الدر کامارا
دو الدر پسوآ کامارا (به پرتغالی: Dom Hélder Pessoa Câmara)(زادهٔ ۷ فوریه۱۹۰۹ – درگذشتهٔ ۲۷ اوت ۱۹۹۹) اسقف اعظم کاتولیک شهرهای الیندا و رسیفه در برزیل بود.
بزرگوار الدر کامارا نشان سکولار فرانسیسکن | |
|---|---|
| الدر کامارا | |
 | |
| سریر | اسقف نشینی کاتولیک رومی اولیندا ای رسیف |
| منصوب‌شده در | ۱۲ مارس ۱۹۶۴ |
| پایان دوره | ۲ آوریل ۱۹۸۵ |
| پیشین | کارلوس گوویا کوئیلو |
| جانشین | خوزه کاردوسو سوبرینهو |
| رسته‌ها | |
| انتصاب | ۲۰ آوریل ۱۹۵۲ توسط خایمه دی باروس کامارا |
| اطلاعات فردی | |
| نام هنگام تولد | هلدر پسوا کامارا |
| زادهٔ | ۷ فوریهٔ ۱۹۰۹ فورتالزا، برزیل |
| درگذشت | ۲۷ اوت ۱۹۹۹ (۹۰ سال) ریسیف، برزیل |
| ملیت | برزیلی |
| مذهب | کلیسای کاتولیک |
| شعار | در دستان شما |
| نشان ملی |  |
او در ۱۹۸۵ از پیشهٔ اسقفی بازنشسته شد. این گفتاورد کامارا نامدار است:
آنگاه که من به بی‌نوایی خوراک می‌دهم مرا قدیس می‌خوانند. هنگامی که می‌پرسم چرا بی‌نوایان خوراک ندارند مرا کمونیست می‌خوانند.
او در ۱۹۷۱ در کشاکش جنگ ویتنام داستانی کوتاه را به نام حلزونی خشونت نوشت. او در ۱۹۷۳ نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شد. او همچنین برندهٔ جایزه پسم این تریس (در لاتین به معنای صلح بر زمین است) بود. دریافت این جایزه به نامه‌ای بازمی‌گردد که در ۱۹۶۳ برای پاپ ژان بیست و سوم نوشت و در آن از صلح برای همهٔ ملت‌ها سخن گفت.[۱]
منابع
ویرایش- ↑ Quote: "Quando dou comida aos pobres, chamam-me de santo. Quando pergunto por que eles são pobres, chamam-me de comunista." – cited in Zildo Rocha, Helder, O Dom: uma vida que marcou os rumos da Igreja no Brasil (Helder, the Gift: A Life that Marked the Course of the Church in Brazil), Page 53, Editora Vozes, 2000, شابک ۹۷۸−۸۵−۳۲۶−۲۲۱۳−۶. – 208 pages (به پرتغالی)
Wikipedia contributors, "Hélder Câmara," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Hélder_Câmara&oldid=287195824 (accessed May 1, 2009).