieved 2021-09-10.
- ↑ Tibi, Bassam (2007-03-01). "The Totalitarianism of Jihadist Islamism and its Challenge to Europe and to Islam". Totalitarian Movements and Political Religions. 8 (1): 35–54. doi:10.1080/14690760601121630. ISSN 1469-0764.
- ↑ Bale, Jeffrey M. (2009-06-01). "Islamism and Totalitarianism". Totalitarian Movements and Political Religions. 10 (2): 73–96. doi:10.1080/14690760903371313. ISSN 1469-0764.
<ref> برای گروهی به نام «نکته» وجود دارد، اما برچسب <references group="نکته"/> متناظر پیدا نشد. ().