اسمگما
اسمگما یا پنیرک ترکیبی از یاخته‌های پوست جداشده و ترشحات پوست است. اسمگما هم در اندام جنسی مردان و هم در زنان رخ می‌دهد. در زنان درنزدیکی کلیتوریس و درون لبه کوچک و در مردان زیر پیش‌پوست جمع می‌شود.
زنان
ویرایش
انباشتگی غدد چربی پوست به همراه یاخته‌های مرده پوست، اسمگما را تشکیل می‌دهد. اسمگمای کلیتوریس را ناشی از ترشح غدد آپوکرین کلیتوریس به همراه یاخته‌های‌پوششی مخاطی ریخته‌شده می‌دانند.[۱] اگر اسمگما به صورت مرتب برداشته نشود می‌تواند سبب چسبیدگی کلیتوریس شود که ممکن است سبب دردناک‌شدن برانگیختگی (مانند خودارضایی) کلیتوریس شود.
مردان
ویرایش
اسمگما در مردان به مرطوب نگه‌داشتن سر آلت کمک می‌کند و با نقش روانکنندگی خود سبب تسهیل آمیزش جنسی می‌شود.[۲][۳][۴] اسمگما کاملاً بی‌خطر است.[۵]
درگذشته تصور می‌شد اسمگما توسط غدد چربی پوست در نزدیکی لگام به نام غدد تایسون، ایجاد می‌شود؛ با این حال پژوهش‌های جدید اثری از این غدد نیافته‌اند.[۶] برپایه یافته‌های پژوهشی اسمگما توسط برآمدگی‌های بسیار ریز روی سطح مخاطی پیش‌پوست تولید می‌شود. این یاخته‌ها دائماً به سمت سطح رشد می‌کنند و متحمل نوعی وازایایی چربی‌مانند می‌شوند بنابراین جدامی‌شوند و اسمگما را تشکیل می‌دهند.[۲] پژوهشی یافت که اسمگما حاوی ۲۶/۶٪ چربی و ۱۳/۳٪ پروتئین است و از یاخته‌های مخاطی مرده تشکیل شده است.[۶] اسمگمای تازه دارای بافتی نرم و مرطوب است. حدس‌زده می‌شود که دارای مقادیر بالایی از اسکوآلن است[۷] همچنین حاوی ترشحات پروستات و منی، یاخته‌های ریخته‌شده پوششی مخاطی و موسین ساخته‌شده توسط غدد میزراهی است.[۴] اسمگما حاوی کاتپسین بی، لیزوزیم،[۸] کیموتریپسین، نوتروفیل الاستاز و سیتوکین است که به سیستم دفاعی بدن کمک می‌کند.[۹]
براساس پژوهشی، مقدار اندکی اسمگما در کودکی تولید می‌شود. این پژوهش همچنین بیان کرد که تولید اسمگما از آغاز بلوغ تا پایان آن افزایش می‌یابد. در میانسالی تولید اسمگما کاهش می‌یابد و در سنین پیری عملاً اسمگمایی تولید نمی‌شود.[۲] پژوهش دیگری ادعا کرد که اسمگما از ۱٪ در ۶ تا ۹ سالگی به ۸٪ در ۱۴ تا ۱۷ سالگی افزایش می‌یابد (احتمال کلی وقوع ۵٪).[۱۰] هیچ مدرکی که ثابت کند اسمگما سبب سرطان آلت‌تناسلی می‌شود، وجود ندارد.[۳] اما باقی‌ماندن آن برای مدت طولانی ممکن است سبب التهاب و سوزش شود[۲] که می‌تواند احتمال سرطان را افزایش دهد.
حیوانات
ویرایشدر حیوانات سالم اسمگما به پاک‌کردن و مرطوب کردن اندام‌های جنسی کمک می‌کند. در دامپزشکی، گاهی اسمگما برای تشخیص عوامل بیماری‌زا بررسی می‌شود.[۱۱] انباشتگی اسمگما در پیش‌پوست، فرورفتگی میزراهی و واراهه میزراهی اسب می‌تواند باعث ایجاد دانه‌های بزرگ، تجمع باکتری تیلورلا اکیژنیتالیس و التهاب رحم اسبی واگیر شود.[۱۲] دامپزشکان برای جلوگیری از بروز این مشکلات تمیز کرن آلت‌تناسلی اسب را توصیه می‌کنند.[۱۳]
منابع
ویرایش- ↑ Medilexicon. Medical Dictionary بایگانی‌شده در ۴ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ Wright J.. How smegma serves the penis: Nature's assurance that the uncircumcised glans penis will function smoothly is provided by smegma.. Sexology (New York). September 1970;37(2):50–53.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Van Howe RS, Hodges FM. The carcinogenicity of smegma: debunking a myth. J Eur Acad Dermatol Venereol. October 2006;20(9):1046–1054. doi:10.1111/j.1468-3083.2006.01653.x. PMID 16987256.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Fleiss PM, Hodges FM, Van Howe RS. Immunological functions of the human prepuce. Sexually transmitted infections. October 1998;74(5):364–367. doi:10.1136/sti.74.5.364. PMID 10195034.
- ↑ McGregor TB, Pike JG, Leonard MP. Pathologic and physiologic phimosis: Approach to the phimotic foreskin. Canadian Family Physician. 2007;53(3):445–8. PMID 17872680. PMC 1949079.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Parkash S, Jeyakumar. Human subpreputial collection: its nature and formation. J Urol. August 1973;110(2):211–212. doi:10.1016/s0022-5347(17)60164-2. PMID 4722614.
- ↑ O'Neill HJ, Gershbein LL. Lipids of human and equine smegma. Oncology. 1976;33(4):161–166. doi:10.1159/000225134. PMID 1018879.
- ↑ Frohlich E, Schaumburg-Lever G, Klessen C. "Immunelectron microscopic localization of cathepsin B in human exocrine glands". J Cutan Pathol 1993;: 20: 54–60.
{{cite journal}}: نگهداری CS1: نقطه‌گذاری اضافه (link) نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)CS1 maint: Multiple names: authors list (link) - ↑ Chukwuemeka A, Lofty J, Kashibu. Microbiology of smegma in boys in Kano, Nigeria. J Surg Research. 2012;173(1):21–25. doi:10.1016/j.jss.2011.04.057.
- ↑ Øster J. Further fate of the foreskin. Incidence of preputial adhesions, phimosis, and smegma among Danish schoolboys. Arch. Dis. Child.. April 1968;43(228):200–3. doi:10.1136/adc.43.228.200. PMID 5689532.
- ↑ Increasing the sensitivity of PCR detection in bovine preputial smegma spiked with Tritrichomonas foetus by the addition of agar and resin. Parasitol Res. 2001;87(7):556–558. doi:10.1007/s004360100401. PMID 11484853.
- ↑ Primary Industries Ministerial Council of Australia and New Zealand (2002). Disease strategy: Contagious equine metritis بایگانی‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine (Version 1.0). In: Australian Veterinary Emergency Plan (AUSVETPLAN), Edition 3, PIMCANZ, Canberra, ACT.
- ↑ Michael Lowder (September 1, 2001). "A Clean Sheath Is A Healthy Sheath بایگانی‌شده در ۲۰۰۵-۰۹-۱۴ توسط Wayback Machine". Horse City. Retrieved on September 4, 2008.
پیوند به بیرون
ویرایش
پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Smegma در ویکی‌انبار
